داستان فراموشی مدارس دولتی

ابوالقاسم رحمانی_ علی فلاحی، گروه پرونده: چند وقتی هست پیگیر گفت‌وگو با برخی چهره‌های تصمیم‌گیر و اثرگذار در حوزه آموزش‌وپرورش هستیم و سعی می‌کنیم تا هم جریان پرداخت به عدالت آموزشی حفظ شود و هم اینکه عمیق‌تر از قبل به آن بپردازیم. منتها شأن اوقات و اهمیت از دست نرفتن روزهای آغازین سال تحصیلی ایجاب می‌کرد جایی گام اول را برداریم و پرداخت جزئی‌تر در محوری که این بار و در این پرونده مدنظرمان بود یعنی قانون‌گذاری در حوزه آموزش و هواداری قانونی از مدارس غیردولتی را به کمی بعدتر موکول کنیم. از همین جهت امروز و در این شماره از «فرهیختگان»، ضمن یک روایت مختصر از وضعیت موجود نظام آموزش‌وپرورش کشور، پای صحبت چند نفر از چهره‌های تصمیم‌گیر و صاحب‌نظر در این حوزه نشستیم و چند خطی از روایت آنها، در نفی و تایید مدارس غیردولتی و حمایت سیستم از آنها نوشتیم. روایت‌هایی که در آنها سعی شد تا مختصر و مفید سیر ایجاد، تثبیت و توسعه مدارس غیرانتفاعی که بعدتر غیردولتی نامگذاری شدند گفته و از برخی حمایت‌های قانونی ساده اما اثرگذار از آنها بنویسیم. نوشتنی که نه‌تنها هیچ‌وقت تکراری نمی‌شود و مطالبه‌ای که نه‌تنها هیچ‌وقت گرد کهنگی به آن نمی‌نشیند که اتفاقا هر روز بیش از روز قبل زوایای جدیدی از آن نمایان و عمق جدیدی به شکاف ایجادشده به‌خاطر آن در نظام آموزشی افزوده می‌شود. آن قدر به روز و همیشگی که همین الان با یک جست‌وجوی ساده در سایت‌ها و خبرگزاری‌ها یا یک گذر کوتاه در فضای مجازی و رسانه‌ها می‌توان ابعاد نویافته‌ای از آن را یافت و روی آن تامل کرد. خب اگر مخاطب روزنامه «فرهیختگان» بوده باشید یا دغدغه‌مند حوزه آموزش‌وپرورش و مساله عدالت آموزشی، می‌دانید که مطالبه ما در این حوزه و در «فرهیختگان» به سال 97 و گزارشی که از جریان‌شناسی مدارس پولی پایتخت منتشر کردیم، بازمی‌گردد. گزارشی که در آن پرده از شهریه‌های گزاف و انتزاعی این مدارس و انتساب‌شان به شخصیت‌های سیاسی و شناخته شده، برداشتیم و مقدمه‌ای شد برای مطالبات آتی و رسید تا همین چند هفته پیش و موضع‌گیری وزیر فعلی آموزش‌وپرورش در حمایت از مدارس پولی که مشخص شد که در همچنان بر همان پاشنه سابق خودش می‌چرخد، با این تفاوت که دیگر خیلی گذشته‌ها نیست که کسی از انتفاع مدارس غیردولتی اطلاع نداشته باشد و بی‌خبر از نقش تعیین‌کننده آنها در آینده دانش‌آموزان باشد. برای بهتر فهمیدن اینکه دقیقا از چه چیزی حرف می‌زنیم و لابه‌لای ماده تبصره‌ها و انبوه آیین‌نامه‌ها و مصوبات دنبال چه چیزی می‌گردیم هم لازم نیست فسفر زیادی بسوزانیم. کافی است به چند مورد قانونی خاص و بعدتر و سر حوصله به تعداد قابل توجهی از آیین‌نامه‌های اجرایی و مصوبات هیات وزیران و امثالهم رجوع کنید و ببینید چطور بعد از تلاش ستودنی دولت شهید رجایی، لیبرال‌ها به جان نظام آموزشی کشور افتادند و از هر تریبون و منفذی برای درآمدزایی و تحمیل بار آموزش به جیب خانواده‌ها و کوتاه کردن دست دولت از این مسیر تلاش کردند. مسیری که از دولت مرحوم هاشمی‌رفسنجانی آغاز شد و تا همین حالا هم ادامه دارد. از اینها بگذریم و به روایت‌های پیش‌رو برسیم. به قول معروف چیزهای خوبی برای خواندن ردیف کرده‌ایم.