در قانون نحوه به‌کارگیری سلاح توسط نیروهای مسلح، مصادیق استفاده از سلاح مشخص شده است، اما یک نکته مبهمی وجود دارد و آن اینکه تفسیرهای مختلفی از قید «ضرورت» می‌شود. نیروهای مسلح باید در اینجا بحث ضرورت و موضوع موارد دفاع از خود و دیگران را در قانون به‌صورت شفاف‌تر مطرح کنند که ماموران نیز در مقام تفسیر دچار اشتباه نشوند.

در یک قیام و قعود در مجلس می‌شود قانون را تغییر داد. اما اینکه پلیس‌مان را آموزش بدهیم یا امکاناتش را بیشتر کنیم، عدالت در توزیع نیروهای پلیس را در همه مناطق کشور رعایت کنیم، اینها کارهای سختی است.

ما در مجلس به‌عنوان نماینده مردم و به‌پاس تلاش‌هایی که ماموران نیروی انتظامی در تامین امنیت جامعه دارند، وظیفه داریم با جدیت، سرعت و با قید فوریت، مسائل مربوط به این قانون را بررسی کنیم و جاهایی که در آن ایرادی وجود دارد یا نیازمند اصلاح است را اصلاح کنیم تا درنتیجه آن، استفاده‌کننده از اسلحه، صریح‌تر و شفاف‌تر اختیارات و ممنوعیت‌ها را بداند و درموقع ضرورت، از سلاح استفاده کند.

ماموران نیروی انتظامی طبعا با ترس از اینکه شاید نتوانند در دادگاه مدعای خود مبنی‌بر لزوم دفاع را اثبات کنند محتاطانه دست به اسلحه برده و به‌سختی تن به شلیک می‌دهند.