• تقویم روزنامه فرهیختگان ۱۴۰۲-۰۴-۲۴ - ۰۹:۲۶
  • نظرات روزنامه فرهیختگان۰
  • 1
  • 0
تبلیغات محیطی سریال‌های تلویزیونی چه معنایی دارد؟

مصائب دیده نشدن

دیدن بیلبوردهای تبلیغاتی سریال‌های تلویزیون در سطح شهر شوک عجیبی بود.

مصائب  دیده نشدن

میلاد جلیل زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:«مستوران» اولین سریال تلویزیونی صداوسیما بود که بیلبورد‌های تبلیغ آن سطح شهر را فرا گرفت. این سریالی ۲۶ قسمتی از شبکه یک سیما پخش شد و احتمالا در ماه‌های آتی فصل دوم آن پخش خواهد شد. پس از آن نوبت به «گیلدخت» رسید و حالا سریال «سوران» هم روی بیلبوردهای شهری رفته است.
دیدن بیلبوردهای تبلیغاتی سریال‌های تلویزیون در سطح شهر شوک عجیبی بود. فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی اگر چنین تبلیغاتی بکنند عجیب نیست. آنها اشتراک می‌فروشند یا بلیت‌فروشی اکران آنلاین دارند ولی درآمد صداوسیما از راه فروش تبلیغات است؛ یعنی باید چنین باشد. طبیعتا بیشترین درآمد صداوسیما بابت پخش آگهی باید یا از مسابقات ورزشی خصوصا فوتبال باشد یا از پخش سریال‌ها و برنامه‌های سرگرمی‌محور پرمخاطب. اینکه یک سریال تلویزیونی برای دیده شدن نیاز به تبلیغ در سطح شهر پیدا کند می‌تواند نشانه تغییر شرایط عمومی جامعه باشد و همخوان نشدن و همراه نشدن ریل‌گذاران مدیریتی صداوسیما با این تحولات. نصب بیلبوردهایی که آگهی تبلیغاتی برای تماشای یک سریال هستند عمل کاملا واکنشی است که نشان می‌دهد صداوسیمایی‌ها متوجه شده‌اند مشکلی پیش آمده، اما عمق و ریشه آن را درک نکرده‌اند و کاری هم که به‌عنوان واکنش به این موضوع انجام دادند از همین عدم درک نسبت به ریشه‌های موضوع برآمده است. اگر فیلم یا سریالی که مخاطب قرار است برای دیدنش پول بپردازد در بیلبوردهای شهری تبلیغ شود این پیام روانی را به مخاطب می‌دهد که داریم تبلیغ می‌کنیم تا کالایمان را بفروشیم اما اگر برای تبلیغ اثری که نمایش آن مجانی است پولی پرداخت شود و روی بیلبوردهای شهری برود این پیام ضمنی به مخاطب داده می‌شود که داریم برای دیده شدن کارمان خواهش و تمنا می‌کنیم....

متن کامل را اینجا بخوانید.

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰

یادداشتهای روزنامه فرهیختگانیادداشت

سهم طبقۀ متوسط از صنعت سریال‌سازی؛

«افعی تهران» از چه کسی انتقام گرفت؟

فرصتی برای تجدید ظهور «خوبی مردم ایران»؛

مفهوم ملت را زنده کردند

فیلم پرحاشیه «بیبدن» با قصه‌‌ای به‌اندازه از ایده‌ای مهم دفاع کرد؛

سینمای اجتماعی زنده است

درباره فیلم «بی‌بدن»؛

قصه‌گویی شرافتمندانه درباره قصاص

مصطفی قاسمیان، خبرنگار:

یک درامدی خوب و تماشاگرپسند

اهل ملت عشق باش؛

عشق و دیگر هیچ...

آقای کارگردان! چه داری می‌کنی با خودت؟!

آنتی ‌کانسپچوآل آرت ترک و کُرک و پَر ریخته حسن فتحی

مریم فضائلی، خبرنگار:

چشم‌هایمان گناه داشتند!

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

رویاهای شخصی‌ات را نفروش!

سریال پرطرفدار «حشاشین» چه می‌گوید؛

علیه شیعه یا علیه اخوان؟

راضیه مهرابی‌کوشکی، عضو هیات‌‌علمی پژوهشکده مطالعات فناوری:

فیلم «اوپنهایمر» به مثابه یک متن سیاستی

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

از شما بعید بود آقای جیرانی

ایمان‌ عظیمی، خبرنگار:

دیکته نانوشته غلط ندارد

درباره هزینه‌ای که می‌شد صرف «هفت سر اژدها» نشود؛

چرخ را از نو اختراع نکنیم

فرزاد حسنی بعد از سال‌ها، به قاب تلویزیون آمد؛

بازگشت امیدوارکننده

در نقد بهره کشی «علی ضیا» از شهرت؛

از موج ابتذال پیاده شو

محمد زعیم‌زاده، سردبیر فرهیختگان:

در عصر پساواقعیت به احمد خطر حرجی نیست اما...

سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش:

برای خداحافظی زود بود آقای جملات قصار!

محمدرضا ولی‌زاده، فرهیختگان آنلاین:

عجایب آماری دیدم در این دشت!

محمدامین نوروزی، مستندساز:

از این طرف که منم راه کاروان باز است...

فاطمه دیندار، خبرنگار:

برای درخشش سیمرغ‌های بلورین

محمد زعیم‌زاده، سردبیر؛

کدام سینما؟کدام نقد؟

حامد عسکری، شاعر و نویسنده:

فیلم دیدن با چشم‌های تار...

چهل و دومین جشنواره فیلم فجر؛

چند نقد بر فیلم سینمایی «آپاراتچی»

«صبحانه با زرافه‌ها»؛

یک وس اندرسون ایرانی تمام‌عیار

ویژه‌نامه جشنواره فیلم فجر؛

«صبحانه با زرافه‌ها»؛ معنازدایی از جهان

«صبحانه با زرافه‌‌ها»؛

تهش هیچی نیست، پس لذت ببر!

درباره فیلم جدید سروش صحت؛

قرار صبحانه با خودمان

هومن جعفری، خبرنگار:

مردی که سازش نمی‌کرد

در روزگار بی‌مایگی حضور قاف غنیمتی است؛

برای «قاف» و عمو اکبر

تولد قاف به میزبانی اکبر نبوی با همکاری «فرهیختگان»؛

«قاف» نمی‌خواهد متکلم‌ وحده باشد

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ؛

هنوزم نقش بازی می کنی آقای فرخ نژاد؟