محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار: تیم فوتبال استقلال در دیداری حساس از هفته دهم رقابت‌های لیگ برتر موفق شد سپاهان را با تک‌گل جعفر سلمانی شکست بدهد. این درحالی است که آبی‌ها در این دیدار یک بازی نسبتا پایاپایی را به نمایش گذاشتند، اما شاگردان فرهاد مجیدی در ادامه روند شکست‌ناپذیری خود در این فصل دست به یک کار بزرگ زده و حریف اصفهانی و صدرنشین که موقعیت‌های خوبی هم داشت را با ارائه یک بازی هوشمندانه مدیریت کرده و از پیش‌رو برداشتند تا با کسب سه امتیاز ارزشمند موقتا به رتبه اول برسند. درخصوص اتفاقات این دیدار با امیر‌حسین صادقی، پیشکسوت استقلال و مدافع سابق این تیم به گفت‌وگو پرداختیم. این درحالی است که او در خلال این مصاحبه به اعتقاد خودش برخی ناگفته‌ها را عنوان کرده و با انتقاد از مدیران سابق استقلال این صحبت‌ها را ادامه داد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با صادقی را در ادامه می‌خوانید.

صحبت را از بازی استقلال مقابل سپاهان شروع‌ کنیم، دیداری که آبی‌پوشان در یک بازی پایاپای موفق شدند حریف قدرتمند خود را از پیش‌رو برداشته و موقتا صدرنشین شوند.

متاسفانه به‌خاطر اینکه این بازی همزمان با تمریناتم بود، نتوانستم به‌صورت کامل جریان مسابقه را تماشا کنم، اما معتقدم که استقلال در این دیدار توانست دست به یک کار بزرگ بزند و سه امتیاز بازی را از آن خود کند، این دیدار خوشبختانه یک بازی بسیار مهم محسوب می‌شد که استقلال توانست این سه امتیاز را برای خود کند، البته اگر این دیدار در زمین حریف برگزار می‌شد با توجه به شرایط مسابقه می‌توانستیم بگوییم بازی ۶ امتیازی است. با این حال درست است که این بازی در استادیوم آزادی برگزار شد، اما من معتقدم گرفتن ۳ امتیاز از تیم صدرنشین و مدعی قهرمانی، خودش می‌تواند حکم ۶ امتیاز را داشته باشد؛ چراکه استقلال هم سه امتیاز را برای خود کرد و هم اینکه اجازه نداد حریف به ۳ امتیاز برسد و حالا استقلال یک امتیاز هم از سپاهان پیش افتاده و تا قبل از ادامه بازی‌های هفته دهم به صدر جدول رسید. اینها نکات ریز و جزئیاتی هست که خیلی‌ها آن را نمی‌بینند و بدون توجه به این مسائل لب به انتقاد گشوده یا بی‌دلیل به‌به و چه‌چه می‌کنند.

در هر صورت استقلال در یک بازی که همه از آن یک بازی جاندار و فیزیکی یاد می‌کنند، توانست روی معدود موقعیت‌های خود به گل برسد و نتیجه را برای خود کند.

بله، درست است. بازی خوب و جانداری را شاهد بودیم و هر دو تیم موقعیت‌های خوبی داشتند و من معتقدم استقلال هوشمندانه برای این سه امتیاز جنگید و توانست آن را به دست بیاورد، اما همین که یک تیم مثل استقلال مقابل تیم بالای جدولی سپاهان گل نخورد و توانست سه امتیاز را کسب کند، این نشان می‌دهد که صددرصد فاکتورهای زیادی را رعایت کرده و تمرینات خوبی را انجام داده است که این امر برایش محقق شده است، آن هم مقابل تیمی مثل سپاهان.

اما در هفته‌های اخیر از استقلال که به این ثبات و آرامش و البته شادابی و نشاط در بازی رسیده است، خبری از این مسائل در دیدارهای این تیم نبود.

بله، درست است. ما خودمان باعث شدیم و خیلی از بزرگان ما این بلا را سر ما آوردند. درست است که یک مواقعی می‌گوییم وزارت ورزش یا عنوان می‌کنیم که فلانی اجازه نداد، اما این موضوع نصف قضیه است و نصف دیگر قضیه به خودمان برمی‌گردد که خیلی‌جاها نتوانستیم از استقلال حمایت کنیم و به‌عنوان حمایت این تیم را زدیم، خیلی از بزرگان استقلال و خیلی از آقایانی که ادعای بزرگی در این تیم را داشتند، در این مدت نشان دادند که استقلال برایشان مهم نیست و با زدن اشخاص در برهه‌های زمانی مختلف درنهایت استقلال را هدف قرار دادند و چون با یک شخص اختلاف داشتند، اما با اظهاراتشان و رفتارهایشان پشت استقلال را خالی کردند. ایراد از همین‌جاست و اگر استقلال امروز تا این حد رسیده که برخی‌ها آن را در دسته تیم‌های کوچک قرار می‌دهند، به‌نظر من برخی بزرگان استقلال این تیم را به اینجا رسانده و این اتفاقات را رقم زدند. این درحالی است که مدیران قبلی استقلال نیز می‌توانستند خیلی اتفاقات بهتری را رقم بزنند، اما متاسفانه از دور و نزدیک می‌شنویم که در مباحث مختلف از جمله بازیکنان خارجی، مباحث مالی یا کارهایی که مدیران می‌توانستند انجام بدهند و متاسفانه انجام ندادند و خیلی از این صحبت‌ها که سر فرصت حتما آنها را مفصل بازگو می‌کنم، الان هم معتقدم که نباید دنبال مقصر باشیم و باید فعلا این زخم را زودتر ببندیم و بتوانیم در آینده نزدیک آن را درمان کنیم.

در این سال‌ها یکی از پیشکسوتانی بودید که بدون‌ترس و واهمه از چیزی یا کسی، انتقادات و درددل‌هایتان را بدون جانبداری همواره مطرح کردید و به‌نظر می‌رسد حالا که استقلال به یک شرایط خوب و آرمانی رسیده است، به‌عنوان یک پیشکسوت شاید از این موضوع بیشتر از دیگران خوشحال باشید.

اگر درباره من صحبت می‌کنید، قبل از اینکه درباره سوال شما صحبت کنم باید بگویم که متاسفانه برخی از دوستان من را دوچهره تصور کرده‌اند. این درحالی است که من حدود ۱۹سال سابقه بازی در لیگ برتر را دارم و حالا کاری هم به سابقه ملی ندارم و در این مدت در باشگاه‌های بزرگ بازی کردم و اتفاقا نتایج خیلی خوبی هم در طول مدت زمان بازیگری گرفتم، اما این مسائلی که می‌گویید به دوران بعد از استقلال و بعد از خداحافظی از فوتبال برمی‌گردد. اتفاقا بیشتر دعوا‌هایم باعث شده توسط رسانه‌های رسمی مثل صداوسیما بایکوت شوم، چون زبانم در انتقادات تلخ است و به‌خاطر همین نمی‌توانند من را خیلی جاها مستقیم دعوت کنند تا در برنامه خودشان آنها را بکوبم! از شبکه یک و دو بگیر تا رادیو و برنامه‌های اینترنتی و هر جایی که فکرش را بکنید، فعلا این شرایط برای امیرحسین صادقی ادامه دارد. این درحالی است که در این چند سال به‌خاطر جرم نکرده، استقلال را خیلی زدند و همین موضوع عاملی شد تا من از فضای مجازی استفاده کرده و حرف‌هایم را بزنم. پیج بنده در اینستاگرام حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار نفر دنبال‌کننده دارد و خوشحالم که حداقل در این فضا می‌توانم حرفم را روراست و بدون‌سانسور بزنم. من نه بازیکن استقلال بودم که این پیج را زدم و نه بازیکن تیم‌ملی و اتفاقا بعد از خداحافظی از فوتبال این پیج را راه انداختم، آن‌هم به‌عنوان یک هوادار استقلال که در این تیم خون‌دل خورده و در همه این سال‌ها نهایت تلاشم را کردم تا برای تیمم مثمرثمر باشم، اگر هم به این اندازه فالوور دارم نه به‌خاطر تتوی بدنم است نه به‌خاطر بازی کردن در تیمی و نه چیزهای دیگر، من بعد از دوران فوتبالی توانستم این اتفاقات را رقم بزنم، آن هم بعد از حدود سه سال دوری از استقلال، حداقل برای هواداران تیم مثمر‌ثمر باشم، البته نه برای باشگاه استقلال! این درحالی است که من با این باشگاه اصلا ارتباطی ندارم و نمی‌خواهم هم که داشته باشم، چون هنوز هم که هنوز است چیزهایی در این باشگاه می‌بینم که برایم قابل هضم نیست، آن هم درحالی‌که از سن ۱۹سالگی تا ۳۴سالگی برای این تیم بازی کردم نمی‌توانم یک‌سری مسائل را در بین مدیران ببینم و صحبت نکنم.

انگار در این زمینه دل پردردی دارید. مثلا چه چیزهایی را می‌بینید و نمی‌توانید بگویید؟

من هم تا یک جایی می‌توانم سکوت کنم تا درنهایت این صحبت‌ها تبدیل به بغض در گلویم بشود که درنهایت نتوانم حرف بزنم و شرمنده هواداران می‌شوم که بخواهم مثلا چند وقت بعد این حرف‌ها را بزنم، من آن سالی که از استقلال بیرون آمدم یک مصاحبه دقیقا جلوی در باشگاه انجام دادم و گفتم شاید یک زمانی یک روزی برسد که شاید یک‌سری حرف‌ها را هضم کنم و بتوانم راحت آنها را بزنم، اما هنوز هم که هنوز است یک‌سری حرف‌ها برای هواداران سنگین است، شاید برای من خوب باشد و این واقعیات برای من جلب توجه کند، اما برای هوادار سنگین است، اما یک بخش از آن صحبت‌ها را الان بعد از سال‌ها می‌گویم تا یک مقدار از حرف‌هایی که به اندازه یک دریا در دلم باقی مانده را اینجا گفته باشم.

چه صحبتی را می‌خواهید مطرح کنید؟

من می‌خواهم از مدیران قبلی و سابق استقلال این سوال را بپرسم که این خدماتی که سردار آجرلوی عزیز با زحماتی که متقبل می‌شود و هر روز داریم ثمره آن را از مدیریت جدید می‌بینیم، آیا مدیران قبلی نمی‌توانستند اینها را انجام بدهند؟ آیا استقلال نمی‌توانست در دوره مدیران قبلی این کار‌ها و اقدامات را انجام بدهد؟ من فقط همین یک سوال را دارم و امیدوارم یکی از آقایان مدیران که این ‌همه کارهایشان را در بوق و کرنا می‌کردند و این‌ همه کبکبه و دبدبه داشتند و در ورزش به قول خودشان این همه ید طولایی دارند، به این سوال جواب دهد. کاری به مدیران دوردست و خیلی دور ندارم، منظورم مدیرانی هستند که در این مدت بعد از ایجاد وزارت ورزش به استقلال آمدند، در این چند سال اخیر آیا کسی نمی‌توانست این خدمات را انجام دهد که این همه دعوا با وزارتخانه بر سر پول یا باز و بسته شدن پنجره‌ها را نداشته باشیم، بماند هزاران سوال بی‌پاسخ دیگر که بعدا عرض می‌کنم. فقط یک نفر از این عزیزان همین سوال ساده را پاسخ دهد، کافی است. من سوال دیگر و ابهام دیگری ندارم. روحیه من را هم می‌دانید من خیلی اهل مصاحبه کردن و حضور در رسانه‌ها نیستم و از دوران فوتبالم به همین شکل کارم را دنبال می‌کردم و شما امیرحسین صادقی را زمانی می‌بینید که استقلال زیر یک فشار سنگین قرار گرفته و مورد ظلم و ستم قرار دارد و هر زمانی که این اتفاق افتاد من در این زمان حرف برای گفتن زیاد دارم.

همواره این انتقاد به مدیران قبلی استقلال وارد بود که بله‌قربان‌گوی وزیران وقت هستند و جالب اینکه بعد از جدایی از استقلال هرکدام در پست و سمت‌هایی مثل مدیریت مجموعه‌های بزرگ ورزشی ظاهر شدند.

چرا پس آقای آجرلو بله‌قربان گو نیست و بدون‌توجه به خیلی از مسائل کار خود را در استقلال به نحو احسن پیش می‌برد. این موضوع جای بحث و صحبت زیاد دارد و شاید الان نتوان خیلی آن را باز و با جزئیات صحبت کرد. اجازه بدهید بعدا در این مورد مفصل صحبت کنیم.

از بحث مدیریت دور شویم و دوباره به استقلال برسیم، به‌نظر می‌رسد این تیم در فاز دفاعی به یک نقطه اتکا و اطمینان رسیده، تا جایی که در این فاز یک رکورد بسیار خوب را نیز تا این جای کار در لیگ برتر ثبت کرده است. به‌عنوان یک مدافع درخصوص فاز دفاعی و مدافعان فعلی استقلال چه صحبتی دارید؟

به نکته خوبی اشاره کردید، اتفاقا بعد از بازی استقلال و سپاهان به آنالیز خط دفاعی استقلال به‌صورت جداگانه پرداختم و طبق آمار ارزیابی‌هایی را داشتم، اولین ابهام برای این بود که متوجه نشدم چرا محمد دانشگر در این بازی به‌صورت ثابت استقلال را همراهی نکرد و بیرون نشسته بود. این درحالی است که گل دانشگر به پیکان باعث شد تا تیم از لحاظ روحی و روانی نجات پیدا کند، چون وقتی بازی یک بر صفر تبدیل به 2 بر صفر شود باعث می‌شود تا فوق‌العاده بار روانی از روی دوش یک تیم برداشته شود، آنهایی که فوتبالی هستند می‌فهمند من چه می‌گویم. بنابراین خیلی دوست دارم محمد دانشگر در این تیم به‌صورت ثابت بازی کند، البته نظر شخصی خودم را می‌گویم و نمی‌خواهم از هیچ احدی انتقاد بکنم، فرهاد مجیدی که سر جای خودش و تاج سر استقلالی‌هاست و سرمربی محترم این تیم محسوب می‌شود، اما معتقدم یک بازی سه امتیازی در هفته گذشته توسط مدافعان به‌دست آمد و در بازی مقابل سپاهان نیز باز هم ۳ امتیاز این دیدار توسط مدافعان حفظ شد و درنهایت به‌دست آمد.

چطور استقلال به این نقطه‌قوت رسیده است؟

تیمی که کلین‌شیت می‌کند و گل نمی‌خورد و خوب دفاع می‌کند، این نشان می‌دهد که از یک شاکله دفاعی خوب و نفرات خیلی‌خوب در خط دفاعی استفاده می‌کند. درواقع شاکله دفاعی آن است که هر ۱۱ نفر کار دفاعی را خوب انجام می‌دهند و اولویت بعدی نفراتی هستند که در خط دفاعی و دروازه کار می‌کنند باید به خیلی از نکات توجه کنند که مجموعه این عوامل باعث شده است تا استقلال در فاز دفاعی بسیار مطلوب و خوب تا اینجای کار عمل کرده باشد، بنابراین تیم انسجام دفاعی خیلی خوبی دارد و نکته آخر اینکه یک خسته نباشید به سیاوش یزدانی می‌گویم و فکر می‌کنم او ستاره بی‌چون و چرای این دو بازی آخر استقلال بوده و امیدوارم این روند ادامه پیدا کند و امیدوارم هم دانشگر و هم یزدانی و هم سایر مدافعان این تیم مثل مرادمند، آقاسی و حتی عارف غلامی بدانند جا پای مدافعان بزرگی حتی در سطح ملی در باشگاه استقلال گذاشتند و پیراهن آنها را می‌پوشند و امیدوارم که قدر بدانند. آنها جا‌‌پای نفراتی مانند زرینچه‌ها، پورحیدری‌ها، حسن‌زاده‌ها، فنونی‌زاده‌ها، پاشازاده‌ها، خرمگاه‌ها، قربانی‌ها و ستار همدانی‌ها و خیلی از بزرگان دیگر گذاشته‌اند و امیدوارم جایگاه خود را قدر بدانند و بتوانند با تمام وجود برای هواداران استقلال بازی کرده و تلاش کنند تا درنهایت بعد از چند سال آرامش به استقلال برگردد.