• تقویم روزنامه فرهیختگان ۱۴۰۰-۱۲-۱۵ - ۰۲:۱۶
  • نظرات روزنامه فرهیختگان۰
  • 2
  • 0
«فرهیختگان» با امیر قادری، منتقد سینما گفت‌وگو کرد

قهر مخاطب با سینما

سینمای ایران با توجه به مسیر اشتباهی که از دهه 60 آغاز کرد و در همین حال‌وهوا کارش را ادامه داد، ارتباط مناسبی با مردم برقرار نکرد، یکی از دلایل آن ارتباطی بود که از ابتدا با دولت برای آن تعریف شد، یعنی انگار سینما بخشی از بودجه سالانه نهادهای وابسته به اقتصاد مرکزی شد. یکی دیگر از دلایل آن صدور مجوزهای مختلفی بود که سینما را به نهادی تبدیل کرد که بین گروه‌های وابسته به بودجه و اقتصاد دولتی دست‌به‌دست می‌شود و این نهاد را به گروه‌های خاص منحصر کرد.

قهر مخاطب با سینما

کیانا تصدیق مقدم، خبرنگار: امیر قادری، منتقد و روزنامه‌نگار درباره وضعیت سینمای ایران از دهه 60 به بعد گفت: «سینمای ایران با توجه به مسیر اشتباهی که از دهه 60 آغاز کرد و در همین حال‌وهوا کارش را ادامه داد، ارتباط مناسبی با مردم برقرار نکرد، یکی از دلایل آن ارتباطی بود که از ابتدا با دولت برای آن تعریف شد، یعنی انگار سینما بخشی از بودجه سالانه نهادهای وابسته به اقتصاد مرکزی شد. یکی دیگر از دلایل آن صدور مجوزهای مختلفی بود که سینما را به نهادی تبدیل کرد که بین گروه‌های وابسته به بودجه و اقتصاد دولتی دست‌به‌دست می‌شود و این نهاد را به گروه‌های خاص منحصر کرد.»  وی در ادامه تصریح کرد: «از همه اینها می‌توان نتیجه گرفت که در این سال‌ها از مردم فاصله گرفت و تلاشی برای جذب مخاطب نکرد اما سینما یک امتیازی به‌دست آورد که کمتر به آن اشاره می‌شود و آن این است که قشر معدودی که توجه به سینما داشتند گروه موثری بودند. درواقع اگر تعدادشان کم بود اما دانشجو بودند یا می‌توانستند گروه‌های اجتماعی را تحت‌تاثیر قرار دهند. درنهایت سینمای ایران همیشه مخاطب معدود اما موثری داشته اما سه‌سالی است که همان مخاطب‌های اندک را هم از دست داده است.»

 تابلویی برای جذب بودجه

این منتقد در پاسخ به اینکه آیا افزایش قیمت بلیت سینما با کم شدن تعداد مخاطب آن رابطه مستقیم دارد یا خیر، گفت: «سینما حساب خودش را از تماشاگرانش جدا کرده است و به مردم کشور کاری ندارد و روی تعداد معدودی حساب کرده که به هر شکلی به سینما خواهند آمد. گاهی مخاطب به دلایل مختلفی مثل سرد یا گرم بودن هوا و وقت گذراندن به سینما می‌روند و چشم مسئولان به همین بهانه‌ها برای بالا نگه داشتن تابلوهاست. تحلیل من این است که سینمادارها با خود فکر می‌کنند که از این مخاطب معدود و اجباری پول بیشتری بگیریم.»

وی در ادامه درباره تفکری که سینمادارها دارند، گفت: «آنها با خودشان می‌گویند ما که قرار نیست برای مردم فیلم بسازیم، پس با بالا بردن قیمت بلیت حداقل پول بیشتری از این جامعه محدود می‌توان دریافت کرد. سینما برای من عزیزترین هنر است و با قید این حرف می‌توان گفت در تاریخ خودش هنر ارزان مردمی بوده و این مسیری که امروز سینما در ایران می‌رود کاملا متفاوت با ماهیت بنیادین این هنر است. سینما در ایران تبدیل به پدیده‌ای شده که حساب خودش را بیشتر از گذشته از مردم جدا می‌کند. بعضی‌ها می‌گویند با این تصمیم پای مردم از سینما بیشتر قطع می‌شود. اصلا قرار نیست سینما در ایران چنین دادوستدی داشته باشد و قرار است تابلویی برای جذب بودجه باشد.»

گرانی به‌دلیل شرایط رانتی در ایران

قادری در پاسخ به اینکه چه عواملی باعث می‌شود شورای صنفی تصمیمی مبنی‌بر افزایش 50 درصدی قیمت بلیت سینما بگیرد، گفت: «سینمای ایران می‌داند مخاطب گسترده و عام و مردمی ندارد و با این تصمیم‌ها می‌خواهد حساب خودش را از مردمی که از سینما، انتظار یک تجربه خوب در زندگی‌شان را دارند، جدا کند و هم اینکه از معدود مخاطبانش که به هر دلیلی به سینما می‌روند پول بیشتری بگیرد. خیلی از هنرها به‌دلیل ماهیت وجودی که دارند نمی‌توانند مخاطب گسترده‌ای داشته باشند، درنتیجه روی مخاطب معدودی حساب می‌کنند که حاضرند هزینه‌ای را بپردازند. درمورد سینمای ایران هم همین اتفاق می‌افتد فقط فرقش این است که در گذشته ماهیتش این نبوده و یک هنر جمعی و مردمی و ارزان بوده است. گرانی ماهیت وجودی سینما نیست اما به‌دلیل شرایط رانتی و انحصاری که در ایران وجود دارد تبدیل به هنری گران شده است.»

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰

یادداشتهای روزنامه فرهیختگانیادداشت

سهم طبقۀ متوسط از صنعت سریال‌سازی؛

«افعی تهران» از چه کسی انتقام گرفت؟

فرصتی برای تجدید ظهور «خوبی مردم ایران»؛

مفهوم ملت را زنده کردند

فیلم پرحاشیه «بیبدن» با قصه‌‌ای به‌اندازه از ایده‌ای مهم دفاع کرد؛

سینمای اجتماعی زنده است

درباره فیلم «بی‌بدن»؛

قصه‌گویی شرافتمندانه درباره قصاص

مصطفی قاسمیان، خبرنگار:

یک درامدی خوب و تماشاگرپسند

اهل ملت عشق باش؛

عشق و دیگر هیچ...

آقای کارگردان! چه داری می‌کنی با خودت؟!

آنتی ‌کانسپچوآل آرت ترک و کُرک و پَر ریخته حسن فتحی

مریم فضائلی، خبرنگار:

چشم‌هایمان گناه داشتند!

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

رویاهای شخصی‌ات را نفروش!

سریال پرطرفدار «حشاشین» چه می‌گوید؛

علیه شیعه یا علیه اخوان؟

راضیه مهرابی‌کوشکی، عضو هیات‌‌علمی پژوهشکده مطالعات فناوری:

فیلم «اوپنهایمر» به مثابه یک متن سیاستی

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

از شما بعید بود آقای جیرانی

ایمان‌ عظیمی، خبرنگار:

دیکته نانوشته غلط ندارد

درباره هزینه‌ای که می‌شد صرف «هفت سر اژدها» نشود؛

چرخ را از نو اختراع نکنیم

فرزاد حسنی بعد از سال‌ها، به قاب تلویزیون آمد؛

بازگشت امیدوارکننده

در نقد بهره کشی «علی ضیا» از شهرت؛

از موج ابتذال پیاده شو

محمد زعیم‌زاده، سردبیر فرهیختگان:

در عصر پساواقعیت به احمد خطر حرجی نیست اما...

سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش:

برای خداحافظی زود بود آقای جملات قصار!

محمدرضا ولی‌زاده، فرهیختگان آنلاین:

عجایب آماری دیدم در این دشت!

محمدامین نوروزی، مستندساز:

از این طرف که منم راه کاروان باز است...

فاطمه دیندار، خبرنگار:

برای درخشش سیمرغ‌های بلورین

محمد زعیم‌زاده، سردبیر؛

کدام سینما؟کدام نقد؟

حامد عسکری، شاعر و نویسنده:

فیلم دیدن با چشم‌های تار...

چهل و دومین جشنواره فیلم فجر؛

چند نقد بر فیلم سینمایی «آپاراتچی»

«صبحانه با زرافه‌ها»؛

یک وس اندرسون ایرانی تمام‌عیار

ویژه‌نامه جشنواره فیلم فجر؛

«صبحانه با زرافه‌ها»؛ معنازدایی از جهان

«صبحانه با زرافه‌‌ها»؛

تهش هیچی نیست، پس لذت ببر!

درباره فیلم جدید سروش صحت؛

قرار صبحانه با خودمان

هومن جعفری، خبرنگار:

مردی که سازش نمی‌کرد

در روزگار بی‌مایگی حضور قاف غنیمتی است؛

برای «قاف» و عمو اکبر

تولد قاف به میزبانی اکبر نبوی با همکاری «فرهیختگان»؛

«قاف» نمی‌خواهد متکلم‌ وحده باشد

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ؛

هنوزم نقش بازی می کنی آقای فرخ نژاد؟

خبرهای روزنامه فرهیختگانآخرین اخبار