در چند روز اخیر تعدادی از مردم که متاثر از مرگ مهسا امینی هستند در واکنش به این اتفاق تجمعاتی را برگزار کرده‌اند. برخی اما با دست‌آویز قراردادن این اتفاق از فضای به‌وجود آمده به‌دنبال بهره‌برداری بوده و اقدامات خرابکارانه را در دستورکار قرار داده‌اند در گفت‌وگویی که با محمود علیزاده طباطبایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب داشته‌ایم به بررسی پیامد‌های این چنین اقداماتی پرداخته‌ایم. علیزاده معتقد است: «حضور در این تجمعات هیچ نتیجه‌ای ندارد. هم به نظام لطمه می‌زند، هم به مردم. کما اینکه در سال ۸۸ این اتفاق افتاد.» در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.

تنش‌ها و آشوب‌های کنونی آیا فضای ایجاد تفاهم و حل مساله را از بین نمی‌برد؟
یکی از وزرای سابق دیروز به من زنگ زد و گفت دختر و داماد من از آنجا رد می‌شدند که آنها را دستگیر کرده‌اند. خب معلوم است که رد نمی‌شدند. خیلی‌ها الان با تبلیغاتی که در فضای مجازی وجود دارد در اعتراضات به‌عنوان تماشاچی حضور پیدا کرده، تحت تاثیر قرارمی‌گیرند و وارد این برنامه‌ها می‌شوند. یک‌عده هم افرادی هستند که با نیروی انتظامی درگیر می‌شوند و مشخص است آموزش دیده و سازماندهی‌شده می‌آیند و نیرو را دستگیرکرده و از جمع جدا می‌کنند و به آن شدت مورد ضرب‌وجرح قرار می‌دهند. اینها عواملی هستند که حساب‌شده می‌آیند و این وظیفه دستگاه اطلاعاتی است که آنها را شناسایی کند. نیروی انتظامی مگر کیست؟ اینها هم از همین مردم هستند. به نظر من برخورد خشونت‌آمیز، خشونت را زیاد می‌کند. من به دانشجو‌های خودم هم گفتم که حضور در این تجمعات هیچ نتیجه‌ای ندارد. هم به نظام لطمه می‌زند، هم به مردم. کما اینکه در ۸۸ این اتفاق افتاد. وقتی زخم ایجاد شود معلوم است که روی این زخم مگس می‌نشیند. نباید بگذاریم این زخم ایجاد شود.

در چند روز اخیر شاهد بودیم برخی چهره‌های سیاسی که در گذشته موضعی در دفاع از گشت ارشاد داشتند امروز به‌ناگهان خلاف این موضع کنش سیاسی نشان‌ می‌دهند. این تغییر موضع چگونه قابل تفسیر است؟
به هر جهت آدم سیاسی متناسب با موقعیت سیاسی کشور تصمیم می‌گیرد. آدم سیاسی می‌خواهد از موقعیت سیاسی استفاده کند. ممکن است یک‌زمانی یک‌جور فکر می‌کرده و امروز جور دیگری فکر می‌کند.

شیوه صحیح بیان مطالبات و حل این مسائل باید چگونه باشد؟
در قانون اساسی صراحتا قید شده است که تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است. قانونگذار این اصل را پیش‌بینی کرده تا کسانی که معترض هستند و می‌خواهند اعتراض‌شان را بیان کنند ضمن کسب مجوز این کار را بکنند. باید این را بپذیریم هر معترض و مخالفی که در چهارچوب نظام جمهوری اسلامی می‌خواهد اعتراض کند بیاید از کمیسیون ماده ۱۰ وزارت کشور مجوز بگیرد و مسئولیتش را هم کسی که مجوز می‌گیرد باید بپذیرد. در این‌صورت دیگر نیازی به پلیس امنیت نیست؛ چراکه مردم اعتراض خود را مطرح کرده و به خانه خود بازمی‌گردند. آن‌وقت هرکس خارج از این چهارچوب وارد شود باید با او برخورد شود.
مسائل اجتماعی راه‌حل اجتماعی دارد. مسائل اجتماعی باید به‌عنوان یک معضل مورد مطالعه قرارگرفته و یک عده جامعه‌شناس باید نشسته و مسائل را حل کنند. راه‌حل، راه‌حل امنیتی نیست.