محمدهادی همایون، معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد: در صحنه کلان و کلی آموزش عالی، مساله ما همچنان پیوند بین آموزش عالی با عرصه صنعت و جامعه به طور کلی است. اکنون باید الگوهای روشن‌تری ایجاد و از آنها تبعیت کنیم تا علمی که در دانشگاه تولید می‌شود به بهتر شدن زندگی مردم کمک کند. ممکن است از واژه «زندگی مردم» تعبیر سبک زندگی، ارتباط با صنعت یا ارتباط با دولت و حاکمیت داشته باشیم. در همه این موارد، موضوع ما وارد کردن علم تولید‌شده در دانشگاه‌ها به مسائل و زندگی واقعی مردم است. به نظر می‌رسد اولویت اول در وزارت علوم و جریان آموزش عالی در کل کشور همین مساله است. اما اگر بخواهیم دقیق‌تر نگاه کنیم اولویت دیگری نیز وجود دارد. موضوعی که از اولویت قبلی جدی‌تر است. علمی که قرار است به جامعه وارد شود آیا علمی است که متناسب با شئون ماموریتی و هدف انقلاب و جمهوری اسلامی باشد؟ یعنی علمی در دانشگا‌ها تولید می‌شود که تمدن‌ساز بوده و بتواند رسالت انقلاب اسلامی را تحقق ببخشد؟ اینجا به ویژه در حوزه علوم انسانی با علوم انسانی-اسلامی و در ارتباط علوم انسانی و دیگر علوم، با موضوع میان‌رشته‌ای‌ها و همکاری‌هایی که بین این شاخه‌های دانش شکل بگیرد مواجه می‌شویم. اگر بخواهیم به صورت جدی به موضوع نگاه کنیم، این اولویت از اولویت اول‌مان مبنایی‌تر است. ممکن است اولویت اول فوری‌تر و ضروری باشد، اما اولویت دوم یک مساله مبنایی است و باید بتوانیم ارتباط بین حوزه‌های دانشی را ذیل یک الگوی منظم برقرار کنیم. در عرصه آموزش عالی به شدت به این موضوع نیازمند هستیم که مبنایی بیندیشیم، با ارزش‌های اخلاقی انقلاب اسلامی حرکت کنیم و در عین حال به صحنه اجرا چشم بدوزیم. در واقع حرفی که بیان می‌کنیم باید بتواند با جامعه ارتباط برقرار کند. اگر هر کدام از این سطوح را از دست دهیم، نمی‌تواتیم کار موثری انجام دهیم. مساله در نظر گرفتن مبانی و تنظیم حرکت با این مبانی، مساله بسیار مهمی است و در عین حال اگر به سطح اجرا نرسد هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت. در سوی دیگر اگر به اجرا بیندیشیم و مساله اجرا را بدون در نظر گرفتن مبانی و ارزش‌های اخلاقی انقلاب اسلامی جلو ببریم، قطعا راه به مسیر دیگری خواهد رفت. بنابراین این دو مساله باید در کنار یکدیگر جلو برود.