علی مهرآور، فعال فرهنگی: وطن یعنی آنچه به تو هویت میبخشد، شاید حتی بیش از والدین. چنانچه در هر سویی از جهان راجعبه اصالت صحبت کنند، از ملیت تو خواهند پرسید و من علاقهمند هستم.
کمی با رئیسجمهور کشورم بهواسطه قلم صحبت کنم و اینگونه آغاز گفتمان داشته باشم تا روشن باشد از چه خواهم گفت. چهار دهه بیشتر از نقطهعطف مردمگرایی در این سرزمین میگذرد و تبدیل به نمادی برای تمام دنیا شده است. آقای رئیسجمهور، این فرزند کوچک ایرانزمین که شما را امین ملت میداند و کمی گلایه دارد، همان دبستانی است که حضرت امامرحمهاللهعلیه، ابراز امیدواری به او داشت. من آموختم که مبتنی بر آرمانهای آنچه انقلاب اسلامی برای ایران داشت، رفتار کنم و مانند همگان آگاهم که خارجنشینان هر روز نسخهای جدید برای وطن میپیچند و نسخه برای درد است و البته آیا واقعا آنقدر دردمند هستیم که آنها نسخه بنویسند یا اینکه نمایشی از درد هر از گاهی به موجب رفتارهای اشتباه به چشم آنها میرود؟آقای رئیسجمهور، امروز دنیا تماما بهدنبال آموزش نیروهای انسانی است تا برای ایجاد جامعهای بهتر از آنها بهره بگیرد و ما امروزه در برههای از روزگار هستیم که محصول ساخته و پرداخته خود را در لحظه رسیدن به هدف پایمال میکنیم و شبهدردی میشود که خوراک همان گدایان نسخهنویس میشود تا به موجبش، مواجب از دشمن بگیرند.
امروز سرزمین ما در شرایطی است که فرزندان ایران در کلیه ظرفیتها از هر طیفی اعم از ورزشکار و هنرمند، پزشک و متخصصان، ذاکران اهلبیت(ع)، خلبان و نویسنده و نیروهای امنیتی و شاغلان در مناطق محروم سرزمینمان که با وجود همه فشارهای تحریمی تلاش میکنند که چرخ آبادانی ایران اسلامی از حرکت باز نایستد، چرا مهرهسوزی میکنیم؟
چرا اختلافات کوچک داخل خانواده ایران اسلامی باید به شکل یک معضل اجتماعی در رسانههای معاند منعکس شود؟ عرض کردم جناب رئیسجمهور که بیشتر، رفتارهای ما بوده که به فرصتطلبان اجازه داده به دلیل سیرکردن شکم خود برای ما تجویز کنند و حتی فرزندان ملت را درمقابل جامعه ارزشمدار انقلابی قرار دادهاند یا سودای ترکوطن در ذهن آنان ایجاد کردهاند. روزگاری که در آن دشمنان قسمخورده این مرزوبوم هر روز جهت واردکردن ضربهای جدید از هیچ تلاش و هزینهای دریغ نمیکنند، ما روزانه یک پتانسیل را به عناوین مختلف از قطار لشکر خود پیاده میکنیم.
حضرتعالی بهعنوان کسی که در عمل نشان دادهاید مردمگرا هستید، اینبار نیاز است دقیقتر از هر زمان، نسبت به پتانسیلهای انسانی و نیروهای متخصص ایران سربلند بپردازید تا نیروهای جدید و آنهایی که به موجب کجسلیقگیها کنار رفتهاند به میدان بازگردند.
شما بهتر از همه واقف هستید که غالب این افراد در دوران بیرون بودن از گود، رفتاری مغایر و متناقض با ارزشها انجام ندادهاند و جایشان همیشه خالی هم بوده است.
وقت آن است درکنار بسیاری از جورکشیهایی که به موجب اتفاقات قبلی افتاده، این سوی ماجرا که نخبهسوزی و گاهی اعتماد به نامتعهدها بوده هم در نظر بگیرید، تا افراد درست در جایگاه اصلی خودشان جای بگیرند.