نسیم شیرازی، روزنامهنگار: تیم فوتبال دختران شهرداری سیرجان مقابل دو تیم ازبکستان و هند دو پیروزی شیرین را بهدست آوردند تا همین دو برد آنها را در دومین دوره آزمایشی جام باشگاههای فوتبال زنان آسیا نایبقهرمان کند. آنها اگر مقابل تیم اردنی هم حتی یک تساوی بهدست میآوردند، قهرمان میشدند ولی واگذاری بازی مقابل این تیم همه چیز را به تساوی کشاند تا درنهایت تعداد کارت زردها تعیینکننده قهرمان مسابقات باشد و اینگونه نماینده اردن قهرمان شد و نماینده ایران با شایستگی نایبقهرمان. این اتفاق فوتبالی در بخش دختران اتفاق تازهای نیست، مربوط میشود به یکهفته پیش ولی همانقدر هم اتفاق تازهای برای فوتبال خانمها در ایران است. این اتفاقهای خوش فوتبال بانوان که با درخشش تیمملی بزرگسالان ایران شروع شد با نایب قهرمانی شهرداری سیرجان ادامه پیدا کرد و هنوز اتفاق تازهای است برای فوتبالی که انگار مسیر پیشرفت خودش را پیدا کرده است. گفتوگوی «فرهیختگان» با مریم جهاننجاتی، سرمربی تیم فوتبال دختران شهرداری سیرجان که به همراه شاگردانش در اولین حضورشان در این سطح از مسابقات حتی با وجود مصدومیت ستاره تیمش مریم علیزاده توانست بر سکوی دوم آسیا بایستد، را بخوانید.
از تورنمنت و اولین تجربه شهرداری سیرجان بگویید.
توانستیم در یک تورنمنت سخت شرکت کنیم و در مسابقه نابرابر با رقیبانی که از لحاظ سختافزار و امکانات قابل قیاس با ما نبودند، نایب قهرمان شدیم. شهرداری سیرجان با میانگین سنی 20 سال در این مسابقات شرکت کرد و فکر میکنم افتخاری را کسب کردیم که در تاریخ فوتبال بانوان ایران ثبت شد.
نایب قهرمان شدید ولی درحقیقت به قهرمانی هم نزدیک بودید.
بله، واقعا فاصله چندانی با قهرمانی نداشتیم و در شرایطی نایب قهرمان شدیم که در امتیاز، تفاضل گل زده و خورده با تیم قهرمان مساوی بودیم و بهخاطر تعداد کارت زرد بیشتر قهرمانی را از دست دادیم و باور دارم که این چیزی از شایستگی بچههای ما کم نمیکند. فوتبال بانوان طی 15 سال اخیر هیچ وقت نتوانسته بود ازبکستان را شکست دهد یا در هیچ رده ملی مقابل هندوستان پیروز نشده بودیم که باعث خوشحالی من و تیمم است که اینها را رقم زدیم.
شما سابقه 10 سال مربیگری در تیمملی در ردههای سنی مختلف را هم داشتید، آن تجربهها چقدر به شما و تیم شهرداری سیرجان کمک کرد؟
بله، اما این اولین تجربه بینالمللی من بهعنوان سرمربی بود و با وجود مسئولیت سختی که بر دوش داشتم ولی تمام تمرکزم روی پروسه آمادهسازی بود که از تجربیاتم و البته مشاوره و استاد امید هرندی که مدیرفنی تیم بودند، کمک گرفتم تا به اینجا رسیدیم که همینجا از مدیرفنی تیم تشکر میکنم که این دو ماه تمام تلاششان را برای تیم انجام دادند. من میدانستم چه ابزاری نیاز داریم و چه کارهایی را باید انجام دهیم و به همین خاطر با برنامه پیش رفتیم و فکر میکنم سبک جدید فوتبال را از این به بعد بتوانیم به فوتبال بانوان کشور تزریق کنیم.
واکنشی هم از علاقهمندان به فوتبال دریافت کردید؟
علاقهمندان به فوتبال که پیگیر بازیها بودند از شجاعت و جنگندگی تیم ما حرف زدند و در سایت ایافسی در مورد سیستم بازی ما که 4 -3-3- و با سه فوروارد بود تحلیل داشتند که این توجه به شهامت بازی تیم ما برایم قابل توجه بود، در آنالیزهایی که داشتم دیدم همیشه مقابل ازبکستان با تک فوروارد بودیم، ولی میدانستم باید بازیمان را به حریف دیکته کنیم که نتیجه هم گرفتیم. مطمئن باشید که اگر این مصدومیتها برای تیمم پیش نمیآمد و بازیکنان کلیدیمان را از دست نمیدادیم، میتوانستیم قهرمان مسابقات شویم ولی ایمان دارم که کار بزرگی را انجام دادیم و شگفتی ساختیم.
حمایت فدارسیون چطور بود؟
نتیجه نگاه ویژه رئیس و دبیرکل فدراسیون به فوتبال بانوان، این درخشندگی بود، وقتی به مربیان ما ابزار، شرایط آمادهسازی و شرایط ایدهآل داده شود مطمئن باشید همه مربیان ایران میتوانند از این موقعیت به نفع فوتبال کشور استفاده کنند.
تیمملی بزرگسالان هم بازی دارند، از آنها بگویید.
خوشحالم که تیمملی بانوان ما در رده سنی بزرگسالان به مرحله بعد صعود کرد و امیدوارم در ادامه هم نتیجه درخشانی بگیرند و ادامه دهنده این اتفاق خوشی که در فوتبال بانوان ایجاد کردیم باشند و امیدوارم دیماه خبرهای خوبی هم از آنها بشنویم. همه باشگاهها الان اولویتشان تیم ملی است، آنها پنجشنبه و جمعه بازی میکنند و از عصر جمعه در اختیار تیمملی هستند. امیدوارم بازیکنان آسیبی نبینند که خدای نکرده تیمملی در یکی از پستها دغدغه ذهنی نداشته باشد و ملیپوشان با شرایط خوب از آبروی فوتبال کشورمان محافظت کنند، همانطور که ما رنگ جدیدی به فوتبال آسیا با بازیهای خوبمان دادیم این اتفاق برای تیمملی هم باشد.
چطور با تبعیضهای فوتبالی در بخش خانمها و آقایان کنار آمدید؟
فارغ از نگاه تبعیضآمیز در فوتبال خانمها و آقایان همیشه سعی کردم پتانسیلهای خودمان را به اثبات برسانیم، امروز تیم شهرداری سیرجان در فضای مجازی این قدر مورد تحسین قرار میگیرد و همه مردم از این تیم بهعنوان شهرداری ایران یاد میکنند که باعث میشود به خودم ببالم. ما میدانیم که تفاوت وجود دارد، ایکاش که فوتبال بانوان ما هم پخش زنده تلویزیونی میشد، وقتی که بچهها پنجرهای برای دیده شدن داشته باشند صددرصد انگیزههایشان و حتی توجه و نگاهها به فوتبال بانوان بیشتر میشود، ولی در شرایط موجود ما خواستیم که ثابت کنیم میشود گامهای بزرگی برداشت، برای این رقابتها خیلی تخصصی عمل کردیم، حتی در انتخاب لباس که میخواستیم سبکترین جنس پارچه را داشته باشد، خواستیم با محدودیتها بهترین کار را انجام دهیم. باید کادرفنی به این سمت بیاییم که از داشتههایمان بالاترین بهره را ببریم، من زمین چمن اختصاصی ندارم، هیچ شرایط خاص و ویژهای مانند باشگاههای بزرگ هم ندارم، ولی از هرچه در سیرجان داشتیم و در اختیارمان قرار دادند، استفاده کردیم. اینکه دوسوم ترکیب تیم ما از بچههای سیرجان بودند و ما بازیکنهایی را به میدان فرستادیم که اولین تجربه بینالمللیشان بود برایم هم چالشبرانگیز و هم جذاب بود. وقتی میانگین سنی تیم ما 20 سال است و پا به جام باشگاههای آسیا میگذارد یعنی همه چیز با برنامهریزی پیش رفته است. این مربوط به سالها پیش است، آنجا که در سال 93 زمانی که مربی تیمملی نوجوانان بودم 6 بازیکن آن تیم را به تیم سیرجان بردم و آنها که آن موقع 14سالشان بود، الان بین 20 تا 21 سال سن دارند و همانها بازیکنان کلیدی تیم ما هستند که برای این به ثمر نشستن، 7 سال صبر و تلاش کردیم. اگر امروز شاهد این اتفاق بزرگ برای تیم شهرداری سیرجان و فوتبال بانوان هستیم باید از سازمان لیگ فوتبال بهخصوص گلاره ناظمی که در این چندساله با برگزاری منظم لیگ ایافسی را مجاب کرد که ما هم در جام باشگاههای آسیا سهمیه داشته باشیم، تشکر کنیم.
این تیم متعلق به شهر سیرجان بود، حمایت در این شهر چطور بود؟
از وقتی اعزام ما جدی شد، یک عزم ملی در سیرجان برایمان اتفاق افتاد. شهردار، تکتک اعضای شورای شهر، نماینده شهر همه پای کار ایستادند، از امکانات باشگاه گلگهر و از هر شرایطی که در شهر موجود بود، کمک گرفتند. حتی وقتی وزیر به سیرجان آمد خواستند به تمرینات بیایند و به تهران هم که آمدیم فدراسیون فوتبال اردوی 11 روزهای را در کمپ تیمهای ملی برایمان فراهم کرد و جا دارد از مریم عرب که آن 11 روز در تهران، تمام شرایط خوب را برای تمرین ما ایجاد کردند، تشکر کنم و همچنین از شهرزاد نصیری که بهعنوان دبیر هیات تهران در شرایطی که بازی تدارکاتی نداشتیم دو تیم استان تهران را برای بازیهای تدارکاتی هماهنگ کردند تا بدون بازی نباشیم. مطمئن باشید اگر بازیهای تدارکاتی بیشتری داشتیم، شاید حتی عنوان قهرمانی را هم امروز داشتیم.
شهرداری سیرجان در این مسابقات مصدوم هم داشت، برای لیگ به مشکل نمیخورید؟
ما در سیرجان دغدغه بازیکن نداریم؛ چراکه سالهاست برای این موضوع تلاش کردیم و برنامه خاص خودمان را برای لیگ امسال داریم که امیدواریم معرف بازیکنانمان به فوتبال ایران باشیم. زینب عباسپور بازیکن تیمملی جوانان بود که در این تورنمنت حضور داشت و هیچ سابقهای در لیگ برتر ندارد، ولی امسال اولین بازیهایش را بهصورت فیکس در جام باشگاهها انجام داد، این یعنی ما روی مهرههایی که میدانیم توان موفقیت را دارند، دست میگذاریم و سرمایهگذاری میکنیم. وقتی تمام فضای مجازی از فرارهای خوب زهرا علیزاده و گل زیبای افسانه چترنور حرف زد، مطمئن بودم مسیرمان را درست میرویم و به همین خاطر دغدغه زیادی ندارم. این را هم بگویم در جریان بازیهای جام باشگاهها بازیهای تیم ما توجه تیمملی آقایان را جلب کرد و آنها هم ایجاد انگیزه کردند. علیرضا جهانبخش با بچهها تماس گرفت و به بچهها قول دادند که بازی با ازبکستان را میبرند و من دیدم که حمایت بازیکنان ملیپوش در بخش آقایان چقدر روی روحیه دختران فوتبالی ما تاثیر مثبت دارد. آقای اسکوچیچ تماس گرفتند و این برای کادرفنی انگیزه بسیار بالایی ایجاد شد. بچهها با کنعانیزادگان، سردار آزمون و قائدی هم صحبت کردند و برایشان جذاب بود که آن بازیکنان خوب و مطرح فوتبال ایران بازیهایشان را میبینند و پیگیری میکنند و همه از این دیده شدن و توجه خوشحال بودند که اینها انگیزهای بود تا با شهامت بروند و بجنگند. میخواهم این نایب قهرمانی را به تمام دختران فوتبالی ایران که تمام این سالها بدون چشمداشت و فقط بهخاطر عشق و علاقهشان جنگیدند و مبارزه کردند، تقدیم کنم. این نایب قهرمانی حق تمام دختران فوتبال ایران بود.