خلأ مردم خندیدن است

سیدمهدی موسوی‌تبار، خبرنگار گروه فرهنگ: با «خانه به دوش» و «متهم گریخت» دیده شد و سال‌ها بعد با «ن. خ» بیشتر دیده شد. حالا به‌عنوان یک بازیگر طنز در جوکر حضور پیدا کرد و در کمال تعجب، اول هم شد. مقامی که ظاهرا برای خودش خیلی اهمیت نداشت زیرا نمی‌توانست شادی‌اش را پنهان کند.

راجع‌به حضورتان در جوکر و شرکت در این مسابقه بگویید.
درست است که جوکر معادل خارجی داشت اما برای مملکت ما جدید بود و فرمت ایرانیزه به آن داده بودند، خاصیتش این بود که من قبل از رفتن چند قسمت از فصل اول را دیدم و متوجه این شدم که بچه‌ها خود واقعی‌شان هستند.

منظورتان فصلی بود که آقای حیایی و درخشانی بودند؟
بله. من دیدم همگی خودشان هستند و راه گریزی برای فرار نیست. ۶ ساعت کامل مونتاژ شده که ضبطش ۲۴ ساعت طول می‌کشد در آنجا هستی و شرایط طوری است که آدم‌ها نمی‌‌توانند فرد دیگری باشند و مجبورند خودشان باشند و این موضوع برای من جالب بود. من بسیار دوست داشتم خود واقعی امین حیایی یا کسان دیگر را ببینم. این موضوعات برای من جالب بود.

از اول هم قرار بود در همین گروه باشید یا گروه فرق کرد؟
خیر گروه‌ فرق نکرد. من با آقای علیخانی ۲۰ سال پیش در برنامه «سقف آبی» همکاری داشتم و یک جوان 19 ساله بود و یک دوستی قدیمی باهم داشتیم. 6 ماه کار برای پخش زنده کردیم که جزء برنامه‌های اولیه آقای علیخانی بود. به هر حال من استعداد این آقا را دیده بودم و جزء کسانی بود که من کار کردن با آن را دوست داشتم زیرا که کارهایش ویژگی خاصی دارد. پربیننده است و تازگی دارد و فن کار را بلد است. من دوست داشتم و با جان و دل پذیرفتم و به برنامه رفتم. تا روزی که برای ضبط رفتم نمی‌دانستم چه کسانی هم‌گروهی من هستند.

ضبط برنامه 24 ساعت بود یا 12 ساعت؟
اگر کار خوب پیش می‌رفت ضبط 10 صبح تا 10 شب انجام می‌شد اما کار ما به صبح هم رسید. بستگی دارد ضبط چگونه پیش برود، باید 6 ساعت مفید ضبط داشته باشند.

از ابتدا به اول شدن فکر می‌کردید؟
جذابیت برنامه برایم مهم بود و اینکه شخصیت تلخی نباشم. درست است نخندیدن جایزه داشت اما اینکه نخندی یا جلوی مردم خوب جلوه نکنی را دوست نداشتم. اولش هم در پلاتوها گفتم اگر شرایط خاص و موقعیت خوبی باشد من لبخند را فدا می‌کنم.

تاثیر رئالیتی‌شوها در روند برنامه‌سازی چقدر است آیا گمشده مردم الان سریال‌هاست یا برنامه سرگرمی؟
خلأ مردم خندیدن است. ما بیشتر از هر زمانی در شرایط سخت بیکاری و گرانی و شنیدن اخبارهای بد نیاز به خندیدن داریم. مردم ما نیاز به شاد بودن و امید دارند. من معتقد هستم هر کسی که بتواند در این شرایط مردم را بخنداند ثواب بسیار عظیمی برده است و الان بسیار خوب است که این اتفاق بیفتد. ولی انتظار این را نباید داشت یک کار همه‌جوره کامل باشد. «جوکر» به اندازه کافی خوب بود و بی‌نهایت مورد توجه قرار گرفت اما اگر بخواهی بگویی این برنامه گمشده مردم است این‌طور نیست و سلیقه‌ها فرق می‌کند و خیلی‌ها آن را دوست نداشتند. درکل اگر دنبال گم کرده مردم باشید آنها نیاز به شاد بودن و خندیدن دارند.

در فینال فینالیست‌ها هستید؟
بله.

در این رابطه بیشتر بخوانید:

محمدرضا علیمردانی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: افسوس قسمت‌های ممیزی‌شده را می‌خورم (لینک)

حامد آهنگی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: برای حضور در جوکر مقاومت می‌کردم (لینک)