قراردادهای ابراهیم و عادی‌سازی روابط بین رژیم‌صهیونیستی و چند کشور عربی شاید برای برخی غیرمنتظره تلقی می‌شد اما درحقیقت این توافقات آشکارسازی روابطی است که از چندین‌سال قبل و از بیم محور مقاومت، بین تل‌آویو و رژیم‌های عربی منعقد شده بود.

شکست معامله قرن، پیش از آنکه دستاورد قابل‌توجهی داشته باشد، می‌توانست ترامپ را به یک فرد ناموفق در مساله فلسطین تبدیل کند. از این رو ترامپ با فوریت زیادی به‌دنبال یک دستاورد قابل‌توجه در این فضا بود که بتواند از آن در ماراتن نفسگیر انتخابات 2020 نیز استفاده کند. باقی‌ماندن ترامپ در قدرت، فقط برای او مهم نبود، بلکه کشورهایی که همه تخم‌مرغ‌هایشان را در سبد ترامپ چیده بودند نیز به‌شدت دنبال این پیروزی بودند.

فرازی تلاش برای تاثیرگذاری در مناسبات اقتصادی مربوط به ایران در منطقه را یک هدف میان‌مدت برای سازش رژیم‌صهیونیستی و کشورهای عربی توصیف کرد و گفت آنها تلاش می‌کنند از مسیر امنیتی‌سازی منطقه به فشار حداکثری کمک کنند و تکمیل‌کننده زنجیره تحریم‌ها علیه ایران باشند.

هانی‌زاده تاکید کرد: «برقراری رابطه بین امارات و بحرین با رژیم‌صهیونیستی درواقع خروج این دو کشور از دایره عربی و اسلامی تلقی می‌شود و ملت فلسطین هم در زمان و مکان مناسب پاسخ کوبنده‌ای به رهبران بحرین و امارات خواهند داشت.»

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی طی مراسمی در کاخ سفید با حضور رئیس‌جمهور آمریکا و وزرای خارجه بحرین و امارات توافق عادی‌سازی روابط با این دو کشور خاورمیانه را امضا کرد.

دبیرکل مجمع جهانی بیداری اسلامی گفت: «باتوجه به عادی‌سازی برخی کشورهای منطقه با رژیم‌صهیونیستی، برخی‌ها نگران امنیت جمهوری اسلامی هستند که نادرست است و به آنها می‌گوییم نگران نباشند، چراکه ارتش، سپاه، ناجا، حافظان امنیت ایران و مدافعان حرم از مرزهای ایران اسلامی محکم در برابر زیاده‌خواهی دشمنان حفاظت می‌کنند و هیچ کشوری جرات ندارد به امنیت جمهوری اسلامی ایران خدشه وارد کند.»

دولت آمریکا به دنبال کسب موفقیت در پرونده خاورمیانه است تا از آن برای جلب‌نظر رای‌دهندگان در انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 استفاده کند.

آزادی ای که غرب همیشه درباره آن صحبت می‌کند، آزادی دوگانه است. یعنی یک رویه دوگانه دارند. توهین به پیامبران ادیان را آزاد می‌دانند، از طرف دیگر وقتی مثلا درمورد هولوکاست کوچک‌ترین تردیدی ایجاد می‌شود، آن فرد را مقصر می‌دانند و به شدت با آن برخورد می‌کنند.

در چند هفته اخیر در غرب آسیا، هیچ کشوری به اندازه امارات‏ متحده عربی خبرساز نبوده است؛ کشوری با ابعاد کوچک ولی پرهیجان برای گام‌‌های بزرگ.

مهدی طغیانی یادآور شد: «قطع ارتباط تجاری ایران با امارات ضربه بزرگی به این کشور محسوب می‌شود و ازاین رو آنها نیز نمی‌خواهند به هیچ عنوان چنین اتفاقی بیفتد؛ یعنی همان‌قدر که این ارتباط برای ایران راهگشاست برای ابوظبی نیز دارای منفعت است.»

به گفته زارعی ژئوپلیتیک منطقه خاورمیانه با توافق امارات و رژیم‌صهیونیستی هیچ تغییری نخواهد کرد اگرچه این توافق یک خیانت بزرگ به اسلام محسوب می‌شود.

برخلاف ابوظبی که هرگونه ناامنی در منطقه الزاما به‌معنای کاهش درآمدهایش نیست، در دبی ماجرا متفاوت است و کوچک‌ترین بحرانی در منطقه یا مشکل امنیتی در امارات می‌تواند به‌صورت محسوسی بر تجارت، ترانزیت و توریسم این شیخ‌نشین تاثیر گذاشته و عمیقا اقتصاد آن را متلاطم کند از این رو اساسا استراتژی‌های این دو شیخ‌نشین می‌تواند در عمل متفاوت از یکدیگر باشد.

محمد علی شمس الدین شاعر لبنانی هم در ادامه روند سریالی انصراف از جایزه کتاب شیخ زاید در اعتراض به توافق عادی سازی روابط ابوظبی-تل آویو از انصراف خود خبر داد.

رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس ضمن انتقاد از توافق امارات با صهیونیستها، تأکید کرد که توهمات باعث شد اماراتی‌ها دست به این اقدام بزنند، ولی یک راهبرد ملی برای مقابله با این مسئله، تدوین خواهد شد.

استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه تهران گفت: عملا سیاست عادی‌سازی نه‌تنها برای منطقه نفعی نخواهد داشت بلکه حتی سود چندانی نیز عاید امارات نیز نخواهد کرد و معضلات امنیتی زیادی برای ابوظبی ایجاد خواهد کرد؛ چراکه این اقدام امارات موجب شده و خواهد شد که هزینه‌های زیادی را در منطقه متحمل شود.