مهدی محمدی، دبیر گروه ورزش: اوضاع نیمکت الهلال‌عربستان که با قهرمانی در آسیا خود را به‌عنوان پرافتخارترین تیم قاره مطرح کرد، چندان مساعد نیست و به نوشته رسانه‌های این کشور ممکن است لئوناردو ژاردیم که هنوز مدت زیادی از قهرمانی‌اش به همراه این تیم نگذشته از سمتش برکنار شود. این مربی 47ساله پرتغالی که در تابستان هدایت این تیم را برعهده گرفت تا به الهلال برای موفقیت در مراحل حذفی لیگ قهرمانان آسیا کمک کند حالا با چند نتیجه ضعیف در خطر اخراج از تیمش قرار گرفته و این موضوع بار دیگر ثابت کرده که مدیران باشگاه‌های عربستانی صبر و حوصله زیادی در زمینه نتایج ضعیف تیم‌های خود ندارند و حتی اگر مربی قهرمان آسیا هم باشد با چند عملکرد دور از انتظار ممکن است شغل خود را از دست بدهد. ژاردیم از زمان حضورش روی نیمکت این تیم عربستانی در 18 بازی حضور داشته که حاصل آن 10 برد، 6 تساوی و تنها 2 شکست بوده که یکی از آنها همین هفته و برابر تیم الفتح اتفاق افتاد. البته این نکته را هم باید درنظر گرفت که الهلال پس از غلبه بر پوهانگ استیلرز در فینال لیگ قهرمانان در دیدارهای لیگ دو باخت و دو تساوی داشته و هنوز موفق به کسب برد نشده است. تنها پیروزی آنها در این مدت برابر الرعد در جام حذفی بوده و همین روند باعث شده تا سرمربی پرتغالی به‌عقیده رسانه‌های عربستانی در آستانه برکناری قرار گیرد. البته هنوز برخی رسانه‌های این کشور معتقدند که ژاردیم همچنان موردحمایت مدیران باشگاه قرار دارد، اما با ادامه این روند بعید است آینده روشنی در این باشگاه داشته باشد. در ادامه به بررسی سرنوشت مربیان تیم‌های قهرمان آسیا در 10 سال اخیر می‌پردازیم.

کیم دو هون (2020 اولسان هیوندای کره‌جنوبی)

سرمربی 51ساله کره‌ای در فینال دوره قبلی این رقابت‌ها موفق شد برابر پرسپولیس ایران با نتیجه 2 بر یک به برتری برسد و البته پیش از آن هم گفته بود که پس از این مسابقه از سمت خود کنار خواهد رفت. او توانست دومین قهرمانی تاریخ باشگاه در آسیا را کسب کند و فردای آن مسابقه جای خود را به هونگ‌میونگ‌بو داد که همچنان روی نیمکت این تیم کره‌ای حضور دارد. هون هم در فصل جدید راهی سنگاپور شد تا هدایت تیم لیون‌سیتی‌سیلورز را برعهده بگیرد که مدت زیادی از تاسیس آن نمی‌گذرد. حضور سرمربی تیم قهرمان آسیا در لیگ نه‌چندان معتبر سنگاپور از اتفاقات جالب سال‌های اخیر است.

رضوان لوچسکیو (2019 الهلال عربستان)

این مربی رومانیایی حدود یک‌سال‌و‌نیم هدایت ‌الهلال را برعهده داشت که این میزان حضور روی نیمکت تیمی عربستانی موفقیتی مهم برای سرمربیان محسوب می‌شود. او در این مدت موفق شد یک جام قهرمانی دیگر در آسیا به ویترین افتخارات الهلال اضافه کند و پس از 17 سال آنها را به موفقیتی مهم در این تورنمنت رساند. پسر میرچا لوچسکیو، سرمربی مشهور رومانیایی حدود یک‌سال پس از قهرمانی در آسیا هم همچنان هدایت این تیم را برعهده داشت تا اینکه پس از چند نتیجه ضعیف در لیگ و درنهایت شکست برابر الرعد حکم اخراج خود را دریافت کرد و جای خود را به روجریو میکال داد که دوران این مربی برزیلی هم چندان طولانی نبود و درنهایت ژاردیم جانشینش شد. لوچسکیو پس از ترک عربستان دوباره به فوتبال یونان برگشت تا پس از وقفه‌ای کوتاه مجددا هدایت پائوک را برعهده بگیرد. او با دستمزد 7/1 میلیون یورویی عنوان گران‌ترین سرمربی تاریخ باشگاه را به‌دست آورد.

گو اویوا (2018 کاشیما آنتلرز ژاپن)

سرمربی بومی کاشیما که سال‌ها در این باشگاه بازی کرده بود و پس از بازنشستگی هم به‌عنوان کمک‌مربی در این تیم مشغول به‌کار بود، از سال 2017 هدایت این تیم ژاپنی را برعهده گرفت. او یک‌سال بعد تیمش را به فینال آسیا رساند و حریف پرسپولیس برانکو در آن مسابقه شد. اویوا که تیمی خوب و آماده را در اختیار داشت، درمجموع دو بازی رفت و برگشت نماینده ایران را شکست داد و قهرمانی آسیا را جشن گرفت. این موفقیت باعث شد تا همچنان به کارش در این باشگاه ادامه دهد، اما حدود یک‌سال بعد درحالی‌که در این تیم 5/54 درصد بازی‌هایش را برده بود، از سمتش کنار رفت و جای خود را به «آنتونیوکارلوس‌زاگا»ی برزیلی داد تا شاید او بتواند این تیم را دوباره به موفقیتی مهم برساند، اما قهرمانی در آسیا آخرین جامی بوده که کاشیما در این مدت به‌دست آورده و حالا هدایت این تیم را نائوکی سوما به‌صورت موقت برعهده دارد. اویوا هم پس از کنار رفتن از هدایت این تیم دیگر در مربیگری فعالیتی نداشته و در تیم جدیدی مشغول به‌کار نشده است.

تاکافومی هوری (2017 اوراوا رد دایاموندز ژاپن)

سرمربی بومی تیم ژاپنی در آن سال موفق شد در دو مسابقه رفت و برگشت فینال برابر الهلال عربستان به برتری برسد تا تیمش برای دومین‌بار قهرمانی در آسیا را جشن بگیرد. هوری که سابقه مربیگری زیادی تا پیش از آن نداشت در همان سال به‌عنوان سرمربی سال فوتبال آسیا از سوی AFC نیز انتخاب شد و در اوج قرار داشت، اما عملکرد ضعیف تیمش در دیدارهای لیگ باعث شد تا کمتر از 6 ماه بعد از این قهرمانی از سمتش برکنار شده و جای خود را به تسویوشی اوتسوکی داد. اوراوا در این مدت 4بار سرمربی خود را تغییر داده تا شاید روند بهتری در لیگ و آسیا داشته باشد، اما درنهایت توفیق چندانی نصیبش نشده است. هوری هم پس از کنار رفتن از سمتش در این باشگاه همچنان بیکار است و دیگر وارد دنیای مربیگری نشده است.

چوی کانگ‌هی (2016 جئونبوک هیوندای موتورز کره‌جنوبی)

در این سال هم برتری با تیم‌های شرق آسیا بود و این تیم کره‌ای با مربی بومی خود توانست با غلبه بر العین‌امارات جام قهرمانی را به خانه ببرد. هدایت جئونبوک در آن سال برعهده چوی‌کانگ‌هی بود که پیش از آن نیز در یک برهه 6ساله هدایت تیم را برعهده داشت. اگرچه نخستین قهرمانی جئونبوک در آسیا نیز با هدایت او در سال 2006 به‌دست آمد، اما دومین دوره حضور این مربی در جئونبوک موفقیت‌آمیزتر بود و با قهرمانی در آسیا و همچنین 4 قهرمانی در لیگ همراه شد تا نامش به‌عنوان یکی از مربیان موفق کره‌ای ثبت شود. کانگ‌هی پس از این قهرمانی دو سال دیگر نیز روی نیمکت این تیم حضور داشت و نهایتا در سال 2018 از این تیم جدا شد تا مربیگری را در لیگ چین دنبال کند. او در این مدت هدایت سه تیم تیان‌جین کوانجیان، دالیان لیفانگ و شانگهای شنهوا را برعهده داشته است.

لوئیز فیلیپه اسکولاری (2015 گوانگژو اورگرانده چین)

یکی از مربیان نامدار فوتبال برزیل که با حضور در لیگ چین تحولی مهم در این مسابقات ایجاد کرد و درنهایت نیز با تیم اورگرانده موفق شد قهرمانی در آسیا را تجربه کند. سرمربی سابق برزیل در چین روزهای خوبی را تجربه کرد. به‌خصوص در نخستین فصل حضورش که نه‌تنها تیمش در لیگ قهرمان شد، بلکه توانست در آسیا هم موفق باشد. در دو سال بعدی او باز هم تیمش را قهرمان لیگ کرد، اما در آسیا توفیق چندانی نداشت و درنهایت از سمتش برکنار شد تا به کشورش برگردد. اسکولاری در این سال‌ها در تیم‌های پالمیراس، کروزیرو و گرمیو مربیگری کرده است.

تونی پوپوویچ (2014 وسترن سیدنی وندررز استرالیا)

پوپوویچ در‌حالی که تنها 41 سال داشت، توانست این تیم استرالیایی را برای نخستین‌بار قهرمان آسیا کند. شاگردان او در دیدار نهایی الهلال عربستان را مغلوب کردند و تنها موفقیت خود در آسیا را جشن گرفتند. پوپوویچ که از سال 2011 هدایت این تیم را برعهده داشت، سه سال بعد از این قهرمانی همچنان به فعالیت در این باشگاه ادامه داد و درنهایت در سال 2017 تصمیم گرفت حضور در دیگر کشورها از جمله لیگ ترکیه و یونان را نیز تجربه کند. او هم‌اکنون هدایت تیم ملبورن ویکتوری را برعهده دارد. وسترن سیدنی نیز پس از آن قهرمانی دیگر نتوانست موفقیتی دوباره را تجربه کند و بهترین عملکرد آنها در لیگ نیز کسب عنوان نایب‌قهرمانی بود.

مارچلو لیپی (2013 گوانگژو اورگرانده چین)

این تیم چینی نخستین قهرمانی‌اش در آسیا را نیز با یک مربی نامدار جشن گرفته بود. مارچلو لیپی ایتالیایی که یکی از مربیان صاحب سبک و مشهور زمان خود بود، یکی از نخستین نفراتی بود که برای ایجاد تحول در لیگ چین راهی این کشور شد و توانست گوانگژو را به مقام قهرمانی آسیا نیز برساند. لیپی هم در هر سه فصلی که روی نیمکت این تیم حضور داشت قهرمانی در لیگ را تجربه کرد، اما فقط در سال دوم به قهرمانی آسیا دست یافت. درنهایت در سال 2014 اعلام کرد از مربیگری بازنشسته شده، اما همچنان به‌عنوان مدیر فنی تیم چینی مشغول به‌کار بود تا اینکه در فوریه سال 2015 از این تیم جدا شد. او البته پس از آن مدتی هدایت تیم‌ملی چین را برعهده داشت تا اینکه نهایتا بازنشسته شد.

کیم هو کان (2012 اولسان هیوندای کره‌جنوبی)

نخستین قهرمانی تیم کره‌ای در آسیا هم با یک مربی بومی حاصل شد و این مربی باتجربه که البته اولسان آخرین تیمی بود که در آن مربیگری می‌کرد، توانست شاگردانش را در سال 2012 با برتری برابر الاهلی‌عربستان قهرمان کند. او پس از این قهرمانی برای یک‌سال دیگر روی نیمکت اولسان حضور داشت تا اینکه با این باشگاه قطع همکاری کرد و از آن زمان ترجیح داد دیگر به‌عنوان مربی در تیم جدیدی مشغول به‌کار نشود.

خورخه فوساتی (2011 السد قطر)

سرمربی اروگوئه‌ای برای دومین‌بار در رقابت‌های آسیایی و البته نخستین‌بار در لیگ قهرمانان این تیم را به مقام قهرمانی رساند. فوساتی در دومین دوره حضورش به‌عنوان سرمربی این تیم قطری موفق شد السد را در فینال آسیا برابر جئونبوک‌موتورز کره‌جنوبی به پیروزی رسانده و قهرمان کند، اما این‌بار هم حضور او در این تیم چندان طولانی‌مدت نبود و در فاصله کمی از این قهرمانی از این باشگاه جدا شد. او در این سال‌ها هدایت تیم‌های مختلفی از جمله العین، الریان و الاهلی را برعهده داشته است.