سیامک خاجی، روزنامه‌نگار: پرتاب‌های دست علیرضا بیرانوند یکی از نخستین شاخصه‌های این گلر ایرانی بود که باعث شد نامش در فوتبال ایران و حتی دنیا مطرح شود و بارها مورد توجه رسانه‌های مختلف قرار گرفت و فیلم پرتاب‌های عجیبش در شبکه‌های اجتماعی بسیار پربیننده بود. این توانایی باعث شد این گلر ملی‌پوش ایرانی خیلی زود مورد توجه قرار گیرد و البته درخشش او در ترکیب تیم‌ملی و همچنین لیگ قهرمانان آسیا به‌همراه پرسپولیس درنهایت باعث لژیونرشدنش شد. بیرانوند این روزها بازهم پرتاب‌های دستش مورد توجه قرار گرفته است و این‌بار نام او به‌عنوان گلری که بیشترین میزان پرتاب توپ با دست را داشته در کتاب رکورد‌های گینس به ثبت رسید. البته این رکورد او مربوط به 11اکتبر سال 2016 است که در دیدار مرحله انتخابی رقابت‌های جام‌جهانی2018 برابر کره‌جنوبی موفق شد نام خود را در کتاب گینس به ثبت برساند.

تمجید از بیرو

بیرانوند در ماه‌های اخیر بارها با پرتاب‌های دست فوق‌العاده‌اش سوژه رسانه‌های خارجی شد به‌خصوص در دیدارهای تیم‌ملی که یکی از تاکتیک‌های او پرتاب‌های بلند برای استفاده دو مهاجم سرعتی تیم‌ملی یعنی سردار آزمون و مهدی طارمی است که بارها آنها را صاحب موقعیت گلزنی کرده است. روزنامه آبولای پرتغال دراین‌باره نوشته است: «علیرضا بیرانوند نام خود را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رساند و توانست عنوان بیشترین پرتاب دست یک گلر در دیدارهای رسمی را به‌نام خود به ثبت برساند. تاکنون چنین پرتاب دستی در فوتبال سابقه نداشته است و حالا این گلر ایرانی توانسته با پرتاب توپ به میزان 61متر و 66میلیمتر در جریان یکی از دیدارهای تیم‌ملی کشورش برابر کره‌جنوبی این عنوان را به‌نام خود کند. او روز پنجشنبه این افتخار را به‌همراه هم‌تیمی‌هایش در بواویستا جشن گرفت و تاییدیه گینس را به نمایش گذاشت.» در واکنش به این خبر برخی خوانندگان نیز کامنت‌های جالبی زیر این خبر داشتند. یکی از آنها نوشته است: «او کاری را با دست‌هایش انجام می‌دهد که خیلی از گلرها با پای خود هم نمی‌توانند انجام دهند. عجب پرتابی بود! واقعا شایسته این عنوان است.» یک کاربر دیگر نیز نوشته است: «او می‌تواند رکورد پرتاب دیسک را هم جابه‌جا کند.» و البته یکی‌ دیگر از خوانندگان این روزنامه نظر جالبی درباره این رکورد دارد: «در جایی که من زندگی می‌کنم دروازه‌بانی هست که می‌تواند توپ را 70 یا 80متر پرتاب کند!»

سایت «آبزرویدور» پرتغال نیز در گزارشی از بیرانوند و رکوردشکنی او آورده است: «گلر 29ساله ایرانی که به‌صورت قرضی از آنتورپ به بواویستا آمده و این فصل در لیگ پرتغال بازی می‌کند به‌تازگی یکی از رکوردهای کتاب گینس را به نام خود به ثبت رساند و توانست توپ را با دست بیش از 60متر پرتاب کند. علیرضا بیرانوند تا پیش از سال 2018 چندان برای مردم پرتغال نامی شناخته‌شده نبود و کمتر کسی در این کشور نامش را شنیده بود. اما وقتی در جریان دیدارهای مرحله گروهی جام‌جهانی و در دیدار تیم‌ملی ایران برابر پرتغال توانست پنالتی کریس رونالدو را مهار کرده و به چهره‌ای محبوب و مهم در کشورش تبدیل شود در پرتغال هم نامش مطرح شد و حالا دیگر هواداران فوتبال در این کشور به‌خوبی با او آشنا شده بودند. البته پیش از آن مصاف مهم در جام‌جهانی روسیه برخی ناشران بین‌المللی به سراغ او رفته بودند تا شاید بتوانند رضایتش برای چاپ کتابی از زندگی‌اش و آنچه در این سال‌ها بر او گذشته را به دست آورند. آنها حتی ظاهرا به محل تمرین تیم‌ملی ایران که در آن زمان توسط کارلوس کی‌روش پرتغالی هدایت می‌شد هم رفتند تا بتوانند قراردادی با این گلر ایرانی امضا کنند. طبق اطلاعاتی که از شماره یک ایران وجود دارد او در روستایی کوچک در لرستان به دنیا آمده و در همان دوران جوانی به پدرش در چوپانی کمک می‌کرده است. او گوسفندان را به صحرا می‌برده و به این ترتیب برای گذران زندگی به خانواده‌اش کمک می‌کرده است. در همین ایام او دو بازی را شروع می‌کند که در آینده زندگی‌اش تاثیر بسیار زیادی داشته و زندگی او را به کلی تغییر دادند: فوتبال و دال‌پران. دومی یک بازی محلی است که در آن سنگ را به دورترین نقطه پرتاب می‌کنند و هرکس این کار را بهتر انجام دهد برنده می‌شود. همین بازی محلی سبب شد او در پرتاب دست مهارت بالایی پیدا کند و حالا یکی از نقاط‌قوت او در فوتبال محسوب می‌شود. درباره بازی دوم پدرش هیچ حرفی نداشت اما با فوتبال موافق نبود و تصور می‌کرد بهتر است پسرش کاری را انتخاب کند که آینده خوبی داشته باشد اما علیرضا به سراغ رویایش که تبدیل شدن به یک فوتبالیست بزرگ بود، رفت. او از شهر محل زندگی‌اش راهی تهران، پایتخت ایران شد تا در آنجا بتواند رویایش را به واقعیت تبدیل کند. او حالا با دنیایی از موقعیت‌ها روبه‌رو بود و تلاش می‌کرد با کار کردن شرایط ادامه زندگی‌اش را فراهم کند؛ از شستن ماشین‌ها در کارواش گرفته تا تمیز کردن خیابان‌ها و کارکردن به‌عنوان پیک رستوران‌ها و رساندن پیتزا. در ادامه برای کار به یک کارگاه خیاطی رفت و در آنجا بود که با فردی آشنا شد که شرایط حضورش در تیم نفت تهران را فراهم کرد. این ابتدای راهش به‌عنوان یک فوتبالیست بود و وقتی در سال2016 با پرسپولیس قرارداد بست، نشان داد قدر فرصت‌هایی که برابرش قرار داده شده را می‌داند و به خوبی از آنها استفاده می‌کند. او در آن زمان 23سال داشت و توانست به‌خوبی پیشرفت کرده و حالا در فوتبال اروپا حضور دارد. خود او می‌گوید: «پدرم علاقه‌ای به فوتبال نداشت و همیشه از من می‌‌خواست به سراغ کار بروم. من سختی‌های زیادی کشیدم تا رویایم برای فوتبالیست شدن به واقعیت تبدیل شود.» علیرضا در سال 2017 در جمع یکی از 15 گلر برتر فوتبال دنیا قرار گرفت و به‌عنوان یکی از ارکان تیم کارلوس کی‌روش بود که توانست به جام‌جهانی راه پیدا کند. تاثیر بازی دل‌پران سبب شد تا او به راحتی توپ‌ها را با دست به مهاجمان تیمش برساند و حالا هم از این طریق به یک موفقیت تاریخی رسیده است. او از سال 2020 در اروپا حضور دارد و ابتدا به تیم بلژیکی آنتورپ رفت و از ابتدای این فصل هم به بواویستا پیوسته است. او در جریان یکی از 50بازی ملی خود توانست رکوردی به‌نام خود در کتاب گینس به ثبت برساند و یکی از روزهای خوب زندگی ورزشی‌اش شکل گرفت.»

سایر ایرانی‌های گینس

بیرانوند البته نخستین ورزشکار ایرانی نیست که توانسته نام خود را در این کتاب به ثبت برساند. حسین رضازاده برای 15سال رکورد قوی‌ترین مرد دنیا را در اختیار داشت و رکورد او در وزنه‌برداری سنگین‌وزن باعث شده بود تا نامش در این کتاب به ثبت برسد؛ رکوردی که البته مدتی پیش توسط لاشا تالاخادزه گرجستانی شکسته شد و حالا او رکورد یک ضرب، دوضرب و مجموع را در سنگین وزن در اختیار دارد. علی دایی نیز حدود 17سال بهترین گلزن دیدارهای ملی بود و از سال2004 که در دیدار برابر لبنان این رکورد را به دست آورد تا چند ماه پیش درصدر این فهرست قرار داشت. این رکورد نیز توسط کریس رونالدو، ستاره پرتغالی شکسته شد و حالا او آقای‌گل فوتبال ملی دنیا لقب گرفته است. در این کتاب رکوردهای دیگری نیز برای ایران دیده می‌شود. مثلا رکورد بیشترین برد در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا توسط یک تیم را ایران در اختیار دارد که این رکورد در سال 2015 به نام ملی‌پوشان ایرانی ثبت شد. آنها تا آن زمان مجموعا 41بار در دیدارهای خود از سال 1956 تا 2015 در این تورنمنت به برتری رسیده بودند که در سال 2019 نیز چهار برد دیگر به این رکورد اضافه شد و آنها با 45 برد، 19 تساوی و 9 باخت آمار خوبی در این مسابقات دارند. تیم ایران همچنین رکورد دیگری در این کتاب دارد که مربوط به بیشترین کلین‌شیت پیاپی یک تیم در دیدارهای مقدماتی جام‌جهانی است که در فاصله سال‌های 2015 تا 2017 توسط این تیم به ثبت رسید و شاگردان کارلوس کی‌روش در آن زمان در 12بازی پیاپی دروازه خود را بسته نگه داشتند.

در این کتاب رکورد بیشترین تماشاگر در دیدارهای لیگ قهرمانان آسیا نیز به‌نام ایران به ثبت رسیده است. براساس اعلام گینس در سه دیدار پرسپولیس با النصر عربستان، بنیادکار ازبکستان و الهلال عربستان 100هزار نفر در ورزشگاه آزادی تهران حضور داشتند که رکورد بیشترین تماشاگر را به نام این تیم ایرانی به ثبت رسانده است.

در رشته شطرنج نیز احسان قائم‌مقامی در سال2011 توانست رکورد بیشترین بازی سیمولتانه همزمان را به‌نام خود به ثبت برساند و در تهران با 135نفر به‌صورت همزمان بازی کرد. البته او یک‌بار هم با 469نفر به‌صورت همزمان بازی کرده بود که در آن رقابت معیارهای گینس رعایت نشده بود. رکورد بیشترین قهرمانی در جام جهانی تکواندو نیز به تیم ایران تعلق دارد و همچنین تیم والیبال نشسته ایران با فتح رقابت‌های پارالمپیک2021 رکورد خود در بیشترین مدال طلا در این رشته را بهبود بخشید و به عدد7 رساند. تیم ایران در سال‌های 1988، 1992، 1996، 2000، 2008، 2016 و 2021 توانست بر سکوی قهرمانی پارالمپیک قرار گیرد. رقبای تیم ایران برای این رکورد هلند و بوسنی هستند که تنها 3 و 2بار فاتح این مسابقات شده‌اند. بین رکوردهای پارالمپیک یکی‌دیگر از این رکوردها که بلند‌قدترین ورزشکار مسابقات است نیز به ایران تعلق دارد که مرتضی مهرزاد، عضو تیم والیبال نشسته ایران با 2متر و 46سانتیمتر این رکورد را به‌نام خودش به ثبت رسانده است.

در رشته روپایی با توپ فوتبال نیز یکی از رکوردها را یک ورزشکار ایرانی دراختیار دارد که در سال2020 موفق شد 21.2کیلومتر را بدون وقفه روپایی بزند تا رکورد بیشترین مسافت طی‌شده با روپایی را به‌نام خود به ثبت برساند.