تیم «جوان ایرانی» از دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) در محور اجتماعی در این رویداد حاضر شده بود که توانست تیم سوم در این محور شناخته شود. محمدحسن سعیدیمطلق، سرگروه تیم جوان ایرانی در ارزیابی خود از کیفیت برگزاری این رویداد گفت: «انتظار میرفت این رویداد با کیفیت و رسیدگی بهتری در جریان داوری و خدماتی که در فرایند رویداد به دانشجویان ارائه میشد برگزار شود اما با توجه به اینکه اولین دوره رویداد سراسری را برگزار میکنیم، طبیعی است که با مقداری چالش در فرایند این رویداد مواجه باشیم.» او در ادامه درخصوص این چالشها نیز توضیح داد: «از نظر کیفیت خدمات و رسیدگی به دانشجویان چه از نظر فضای خوابگاهی چه از نظر خدماتی که باید در طول فرایند این رویداد به آنها ارائه میشد کمبود و کاستیهایی وجود داشت. در فرایند داوری رقابتها نیز چالشهایی احساس میشد که میتوان در رویداد سالهای آینده آنها را اصلاح کرد.»
اطلاعرسانی مرحله نهایی و نیمهنهایی نقطهضعف رویداد
سرگروه تیم جوان ایرانی درخصوص مراحلی که این تیم پشتسر گذاشته نیز صحبت به میان آورد و اظهار کرد: «فرایند طولانی مدتی بود. ما از سال گذشته درگیر مراحل استانی و کشوری ابتدا به صورت مجازی و سپس به صورت حضوری بودیم. طولانی شدن فرایند رقابتها و برنامهریزی که باید برای آن داشته باشیم، تیمها را دچار سختی کرد. اعضای برخی از تیمها بعد از گذشت یک سال دیگر دانشجو نبودند. در مرحله حضور با چالش خاصی روبهرو نبودیم اما برنامهریزی برای رقابتهای دو به دو دیرهنگام اطلاعرسانی میشد که البته این چالش برای همه تیمها یکسان بود اما میتوانست بهتر باشد.» سعیدیمطلق در ادامه درخصوص کیفیت تیمها نیز گفت: «کیفیت رقبا خوب بود و دانشگاهها تلاش کرده بودند با قدرت و تدبیر و آیندهاندیشی در این رقابتها حاضر شوند. انصافا رقیبها قابل بودند و با مطالعه و برنامهریزی وارد این رویداد شده بودند. البته معتقدم برنامهریزی برای اطلاعرسانی رقابتها مخصوصا در مرحله نهایی و نیمهنهایی ضعیف بود. دومین نقطهضعف این بود که شاید در فرایند داوریها شیوهای برای اعتراض در خصوص داوری محتواهای کرسیها وجود نداشت.»
سرگروه تیم «جوان ایرانی» از دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) تصریح کرد: «پیشنهاد میکنم رویداد در یک فضای گفتمانی شکل بگیرد. در صورتی که عامه مردم بتوانند این کرسیها را ببینید، نظر داده و نظرسنجی شود، اتفاقات بهتری رقم میخورد. هدف این کرسیها گفتمانسازی در کشور در حوزههای چالشی است. لازمه این گفتمانسازی انتشار حداکثری در فضای اجتماعی است. اگر در فضای سوشال انتشار حداکثر داشته باشیم میتوانیم بازخورد آن را در فضای جامعه دیده و تأثیرگذاری داشته باشیم.»