امید نظری گوهر، خبرنگار:در هفته‌ای که استراتژی‌های محتاطانه گل‌محمدی و نیمه‌های دوم متفاوت تیم تحت هدایت ساپینتو باعث شد سرخابی‌های پایتخت به رتبه‌های اول و دوم لیگ برتر تکیه بزنند، بدون‌شک لقب چشم‌نوازترین و جسورترین عملکرد هفته‌های اخیر را می‌توان به تراکتور اعطا کرد که عملکرد 810 دقیقه‌ای‌اش در بیست‌و‌دومین دوره لیگ برتر توامان از لحظات پر فراز و نشیب و جذاب بوده است. شاگردان قربان بردیف بعد از لغزش هفته گذشته برابر شاگردان محمد ربیعی و سقوط به رتبه هفتم لیگ موفق شدند با کسب چهارمین پیروزی فصل‌شان از تزلزل مس‌رفسنجان و فولاد‌خوزستان بهترین بهره ممکن را ببرند و پیش از تقابل حساس برابر سپاهان در رتبه پنجم لیگ برتر قرار گیرند.
 بردیف در‌حالی توانست با غلبه بر نفت‌مسجد‌سلیمان اندوخته‌اش در فوتبال ایران را به 14 امتیاز برساند که فصل گذشته پرشورهای تبریزی برای کسب این میزان امتیاز تا پایان هفته شانزدهم به انتظار نشستند که البته کسب 6 امتیاز بیشتر نسبت به هفته نهم بیست‌و‌یکمین دوره لیگ برتر بخشی از اقدامات قابل تحسین سرمربی 70‌ساله در استان آذربایجان‌شرقی است.

نکته‌ای جدید در تراکتور 
رویکردها و تصمیمات اشتباه مدیران باشگاه تراکتور یکی از بزرگ‌ترین نکات تلخی بود که هواداران این باشگاه را در سالیان اخیر رنجانده است؛ سوء‌مدیریت‌هایی که باعث شد ارمغان تیم رتبه سوم فصل فوتبالی  1396-1395 در فصول بعد به کسب دهم، پنجم، چهارم، چهارم و سیزدهم لیگ برتر تنزل یابد، اما نکته اشاره شده تنها بخشی از دلایل ناکامی پرشورها در لیگ‌های هفدهم تا بیست‌و‌یکم بوده است. به‌طور قطع بزرگ‌ترین آفتی که سال‌های اخیر تراکتور را در میان بزرگان سرخورده کرده بود را نمی‌توان در نکته‌ای به‌جز عدم‌خودباوری تیم‌های تحت هدایت ارطغرل ساغلام، جان توشاک، علیرضا منصوریان، مصطفی دنیزلی، رسول خطیبی، فیروز کریمی و زوونیمیر سولدو مشاهده کرد. حتی تیم تحت هدایت جورج لیکنز را نیز باید در زمره تیم‌های اشاره‌شده قرار داد که برد برابر استقلال و سپاهان نیز نتوانست به اعتمادبه‌نفس و روحیه قهرمانی‌خواهانه‌اش کمک کند و اشتباهات فروزان برابر سپیدرود باعث 3 شکست متوالی و خارج شدن از کورس قهرمانی شد.
ولی به‌نظر می‌رسد تیم تحت هدایت بردیف یک وجه‌تمایز نسبت به فصول گذشته دارد. تراکتور نسخه روسی تا این لحظه در مستطیل سبز به فوتبالدوستان اثبات کرده که شاید در طول یک تورنمنت 30هفته‌ای بارها بلغزد اما تزلزل آنها به‌معنای پایان تلاش و آرزوهایشان نیست. قرمزهای شمال‌غرب ایران بعد از گل‌هایی که توسط میلاد باقری و رضا دهقانی وارد دروازه‌شان شد تا مرز چهارمین‌بار چشیدن طعم تلخ شکست پیش رفتند، اما به‌دلیل تزریق روحیه نسبتا بی‌مثال سال‌های گذشته در ادامه بازی توانستند پس از دریافت گل همچون بازی گل‌گهر، ذوب‌آهن و فولاد آشفته و شلخته عمل نکرده و با استراتژی‌های مناسب دروازه حریفان را باز کنند.
شناخت و تاثیرگذاری در اولویت 
از سوی دیگر تراکتور نسخه بردیف در خریدهای ابتدای فصل نسبت به ادوار گذشته لیگ خلیج فارس نیز ریزبینانه‌تر عمل کرد تا حاصل فعالیت نقل و انتقالاتی این باشگاه جذب بازیکنانی مثل عکاشه حمزاوی، کوین فروچونه و کوین کنسانت نباشد. رویکرد اشاره شده و سخت‌گیری بردیف باعث شد ریکاردو آلوز به جمع قرمزپوشان تبریز اضافه شود. رزومه هافبک 29ساله پرتغالی فوتبالدوستان را با واقعیتی شیرین مواجه می‌کند، آلوز از نظر سابقه در درجه‌بندی بالایی قرار نمی‌گیرد، اما برای بردیف اصل شناخت و تاثیرگذاری در اولویتی بالاتر نسبت به اسم و رسم قرار دارد تا شاگرد بردیف در غیرت قزاقستان، این مربی را در تراکتور نیز همراهی کند.
 آلوز تا این لحظه توانسته با ارسال پاس‌های تعیین‌کننده برابر گل‌گهر، ذوب‌آهن، فولاد، صنعت‌نفت، پرسپولیس و نفت‌مسجد‌سلیمان اهمیت دقت در خرید بازیکن باکیفیت خارجی را به تیمی همچون سپاهان اثبات کند که تا این لحظه جذب نیلسون جونیور، رناتو داسیلویرا و مانوئل فرناندز نتوانسته مطابق انتظارات امور فنی‌شان را بهبود بخشد. اضافه‌ شدن آلوز به تراکتور این تیم را از وضعیت تک نقشه هجومی در حمله به وضعیت چندین برنامه هجومی تبدیل کرده تا هر ارسال ضربه کرنر و کاشته توسط تراکتور رنگ و بوی گل داشته باشد. همچنین آقای‌پاس‌گل فعلی ایران در میانه میدان تبدیل به بازیکنی محوری شده است تا پرشورهای تبریزی بتوانند براساس برنامه حریفان با تیم‌هایی همچون پرسپولیس، فولاد و گل‌گهر تقابل کنند. تراکتور به پشتوانه حضور هافبک 29ساله پرتغالی برابر فولاد در نقش تیمی جنگنده در میانه میدان ظاهر شد. نماینده فوتبال استان آذربایجان‌شرقی در مقابل پرسپولیس با حربه ضدحمله حریف سرخپوش تهرانی را مغلوب کرد و گل‌گهر که تیمی قدبلند و قلدر در دوئل‌های هوایی است را با ارسال‌های مهندسی شده روی دروازه فروزان آزار داد.

درخشش عباس‌زاده تنها یک شرط دارد
فارغ از تفاوت‌هایی که بردیف در تراکتور رقم زده است این تیم نسبت به لیگ‌های بیستم و بیست‌و‌یکم دارای یک وجه شباهت نیز است؛ تراکتور درحالی تا پیش از آغاز هفته دهم دستاورد هجومی‌اش روی عدد 11 متوقف شده است که بدون‌شک این تیم بخشی از اتفاق اشاره شده را مرهون چهارچوب‌شناسی و زهرداری محمد عباس‌زاده است. مهاجم 32ساله قائمشهری بارها توانسته در 61 دیداری که با لباس تراکتور در رقابت‌های سطح نخست فوتبال ایران به میدان رفته است به فوتبالدوستان اثبات کند که اگر سرمربیان پرشورها استراتژی‌هایشان در میانه میدان مبتنی‌بر خلاقیت باشد، او به‌راحتی می‌تواند به‌تنهایی بخش عمده‌ای از بار هجومی تیمش را بر دوش خود گذارد و همچون تقابل برابر نفت‌مسجدسلیمان بهترین سود ممکن را از پاس‌های ریکاردو آلوز، ابوالفضل رزاق‌پور و سجاد دانایی ببرد.
 بدون‌تردید حضور بازیکنی مثل عباس‌زاده که مهارت بالایی در دوئل‌های هوایی و نواختن ضربات پنالتی دارد در روزهایی که فوتبال ایران عاری از مهاجمان گره‌گشا ایرانی شده، برای هر تیمی مثمرثمر است. البته به‌نظر می‌رسد وظایف عباس‌زاده در تراکتور زیرنظر بردیف تنها معطوف به گلزنی نیست و سرمربی 70ساله به پشتوانه حضور این مهاجم به‌راحتی می‌تواند اولین تاکتیک دفاعی یعنی پرس در یک‌سوم هجومی را پیاده کند تا حریفان ناچار به ارسال‌های نسبتا بلند کم‌دقت شوند.