به مربی طراز اول جهانی نیاز داریم، البته نه کسی مثل ویلموتس

محمدرضا حاجی عبدالرزاق، خبرنگار:تیم ملی فوتبال ایران روزهای سرنوشت‌سازی را تا جام ملت‌های آسیا 2023 قطر پیش‌رو دارد و به نظر می‌رسد با صعود تیم‌های آسیایی به مرحله حذفی جام‌جهانی کار تیم ملی برای موفقیت در رقابت‌های پیش‌رو از هر زمان دیگری سخت‌تر شده باشد. با این تفاسیر این سوال پیش می‌‌آید که برای قهرمانی بعد از حدود نیم‌ قرن در این رقابت‌ها باید چه اقدامات موثری را در فوتبال کشور انجام داد. در این خصوص دقایقی با حسین بادامکی به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

با توجه به حذف تیم ملی فوتبال ایران از رقابت‌های جام‌جهانی، فکر می‌کنید باید نقشه‌راه تیم ملی برای ادامه مسیر تا جام ملت‌های آسیا چطور باشد؟
 به نظر من اگر بتوانیم یک مربی جوان ایرانی را بالای سر این تیم بگذاریم فکر می‌کنم می‌تواند راهکار مناسبی در این مدت باشد مگر اینکه همین الان یک مربی طراز اول خارجی را پیدا و انتخاب کنیم. اما با همه این تفاسیر هر طوری که فکر کنیم ادامه همکاری با آقای کی‌روش در این مقوله نمی‌گنجد. حالا شاید خیلی از دوستان همچنان از وی طرفداری کنند اما با توجه به شرایطی که تیم ملی دارد من فکر می‌کنم ما یا باید به یک مربی جوان ایرانی و تحصیل کرده که کم هم در فوتبال‌مان نداریم اطمینان کنیم و او را به‌عنوان مربی تیم ملی انتخاب کنیم یا اینکه همان‌طور که گفتم یک مربی سطح بالا را از فوتبال جهان انتخاب کنیم. هرچند مربی با دانش ایرانی که در سطح اول فوتبال دنیا هم بازی کرده باشد در همین فوتبال ایران کم نداریم و باید بتوانیم به این افراد اطمینان کنیم و برنامه‌محور پیش برویم اما اگر هم دنبال نتیجه هستیم و همچنان با نگاه نتیجه‌گرا کار را دنبال می‌کنیم می‌توانیم اهداف دیگری را درپیش بگیریم. معمولا چنین نگاه و اهدافی در فوتبال ما با شکست مواجه شده ‌است، همان‌طور که عملکرد تیم ملی را در جام‌جهانی دیدید. 

یعنی مربی درجه یک خارجی می‌تواند الان دوای درد تیم ملی باشد؟
برای این کار هم باید هزینه زیادی بکنیم تا بتوانیم یک مربی طراز اول جهانی را بیاوریم تا بتوانیم موفق شویم. البته نه مربی‌ای مانند ویلموتس بلکه مربی‌ای که بتواند واقعا به فوتبال ما و مربیان ایرانی کمک کند. هرچند فکر می‌کنم الان با توجه به شرایط خاص کشور برایمان مقدور نباشد تا چنین مربی‌ای را برای تیم ملی انتخاب کنیم. 

 در چشم برهم زدنی جام ملت‌های آسیا فرا رسیده است، آیا می‌توان در این مدت کم روی دانش مربی ایرانی برای نتیجه گرفتن در این رقابت‌ها حساب باز کرد؟ یا اصولا بازیکنان بزرگی مثل آزمون یا طارمی که در تیم‌های مطرح اروپایی بازی می‌کنند می‌توانند با چنین مربی‌ای کار کنند؟ هرچند این نقشه‌راه تیم ملی برای جام‌جهانی هم بود اما در هر صورت به انتخاب کی‌روش منجر شد. 
قطعا چنین مربی‌ای در فوتبال‌مان داریم و این دیگر بستگی به نوع عملکرد شخصیت و رفتار آن مربی دارد. بازیکن هرچقدر هم بزرگ باشد به نظر من وقتی ببیند که یک مربی سیستم و مدیریت خاصی دارد قطعا کار کردن زیر نظر او را قبول می‌کند ضمن اینکه هیچ بازیکنی بزرگ‌تر از باشگاه و تیم ملی نیست. ما هم آنقدر استعداد داریم که بتوانیم از هر نیرویی به نحو احسن استفاده کنیم. شاید بازیکنی که لژیونر باشد و بتواند به ما کمک کند به اندازه کافی نداشته باشیم اما بالاخره هر تیم یک چهارچوب و مقرراتی دارد و فکر می‌کنم تیم ملی هم خط قرمز هر کشوری محسوب می‌شود. فکر می‌کنم اگر مربی داخلی انتخاب می‌کنیم باید او به‌قدری دیسیپلین و مدیریت داشته باشد که بتواند بازیکن را تحت هر شرایطی تحت کنترل خود قرار بدهد. ضمن اینکه عملکرد فنی یک مربی نیز در این مقوله خیلی تاثیر‌گذار است. البته من هم قبول دارم که بازیکنانی که لژیونر هستند قطعا تجربه متفاوتی نسبت به بازیکنان داخلی دارند و دیدگاه متفاوتی از آنها پیدا کرده‌اند. ما باید از این منظر هم به این موضوع نگاه کنیم اما در هر صورت ما مربیانی داریم که بتوانند این شرایط را کنترل کنند. 

یعنی معتقدید حتی به قیمت برهم خوردن ثبات فنی، ما تحت هیچ شرایطی نباید با کارلوس کی‌روش در تیم ملی فوتبال ایران ادامه بدهیم؟
من فکر می‌کنم کارنامه کی‌روش نشان می‌دهد که باید چه مسیری را برای آینده فوتبال ایران انتخاب کنیم! ما جام‌جهانی را به‌راحتی از دست دادیم این درحالی است که شرایط تیم ملی نسبت به سایر تیم‌های آسیایی برای صعود مساعد‌تر بود اما این اتفاق نیفتاد. به‌خصوص اینکه ما بازی با آمریکا را به‌راحتی از دست دادیم و حالا آه و افسوس آن برای مردم ایران باقی مانده است. 

به نظر می‌رسد مدیریت حاکم بر فوتبال کشور هم می‌تواند به این مقوله یعنی تقویت تیم ملی و همدلی بین ملی‌پوشان و درنهایت موفقیت این تیم در جام ملت‌های آسیا کمک کند. البته به‌شرطی که وقت تلف نکنند تا فرصت‌سوزی دیگری اتفاق بیفتد. 
قطعا همین‌طور است و باید هرچه سریع‌تر برای تیم ملی تعیین‌تکلیف کنند. متاسفانه ما همیشه با این شرایط کار را ادامه می‌دهیم. قطعا اگر بخواهیم برای جام ملت‌های آسیا حرفی برای گفتن داشته باشیم باید خیلی سریع تصمیم بگیریم و خیلی زود وارد عمل شویم و هرچه سریع‌تر برنامه‌ریزی را آغاز کنیم. من فکر می‌کنم در این بین فدراسیون فوتبال نقش تعیین کننده‌ای دارد که ان‌شاءالله بتواند با یک تصمیم مناسب کار را به‌خوبی انجام دهد. اما اینکه در فضای مجازی می‌شنویم وزیر ورزش یا فدراسیون اصرار دارد که کی‌روش در تیم ملی بماند به نظر من این صحبت‌ها خیلی خوب نیست. با این تفاسیر و با این صحبت‌ها تیم ملی ضرر می‌کند و درنهایت فوتبال ما از شرایط خوبی که دارد باز می‌ماند. 

بحث جوان‌گرایی درحالی در تیم ملی مطرح می‌شود که فقط یک سال دیگر تا جام ملتها باقی مانده است. آیا بهتر نیست شاکله را حفظ کنیم و بعد از جام ملت‌های ۲۰۲۳ قطر جوان‌گرایی را به صورت ویژه و اساسی آغاز کنیم؟
به نظر من نباید با هدف جوان‌گرایی در یک سال آینده تیشه به ریشه تیم ملی بزنیم و همه بازیکنان پا به سن گذاشته را خط بزنیم. یعنی نباید به این شکل باشد که کل تیم را عوض کنیم. به نظر می‌رسد در حد ۵ یا ۶ نفر می‌توانند به این تیم به‌جای نفراتی که شرایط آرمانی را نداشتند اضافه شوند. اما در کل اگر همین بازیکنانی که داریم در جام ملت‌های آسیا شرایط خوبی داشته باشند و آماده باشند چرا نباید از آنها استفاده کرد. اما در کنار این نفرات می‌توانیم جوانانی را هم اضافه کنیم تا برای نسل آینده جایگزینان خوبی داشته باشیم.