مسعود خاموشی، خبرنگار:سازمان ورزش شهرداری یک رئیس کاملا نامآشنا برای اهالی ورزش دارد؛ کسی که مدرک دکتری مدیریت تربیتبدنی از دانشگاه تهران دارد و نایبرئیس و عضو هیاترئیسه فدراسیون ووشو و عضو کمیته ورزشکاران فدراسیون جهانی است و تا همین چندوقت پیش سرمربی تیمملی ووشو بود. حسین اوجاقی با کسب 6مدال جهانی، 3مدال جامجهانی، 5مدال آسیایی و بازیهای آسیایی یکی از ورزشکاران پرافتخار ایران بهشمار میرود. وی که سابقه عضویت در شورای راهبردی سازمان ورزش شهرداری تهران در سال1395 را هم دارد، میهمان ما در «فرهیختگان» بود و با او درباره مسائل مختلفی ازجمله برنامههایش برای ورزش شهروندی گرفته تا وضعیت ووشو و البته وضعیت مالکیت ورزشگاههایی که دراختیار سرخابیهای تهران است، همصحبت شدیم. جالب اینکه اخیرا ارزشگذاری سرخابیها اعلام شده و احتمالا مانند قبل ورزشگاههایی که دراختیارشان است هم جزء داراییهایشان لحاظ شده، آنهم درحالی که سندی به نامشان نخورده است و اوجاقی هم به این ماجرا اذعان داشت. گفتوگوی «فرهیختگان» با حسین اوجاقی را در ادامه بخوانید.
اگر تمایل دارید از ووشو شروع کنیم.
ترجیحم این است که بیشتر درباره ورزش شهرداری صحبت کنم اما درباره ووشو همینقدر باید بگویم آخرینباری که سرمربی تیمملی بودم برای اولینبار کشوری بهجز چین توانست قهرمان جهان شود و توانستیم بالاتر از چین قهرمان جهان شویم. 5ورزشکار داشتیم و 5طلا گرفتیم و اتفاقی بیسابقه را رقم زدیم. این از ووشو!
حالا و بعد از قهرمان کردن ووشو در جهان، در سازمان ورزش شهرداری چه برنامهای دارید؟
نزدیک به سهماه است که بهعنوان متولی ورزش شهروندی در سازمان ورزش شهرداری در خدمت مردم هستم. سازمانی است که با هدف ارائه خدمات در دسترس و ارزانقیمت به مردم درحال فعالیت است، نزدیک به 211مجموعه ورزشی دراختیار دارد و از طریق آنها درحال خدمترسانی به مردم است و برنامهها و فعالیتهایی درقالب مسابقات رویدادها و همایشها و جشنوارهها بهصورت ورزش تفریحی دارد. قرار است در سال1401 در 353محله تهران 52هفته در سال در هشترشته برای آقایان و هشترشته برای بانوان کل تهران را درگیر مسابقات ورزشی کنیم. در سالهای دور محلات درگیر مسابقاتی مثل گلکوچک بودند یا جام رمضان را خود مردم برگزار میکردند، اما مدتی است فضا تغییر کرده و مردم از ورزش به آن صورت فاصله گرفتهاند و فرصت خوبی است که سازمان ورزش شهرداری، ورزش شهر تهران را از طریق ورزش محلات توسعه دهد و حال مردم را کمی خوب کند، چون ورزش این پتانسیل را دارد. ما با هدف بهترکردن حال مردم در این مسیر گام گذاشتیم و امیدواریم اقدامات خوبی انجام دهیم.
در دورههای قبل اقدامات بهاندازه کافی انجام نشد؟
در گذشته کارهای خوبی انجام شده اما بهخاطر مشکل کرونا مردم نمیتوانستند در مجموعههای ورزشی حاضر شوند ولی الان فضا تغییر کرده و وظیفه سنگینی داریم که عقبماندگی را جبران کنیم و با یک برنامه مدون درطول سال به مردم اگاهی دهیم که بدانند چه اتفاقاتی قرار است، رخ دهد. با محوریت خانواده کار میکنیم، رویکرد ما محلهمحوری، خانوادهمحوری و مسجدمحوری است. رسالت ورزش شهروندی ورزش همگانی است، البته آقای زاکانی روی بحث قهرمانی هم تاکید دارند اما نه به آن صورت که درگیر خریدوفروش ورزشکار شویم.
اگر بخواهیم به ورزش قهرمانی هم اشاره کنیم باید برسیم به بحث مالکیت ورزشگاههایی که دراختیار باشگاههای پرسپولیس و استقلال است؛ ازجمله ورزشگاه شهیدکاظمی و ورزشگاه امام رضا. مدتهاست که بحث واگذاری مطرح شده و حتی شهردار قبلی از سند زدن ورزشگاهها بهنام سرخابیها گفت و همین مسائل باعث شده در ارزشگذاریها برای واگذاری به بورس و بخش خصوصی از اعداد و ارقام عجیبی بهعنوان ارزش دو تیم نام برده شود. موضع شهرداری در دوره جدید چیست؟
حقیت این است که این دو باشگاه بزرگ تهران ورزشگاهها را به مدت 5سال دراختیار گرفتند و قراردادی هم به این منظور منعقد شد که الان زمانش تمام شده است! البته بهخاطر این همه هواداری که دارند حقشان است از این ورزشگاهها استفاده کنند، اما شهرداری مالک این ورزشگاههاست.
چطور پس صحبت از واگذارشدن قطعی این ورزشگاهها به سرخابیها شده است؟
شهرداری با پول مردم اماکن را ساخته است و به همین دلیل امکان اینکه ورزشگاهها را به افراد یا تیمها واگذار کند، ندارند؛ اما از آنجاکه آن تیمها هم مردمی هستند میتوان همکاری نزدیکی ایجاد کرد.
الان که قراردادشان به پایان رسیده ممکن است دیگر امکان استفاده نداشته باشند؟
قرارداد به پایان رسیده اما رویکرد زاکانی به این دو تیم و کل ورزش تهران نگاه مثبتی است و بنا بر همکاری دارند و اگر بتوان کمک کرد حتما بنا بر تعامل و همکاری دوباره خواهد بود.
جلسهای هم در این خصوص با مدیران دو باشگاه برگزار شده است؟
فعلا جلسهای برگزار نشده و بهزودی باید این اتفاق رخ دهد، اما باید تاکید کنم زاکانی ورزشیتر از شهردارهای قبلی است. پدرش داور کشتی بود و در یک خانواده ورزشی رشد کرد و قطعا هدفش کمک به ورزش است.
غیر از باشگاههای فوتبال با دیگر رشتهها هم همکاری دارید؟
بهعنوان نماینده شهردار در بخش ورزش تعامل خوبی با فدراسیونها داریم، تفاهمات خوبی منعقد کردهایم و کمک و بازوی ورزش تهران هستیم. کمیتهای تحتعنوان امور فدراسیونها داریم و سعی کردیم تعامل خوبی با هیاتهای ورزشی استان تهران و فدراسیونها داشته باشیم و همینطور با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک. در اساسنامه جدید فدراسیونها، که برای همه فدراسیونها مصوب شده در مجامعشان شهرداری هم یک نماینده خواهد داشت. قبلا در بخش نماینده ارگانها، شهرداری سهمیه نداشت اما از این پس نماینده دارد چون همه فدراسیونها در تهران هستند. در سازمان ورزش بهنمایندگی از شهرداری در مجامع اخیر چندین فدراسیون ازجمله کوهنوری، اسکیت، نابینایان، تکواندو و بوکس شرکت کردیم؛ در بسکتبال هم قرار است حاضر باشیم که نشاندهنده این است که شهرداری در تعاملات ورزش کشور نقش مهم دارد.
شما سابقه همکاری با کیروش در تیمملی فوتبال را هم دارید. کمی درباره چرایی حضور در اردوی تیمملی قبل از جامجهانی2018 صحبت کنید.
کیروش اعتقاد داشت که در ایرانیها پتانسیلی وجود دارد که ورای بحث تکنیک است، چون تکنیک فوتبال دنیا از ما خیلی جلوتر است و در آن دوره با تیمهای بزرگی همگروه بودیم؛ مراکش قهرمان آفریقا بود، اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی و پرتغال هم قهرمان اروپا و مشخص بود که از نظر تکنیکی نمیتوان با آنها مقابله کرد. کیروش معتقد بود باید با تکنیک و قدرت بدنی و از همه بهتر روحیه جنگندگی به مصاف این رقبا برویم و بازیکنان هیچ ترسی از تقابل با آن بازیکنان و تیمها نداشته باشند و اگرچه تیمملی از گروه خود بالا نرفت ولی بهترین نتیجه نسبت به دورههای قبلی کسب شد و مردم راضی بودند چون ملیپوشان خوب جنگیدند. کیروش با من صحبت کرد و من هم با چند نفر مشورت کردم و پذیرفتم که به تیمملی فوتبال کمک کنم و خودم هم راضی بودم.
قرار نبود حضورتان تا مسابقات جامجهانی و حتی حین مسابقات ادامه داشته باشد؟
چرا ولی با اردوی تیمملی ووشو همزمان بود. اتفاقا برای من ویزای روسیه را گرفته بودند و قرار بود در کمپهای قبل از جامجهانی هم بروم اما توافق ما با رئیس فدراسیون این بود در زمانهایی به فوتبال بروم که خبری از اردوهای ووشو نباشد و اولویت با تیمملی ووشو بود.
با کیروش دیگر ارتباطی نداشتید؟
تا وقتی در کلمبیا بود از طریق یک واسط با ایشان در ارتباط بودم و بعدش دیگر خیر.
اگر صحبت خاصی مانده بفرمایید.
ظرفیت بزرگی در شهرداری تهران وجود دارد و یک تفکر خیلی خوب هم در شهرداری تهران و هم در شورای شهر وجود دارد که به مردم خدمت کنند و این شعار نیست. خالصانه تماموقت خصوصا در بخش اجتماعی و فرهنگی کارهای بزرگی میکنند. وقتی از تهران سرزنده صحبت میشود منظور آسمانخراش و برج و پل و زیرگذر نیست، بحث خود مردم هستند و اینکه حالشان بهتر شود، ما هم تماموقت درحال فعالیتیم طوری که بعد از 25سال برای اولینبار من در ووشو فعالیت ندارم، آنهم در شرایطی که بازیهای آسیایی در پیش است و ووشو یکی از رشتههایی است که شانس مدال زیادی برای ما درکنار کشتی، تکواندو و کاراته دارد. با این اهمیت که زندگیام در ووشو بود تصمیم گرفتم مسئولیت اجتماعیام را در اولویت قرار دهم. شاگردهای زیادی داشتم که هم ملیپوش شدند و هم مربی تیمملی و حس میکنم برای بهتر کردن حال مردم باید در فضای دیگری فعالیت کنم و مطمئنم کارهای زیادی میتوان برای مردم تهران انجام داد و با این نگاه تماموقت درگیر ورزش شهرداری تهران هستم و امیدوارم قدمهای خوبی برای بهتر کردن حال مردم برداریم.