به نظر مى‌آید صدر برخلاف سقف خواسته‌هاى خود یعنى تغییر قانون اساسى، حاضر به مذاکره با الاطار التنسیقى است ولى مذاکره‌اى‌ که خروجى آن زعامت وى و مرکزیت وى از نظر سیاسى بر جامعه شیعى باشد.

آنچه باعث رسانه‌ای شدن حادثه اخیر به‌طور گسترده شد، اصالت قربانیان این بمباران است که اکثر اهل مناطق جنوبی و مرکزی عراق هستند.

برگزاری نشست اربیل فرصتی را برای احزاب شیعه به وجود آورد تا آنان بتوانند از این طریق به‌شدت برای افزایش آرای خود استفاده کنند. اما باید تاکید کرد اگر این احزاب واقعا در اعتراض‌های خود صادق هستند، برای تأدیب اقلیم گزینه‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی گوناگونی پیش‌روی خود دارند که می‌توانند از آنها برای مقابله با اهداف نشست اربیل استفاده کنند.

درگیری‌های داخلی در اقلیم کردستان عراق و در بین جناح‌های اصلی حزب «اتحادیه میهنی» بار دیگر اوج گرفته است. از آنجا که طرفین نزاع به‌عنوان رهبران مشترک اتحاد میهنی در اقلیم شناخته می‌شوند، این مساله به معنای جنگی داخلی میان دو فردی بود که عالی‌ترین مناصب را در حزب طالبانی برعهده داشتند.

عراق برای خشک نشدن و از بین نرفتن زمین‌های کشاورزی و نیز رودخانه‌های دجله و فرات، نه فقط به ایران، بلکه به ترکیه و سوریه نیز وابسته است. موضوع اختلافات عراق با ترکیه بر سر حقابه‌ها، به‌دلیل وابستگی بیشتر عراق به مصب رودخانه‌های این کشور از اهمیت بیشتری برخوردار است، لذا همین مشکلات بر سر منابع آبی که با ایران وجود دارد، با طرف ترکیه‌ای هم در سطح بسیار بالاتری دیده می‌شود اما جناب وزیر چنین تهدیدی را (روی آوردن به نهادهای بین‌المللی) علیه ترکیه انجام نمی‌دهد.

برخی کشورها در بازی محورها، مدت‌هاست جبهه خود را انتخاب کرده‌اند. کشوری مانند مصر دهه‌ها همکار محور غرب بوده و سوریه نیز در تمام این مدت جزئی از محور مقاومت. عراق اما نقشی سیال در میان کشورهای منطقه دارد و هر محور می‌کوشد آن را به خود جذب کند.

تعیین سیاست خارجى جمهورى اسلامى ایران به‌طور کامل توسط دولت شکل نمی‌گیرد بلکه تصمیمات به‌صورت سیستمی و با حضور همه نهادهای دخیل در حوزه سیاست خارجی اتخاذ می‌شود. موضوع سیاست منطقه نیز با همکارى «دیپلماسى» و «میدان» بوده و موضوع انتقام سخت و پیگیرى مجازات همدستان عراقى در ترور فرماندهان پیروزى حتى در زمان دولت روحانى نیز چندین‌بار از سوی ایران در دیدارها با مقامات عراقى مطرح شده و بر تعقیب جنایتکاران آمریکایی نیز تاکید شده بود. این جواب قطعى جمهورى اسلامى ایران به آمریکا صرف‌نظر از دولت‌ها، ازجمله سیاست‌هاى کلى رأس نظام و پروژه‌اى بلندمدت است.

درخصوص توطئه‌هاى کشورهاى غربى و در رأس آنان آمریکا، می‌توان به بدعهدى این کشور در کمک‌رسانى به عراق از نظر حملات هوایى -که پروسه آن پیش از حمله داعش شروع شده بود- اشاره کرد. اوباما در انتقام از عدم دخالت نورى‌المالکى در جنگ سوریه به‌سود محور غربى-عربى و نیز حمایت وى از بشار اسد دست به این اقدام زد.