آموزش عالی در سال 1402، پستی و بلندی‌های بسیاری را از سر گذراند. از روزهای آغازین سال که مثل همیشه با لایحه بودجه شروع شد و بعد از آن به برنامه هفتم توسعه رسید. سپس ماجراهای تقلب‌های کنکور و رئیس سازمان سنجش پیش آمد و به آیین‌نامه استادمحور و مهارت‌آموزی در درس‌های دانشگاهی رسید.

آمار بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی یکی از مسائل پراهمیت نظام دانشگاهی و در سطح کلان‌تر کشور است، آماری که طبق آخرین داده‌ها به 43 درصد رسیده است. این مهم خوشایند هیچ کدام از بخش‌های کشور نیست و شاید مهم‌ترین بستر حل آن را هم باید همان دانشگاه‌ها دانست.

زبان دریچه ارتباط به جهان پیرامون و شناخت جامع آنچه در دنیای امروز می‌‌گذرد بوده که با رایانه ممزوج شده است.

نمی‌توان این مساله را فراموش کرد که کرونا ترم گذشته مشکلات زیادی را ایجاد کرد و دانشجویان تا حد زیادی می‌ترسیدند که وارد بازار کار شوند. همچنین گاه خانواده‌ها نیز با حضور فرزندان‌شان در این دوره به‌خاطر کرونا مخالفت می‌کردند. بااین‌حال خوشبختانه با کمتر شدن شرایط کرونایی در کشور درخواست‌های بیشتری هم برای دوره مهارت‌افزایی داشتیم.

در برخی دوره‌ها توانسته‌ایم پروژه‌هایی را برای دانشجویان حین تحصیل از سوی دستگاه‌های مختلف جذب کنیم که حتما برای آنها درآمدزایی هم داشته است. طبیعتا چنین اقدامی خود به نوعی ارتباط‌گیری دانشجو با صنعت هم محسوب می‌شود.

کشمکش میان این صنعتی ها و دانشگاه ها و البته روند صعودی بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی سبب شد راه‌اندازی دوره‌های مهارتی در جامعه آکادمیک کشور به‌عنوان راه‌حلی عملی و علمی برای برون‌رفت از این وضعیت تعریف شود.

مطالعات جدید حکایت از آن دارد که بیش از نیمی از اعضای هیات‌علمی چهار دانشگاه برجسته حوزه هوش مصنوعی ازجمله دانشگاه «استنفورد» که منابع مالی خود را فاش می‌کنند، ازسوی غول‌های فناوری دنیا حمایت می‌شوند. موسسات حاضر در این دانشگاه‌ها مانند موسسه هوش مصنوعی استنفورد که به‌طور خاص با اصول اخلاقی و مقررات حوزه فناوری سروکار دارند، به غول‌های فناوری وابستگی مستقیم داشته یا از شرکت‌های فناوری بودجه دریافت می‌کنند.

دفتر ارتباط با جامعه و صنعت معاونت پژوهش و فناوری وزارت علوم اخیرا گزارشی از فعالیت‌ها و اقدامات خود در سال 1398 وزارت علوم منتشر کرده که اقدامات این دفتر درراستای بهبود ارتباط دانشگاه‌ها با صنعت را به زبان آمار بازگو می‌کند و نشان‌دهنده ایجاد تغییرات قابل‌توجه، اما ناکافی در این زمینه است.