سیامک خاجی، خبرنگار گروه ورزش: فوتبال آسیا در سال‌های اخیر ستاره‌های زیادی را به دنیا معرفی کرده است و با پیشرفت مناسب این رشته در قاره کهن شاهد افزایش حضور بازیکنان آسیایی در لیگ‌های معتبر اروپایی هستیم. یکی از لیگ‌هایی که در این سال‌ها مقصد چندین ستاره از کشورهای آسیایی بوده، لیگ برتر جزیره است که در میان خریدهای خود ستاره‌هایی همچون سون هیونگ‌مین و پارک جی‌سونگ را در سال‌های اخیر داشته که توانسته‌اند عملکرد بسیار خوبی در انگلیس داشته باشند. در این میان اما تعداد خریدهای ناموفق آسیایی در این لیگ معتبر نیز کم نیست که آخرین آنها تاکومی مینامینو است که با عملکرد بسیار ضعیفش در دیدار برابر آرسنال در مرحله نیمه‌نهایی جام اتحادیه به‌شدت مورد‌انتقاد هواداران باشگاه قرار گرفت و حتی برخی از آنها او را بدترین خرید دوران یورگن کلوپ در این باشگاه نامیدند.

چطور گل نکردی؟

دیدار رفت مرحله نیمه‌نهایی جام اتحادیه انگلیس که به‌دلیل شرایط کرونایی لیورپول به تعویق افتاده بود، پنجشنبه‌شب برگزار شد و شاگردان کلوپ نشان دادند که در غیاب سادیو مانه و محمد صلاح که برای همراهی تیم‌های ملی خود در جام ملت‌های آفریقا راهی کامرون شده‌اند حتی برابر تیمی که از اواسط نیمه‌نخست 10نفره شده است نیز به مشکل می‌خوردند. آرسنال البته خوش‌شانس بود که مهاجم ژاپنی لیورپول یک فرصت عالی را در موقعیت تک‌به‌تک از دست داد تا بازی با تساوی بدون‌گل به پایان رسیده و سرنوشت حریف چلسی در فینال به بازی برگشت در لندن کشیده شود.

چیزی که هواداران لیورپول را در این دیدار خانگی به‌شدت عصبانی کرد موقعیتی بود که مینامینو در آخرین دقیقه بازی از دست داد و در‌حالی که می‌توانست برتری تیمش در این دیدار را رقم بزند، توپ را از مقابل دروازه بدون‌گلر حریف به بیرون فرستاد. این بهترین فرصت قرمزها در این بازی بود و از دست دادن آن باعث انتقادهای تندی علیه این بازیکن ژاپنی شد که با امیدواری زیادی در ژانویه دو سال قبل راهی آنفیلد شد. یکی از هواداران این تیم درباره این اتفاق در صفحات اجتماعی خود نوشت: «چطور چنین فرصتی را از دست داد؟ فقط 5 متر با دروازه فاصله داشت و هیچ‌کس هم مزاحمش نبود. از دست دادن این فرصت از گل کردنش سخت‌تر بود.» هوادار دیگری نوشته است: «مینامینو بدترین خرید ما در دوران کلوپ است. حتی برای تیم‌های دسته پایین‌تر هم گزینه خوبی نیست.» در سوی مقابل یک آرسنالی هم توئیت کرده است: «خدا رو شکر که صلاح و مانه در دیدارهای ملی حضور دارند و امشب برابر ما بازی نکردند تا این موقعیت خوب را به گل تبدیل کنند. رامسدال اشتباه بدی داشت، اما خوشبختانه مینامینو آنجا بود و توپ را به بیرون زد.»

این فرصت‌سوزی باعث شد تا قرمزها بدون برتری راهی بازی برگشت شوند و شاید با همین اتفاق شانس حضور در فینال را از دست بدهند. مینامینو در ژانویه 2020 راهی لیورپول شد و قرار بود یک ذخیره مطمئن برای مثلث تهاجمی قرمزها باشد، اما در این مدت نتوانسته انتظارات را برآورده کند و اگرچه مدتی را به‌صورت قرضی در ساوتهمپتون سپری کرد، اما هنوز نتوانسته به سطحی که انتظارش می‌رفت برسد. او در این فصل هم بیشتر زیر سایه درخشش صلاح و مانه بوده و تنها 6 بازی به‌عنوان بازیکن تعویضی در لیگ برتر به میدان رفته است و دو بار هم در لیگ قهرمانان در ترکیب اصلی تیمش بازی کرده است. البته کلوپ زمانی او را به زمین فرستاد که تیمش از صعود به‌عنوان صدرنشین تقریبا مطمئن بود و به همین دلیل به برخی ستاره‌های خود استراحت داد تا به این ژاپنی 26ساله فرصت درخشش بدهد. در چنین شرایطی مینامینو به یکی از آسیایی‌های ناموفق در فوتبال انگلیس بدل شده است و شاید در انتهای فصل قرمزها مجبور شوند او را به باشگاه دیگری واگذار کنند.

او البته نخستین آسیایی‌ای نیست که به چنین سرنوشتی دچار می‌شود و در لیگ برتر پیش از این، از این نمونه‌ها بارها دیده شده است که در ادامه به مرور برخی از آنها می‌پردازیم.

علیرضا جهانبخش (برایتون)

این وینگر ملی‌پوش ایرانی وقتی عنوان آقای گلی لیگ هلند را به‌دست آورد، موردتوجه باشگاه‌های زیادی قرار گرفت و دو تیم لیگ برتری برایتون و لسترسیتی هم برای خرید او دست‌به‌کار شدند. درنهایت این برایتون بود که با انتقالی 19 میلیون یورویی این بازیکن گلزن را به‌خدمت گرفت که این مبلغ در آن زمان رکورد نقل‌و‌انتقالات تاریخ باشگاه را جابه‌جا کرد. همین موضوع سبب شد تا فشار زیادی روی دوش جهانبخش باشد و هواداران انتظار داشتند او خیلی زود بتواند توانایی‌هایش را ثابت کند، اما حضور در لیگ برتر انگلیس به‌عنوان یکی از بهترین لیگ‌های دنیا کار راحتی نیست و جهانبخش خیلی زود فهمید که کار بسیار سختی در این کشور دارد. فصل اول بدون‌گل و پاس‌گل تمام شد و تقریبا یک نیم‌فصل دیگر هم طول کشید تا پای او به گل باز شد. این اتفاق هم باعث نشد تا او از شرایط نه‌چندان خوبش خارج شود و گراهام پاتر، سرمربی تیم هم اعتقاد زیادی به بازی او نداشت. درنهایت پس از گذراندن سه فصل در این تیم و عملکردی ناموفق در برایتون، فوتبال انگلیس را ترک کرد و به هلند برگشت و با تیم فاینورد قرارداد بست تا شرایط بهتری پیدا کند و هرچند در بازی‌های ابتدایی نشانه‌هایی از بازگشت به اوج در عملکرد ستاره ایرانی دیده شد، اما رفته‌رفته ورق برگشت و شاهد همان افتی که در انگلیس گربیانش را گرفت بودیم تا جایی که تبدیل به بازیکن نیمکت‌نشین شد آن هم در لیگی که سابقه آقای‌گلی در آن را داشت.

البته پیش از جهانبخش بازیکنان ایرانی دیگری در لیگ برتر انگلیس حضور داشتند؛ کریم باقری اولین ایرانی لیگ برتر بود که به چارلتون رفت و قراردادی سه‌ساله بست، اما فقط یک‌بار فرصت بازی پیدا کرد و در پایان فصل هم جدا شد. آندرانیک تیموریان دیگر ستاره ایرانی بود که به بولتون پیوست و در مدت زمان حضور سه‌ساله‌اش در انگلیس که با درخشش در یک فصل همراه بود، بازی در فولام و بارنزلی را هم تجربه کرد. اشکان دژاگه که در بوندس‌لیگا خوش درخشیده بود در فولام روزهای نسبتا خوبی را داشت و اکنون نیز سامان قدوس با برنتفورد در لیگ برتر حضور دارد و فعلا به‌عنوان بازیکن تعویضی فرصت بازی پیدا می‌کند و عملکردش نه خیلی درخشان بوده و نه خیلی ضعیف.

جوئینجی ایناموتو (آرسنال)

توپچی‌ها در سال 2001 این هافبک ژاپنی را به‌خدمت گرفتند و آرسن ونگر، سرمربی آن زمان تیم امیدوار بود او هم خیلی زود به یکی از خریدهای خوبش در این باشگاه تبدیل شود. ایناموتو به‌‌عنوان یکی از ملی‌پوشان تیم‌ملی کشورش خود را برای حضور در جام‌جهانی که قرار بود یک‌سال بعد به میزبانی ژاپن و کره‌جنوبی برگزار شود، آماده می‌کرد. همین موضوع باعث شد تا این شایعه که آرسنال او را بیشتر برای افزایش هواداران خود در شرق‌آسیا و کسب درآمدهای بیشتر از بازار این منطقه خریداری کرده است، قوت بگیرد. ایناموتو یک‌سال بعد نشان داد که این شایعه چندان هم نادرست نبوده است؛ چراکه پیش از آغاز رقابت‌های جام‌جهانی و در‌حالی که حتی یک‌بار هم در ترکیب تیمش در لیگ به میدان نرفت، این باشگاه را ترک کرد.

البته این پایان کار او در فوتبال جزیره نبود؛ چراکه به دیگر تیم پایتخت رفت و این بار با فولام قرارداد بست. این تیم هم با آب و تاب زیادی به معرفی این بازیکن ژاپنی پرداخت و در وبسایت خود نوشت که او در کشورش حتی از دیوید بکام هم محبوب‌تر و بزرگ‌تر است. با این حال او نه در فولام و نه حتی در طول دو سال حضورش در وست‌برومویچ نتوانست توقعات را برآورده کند و درنهایت مجبور شد پس از چند فصل ناموفق در این دو تیم و البته کاردیف سیتی، راهی لیگ ترکیه شود تا برای گالاتاسرای بازی کند. حضور او در فوتبال اروپا چندان خوب پیش نرفت و بالاخره به لیگ کشورش برگشت و این روزها در 42سالگی همچنان فوتبال حرفه‌ای را ادامه می‌دهد و در تیم دسته‌سومی ساگامیهارا عضویت دارد.

دونگ فانگ‌ژو (منچستریونایتد)

در سال 2004 وقتی سرالکس فرگوسن تصمیم گرفت 500 هزار پوند برای به خدمت گرفتن این بازیکن چینی هزینه کند، برای بسیاری از هواداران یونایتد بسیار عجیب بود؛ چراکه کمتر نامی از او شنیده بودند. البته فانگ‌ژو بیشتر دوران حضورش در یونایتد را به‌صورت قرضی در تیم آنتورپ بلژیک گذراند و البته آمار گلزنی خوبی هم در آنجا داشت؛ چراکه در 71 بازی برای این تیم 34 گل زد، اما وقتی به اولدترافورد برگشت نتوانست روند خوبش را ادامه دهد. او فقط یک‌بار و آن‌هم برابر چلسی فرصت پوشیدن لباس یونایتد در لیگ را به‌دست آورد که در آن مسابقه هم موفق به گلزنی نشد.

او در‌حالی راهی یونایتد شد که در تیم‌ملی کشورش هم نمایش درخشانی نداشت و در جام ملت‌های آسیا هم جزء نفرات برتر نبود، اما فرگوسن تصمیم گرفت این بازیکن را به فهرست نفرات تیمش اضافه کند. شاید در اختیار گرفتن بازار پرسود چین یکی از دلایل اصلی خرید این بازیکن بود، چون از لحاظ ورزشی اصلا نتوانست به بازیکنی مفید برای تیمش تبدیل شود و پس از 4 سال از این باشگاه جدا شد. جالب اینکه پس از جدایی از این تیم انگلیسی در تیم‌هایی چون لژیا ورشو لهستان، پورتیموننزه پرتغال و میکا ارمنستان بازی کرد تا مشخص شود که انتخاب مناسبی برای شیاطین سرخ نبوده است.

پارک چو یونگ (آرسنال)

آرسن ونگر این مهاجم کره‌ای را با این امید به ترکیب تیمش اضافه کرد تا شاید بتواند دوران خوبش در موناکو را این‌بار در لیگ جزیره تکرار کند، اما خیلی زود متوجه شد که این بازیکن کره‌ای نمی‌تواند خود را با فوتبال دشوار و فیزیکی انگلیس تطبیق دهد. در سال 2011 توپچی‌ها هزینه‌ای 7 میلیون یورویی برای خرید او داشتند، اما تنها یک‌سال بعد مجبور شدند این بازیکن جوان را برای کسب تجربه بیشتر به سلتاویگو بفرستند. در بازگشت باز هم چو یونگ نتوانست کار مفیدی برای تیمش انجام دهد و این‌بار به واتفورد رفت تا شاید در آنجا شرایطش بهتر شود. این جابه‌جایی هم نتوانست تغییری در وضعیت او ایجاد کند و به این ترتیب در سال 2014 آرسنال مجبور شد قراردادش با این بازیکن را فسخ کند. او در این مدت فقط 7 بازی برای توپچی‌ها انجام داد و پس از آن در الشباب‌عربستان و اف‌سی سئول کشورش به فوتبال ادامه داد.

شینجی کاگاوا (منچستریونایتد)

این هافبک ژاپنی اگرچه یکی از ستاره‌های دورتموند بود و در طول دو سالی که در این تیم آلمانی حضور داشت عملکردی فوق‌العاده از خود نشان داد، اما انتقالش به لیگ برتر اصلا خوب پیش نرفت. فرگوسن در سال 2012 برای خرید او 17 میلیون یورو هزینه کرد، اما شروع کار این بازیکن در یونایتد اصلا مطابق انتظار نبود و درنهایت در طول دو سالی که در این باشگاه به میدان رفت در 57 بازی تنها 6 گل و 10 پاس‌گل داشت که برای یک هافبک تهاجمی آمار خوبی به‌شمار نمی‌رود. یونایتد خیلی زود تصمیم گرفت او را به دورتموند برگرداند، اما دوره دوم حضورش در این تیم آلمانی برخلاف دو سال نخست خوب پیش نرفت تا پس از چند انتقال قرضی نهایتا به رئال ساراگوسا فروخته شود. فرگوسن که پیش از این پارک جی‌سونگ کره‌ای را از فوتبال آسیا به ترکیب تیمش اضافه کرده بود و از کیفیت این بازیکن رضایت داشت، این‌بار با وجود هزینه نسبتا زیادی که برای خرید این بازیکن ژاپنی داشت، نتوانست به آنچه انتظارش را داشت، دست پیدا کند.

مارک بوسنیچ (چلسی)

بوسنیچ که پیش‌تر در منچستریونایتد و استون‌ویلا بازی کرده بود در دومین دوره حضورش در یونایتد اشتباهات بسیار زیادی داشت و بارها مورد انتقاد فرگوسن قرار گرفت تا اینکه در ژانویه سال 2001 این گلر استرالیایی تصمیم گرفت راهی چلسی شود. او امیدوار بود پس از دورانی بسیار بد در اولدترافورد این‌بار با لباس آبی‌ها بتواند به روزهای خوبش برگردد، اما حاصل دو سال حضورش در این تیم تنها 5 بازی برای این تیم لندنی بود، البته مثبت شدن تست اعتیادش و محرومیت 9ماهه از فوتبال به‌دلیل مصرف کوکائین باعث فسخ قراردادش با چلسی شد و او با رسوایی فوتبال جزیره را ترک کرد.