در چندروز اخیر اگرچه لیست‌های انتخاباتی در تهران و حواشی‌ پس از آن در صدر اخبار سیاسی کشور قرار گرفت، اما با نگاهی به فیلم‌هایی که این روزها از حال‌و‌هوای انتخاباتی بعضی ستادها در شهرستان‌ها منتشر شده و جمعیتی که در این ستادهای انتخاباتی حاضر شدند، می‌توان گفت حداقل برخی شهرها در موعد تبلیغات نامزدها شور و شوق انتخاباتی پیدا کرده‌اند.

«فرهیختگان» در شماره امروز خود سوابق و ایده‌های اقتصادی مهم‌ترین فهرست‌های انتخاباتی را در تهران مورد بررسی قرار داده و آنها را با یکدیگر مقایسه کرده است.

در شرایطی که تا پیش از این، اصلاح‌طلبان، ردصلاحیت‌ها را عامل محدودیت در معرفی کاندیداها تلقی می‌کردند تا اینجای کار دست‌کم با سه لیست قطعی اصلاح‌طلب مواجهیم و احتمالا لیست‌های دیگری هم طی روز‌های آینده وارد کارزار انتخابات خواهد شد.

آنچه مشخص است و از گذشته مجلس جاری و مجالس گذشته برمی‌آید این است که آنچه نمایندگان برای آن راهی بهارستان شده‌اند، با آنچه مردم در جامعه مطالبه می‌کنند، فاصله‌های اساسی دارد.

فهرست‌های انتخاباتی در حال نهایی شدن هستند، شاید سوال مهم افکار عمومی از آنها این باشد که در صورت پیروزی در انتخابات چه ایده هایی برای حل مسائل دارند.

لیست‌های انتخاباتی هم به ‌شدت مانند آذری‌جهرمی این استعداد را دارند که به ‌جای پروژه جوان‌گرایی اعتمادساز، پروژه ابتذال جوان‌گرایی را پیش ببرند و یکی از مهم‌ترین پنجره‌های امید به تغییر روش‌های حکمرانی را هم ببندند.