منصور ضابطیان در گفتگو با رادیو مضمون گفت:«من در رسانه‌های مختلف کار کردم؛ از رادیو و تلویزیون گرفته تا پادکست، فضای مجازی و مثلا یوتیوب.اما هیچ رسانه‌ای در حد کتاب برایم مهم نبوده و نیست. همهٔ دیگر رسانه‌ها به ابزاری برای تولید محتوا و انتشار آن نیاز دارند؛ اما کتاب را می‌شود هر جایی با خود برد و استفاده از آن خیلی راحت‌تر است. می‌توانم بگویم هیچ چیز به ماندگاری کتاب نیست!»

در گفتگویی که با یلدا ابتهاج داشتیم، سخن از دوستان و اطرافیان پدرش گفت؛ حرف از دیدار با شهریار به میان آمد. حکایت این است که سایه هرگاه سخن از شهریار به میان می‌آمد یا شعری از شهریار می‌خواند، منقلب می‌شد. سایه معتقد بود که تنها شهریار می‌تواند تا این اندازه از عاطفه در شعر خود بهره گیرد و هیچ شاعری هم‌ردیف او نیست. در انتهای این ویدیو، صدای مرحوم سایه را می‌شنوید که می‌گوید شعری گفته و شهریار بیت اول آن شعر را برایش ساخته است.

در گفتگویی که با هوشنگ گلمکانی داشتیم، سخن از سینمای ایران در سال‌های ابتدای انقلاب اسلامی و به ویژه در دههٔ ۶۰ نیز به میان آمد. هوشنگ گلمکانی معتقد است به رغم سخت صریح امام خمینی که گفته بود «ما با سینما مخالف نیستیم؛ ولی با فحشا مخالفیم»؛ برخی افراد درون حاکمیت با اصل وجود سینما در ایران مخالف بودند. مدیریت سینمای ایران در دههٔ ۶۰ به دست افرادی سپرده شده بود که سیاست‌گذاری‌هایشان، سینما را از هدف اصلی خود که سرگرم کردن مخاطب است، دور کرد. به سینما به عنوان کلاس درس نگاه می‌شد و فیلم‌هایی با درون‌مایه‌های عرفانی که اصلا جذاب نبودند، تولید شدند. البته شاید این مدل تولید آثار جلوی ضدیت بیش از حد با اصل موجودیت سینما را گرفت؛ اما به هر حال سینمای ایران را در آن مقطع از ریل خود خارج کرد.

قرارمان با ایوب آقاخانی در بعدازظهر یکی از روزهای شلوغ اسفند بود. کتاب برای ایوب آقاخانی یک نمایش و شو نبوده است و همیشه در زندگی‌اش جاری است. برایمان از کتاب‌های فیلم‌نامه می‌گوید؛ که خواندنش در دنیا سنت شده است. از بهرام بیضایی می‌گوید و نمایش‌نامه‌های او که خودش یک اثر ادبی است. کتاب معرفی می‌کند؛ از کتاب‌هایی می‌گوید که هر شب برای پسرش می‌خواند‌. این گفتگو را از رادیو مضمون بشنوید.

رضا امیرخانی در گفت‌وگو با «رادیو مضمون» مطرح کرد:«ابتدا پدرم کارهایم را جدی نمی‌گرفت و آن را یک تفریح وقت‌گیر می‌دانست، کنایه‌اش باعث شد با شبکه توزیع و نشر آشنا شوم. یک‌بار یکی از مخاطبانم را در فرودگاه دید که از کتابم تعریف می‌کرد. پدرم به من گفت باورم نمی‌شود که هیچ دیوانه‌ای کتاب تو را بخواند.»

رضا امیرخانی برایمان از کتاب‌هایی که خوانده است گفت و از حس و حالی که برای نوشتن کتاب‌هایش داشته است. رضا امیرخانی آنقدر شیرین و دوست‌داشتنی صحبت می‌کند که هر بار با او حرف بزنید، حتما حرف جدیدی دارد. کتاب برایش اولویت مهمی در زندگی است و وقتی از این اولویت مهم و واکنش خانواده می‌گوید، انگار غرق‌شده در خاطراتش می‌چرخد. نخستین گفت‌وگوی پادکستی رضا امیرخانی را در «رادیو مضمون» بشنوید.

قرارمان با رضا امیرخانی به‌عنوان اولین میهمان رادیو مضمون را در کافه‌اش گذاشتیم. گپ‌وگفت‌مان یک ساعت و نیم طول کشید. خودش می‌گفت تا به حال با پادکستی مصاحبه نکرده است و شاید این تجربهٔ جدید باعث شد تا این گفت‌وگو را قبول کند. امشب؛ یکشنبه ۲۷ اسفند ساعت ۲۱ از کانال کست‌باکس رادیو مضمون بشنوید.

 عیدانهٔ «رادیو مضمون» و «فرهیختگان» گپ و گفت‌هایی با اهالی فرهنگ و‌ ادب دربارهٔ کتاب، فرهنگ و رسانه است.

نشر به سرشت خود فرهنگ‌پرور، رویدادآفرین، فضاساز، دانش‌گستر، آگاهی‌پراکن، اطلاع‌زا و مهارت‌افزاست و در‌عین‌حال به جامعه یاری می‌رساند که خویشتن‌شناس و خویشتن‌یاب باشد. کاستن از سیطره نادانی و افزودن بر هیمنه دانایی از معمول‌ترین کارکردهای نشر آفرینش‌گر است و همین ویژگی‌ها سبب می‌شود که با همه بخش‌های جامعه و با همه عرصه‌های فرهنگ پیوند مستقیم داشته باشد.

کتاب و گفتن از کتاب همیشه دوست‌داشتنی است، مخصوصا اگر از جانب کسانی باشد که زندگی‌شان با کتاب گره خورده است، پادکست رادیو مضمون و عیدانه روزنامه «فرهیختگان» را به گفت‌وگو با کتاب‌بازان حرفه‌ای اختصاص دادیم. گفت‌وگوهایی که تا پایان نمایشگاه کتاب ادامه پیدا می‌کند.

گروه پادکست‌های «همیشه‌در‌میان» و روزنامه «فرهیختگان» گفت‌و‌گوهایی با معاریفی که شناخته شده و دلپسند مردمند انجام داده و به زیبایی آراسته‌؛ که اهل کتاب خواندن و کتاب نوشتن و چاپ کتابند؛ کسانی که خوب خوانده‌اند و می‌توانند پیشنهاد‌های کتابی خوبی‌ برای خواهندگان داشته باشند. مضمون نوروزی نوعی پرویزن فرهنگی است؛ کتاب‌بیزی کردن است برای کسانی که در هر زمینه ممکن است دوست داشته باشند بدانند چه کتاب‌هایی بخوانند.