اردلان بزرگ‌نیا، روزنامه‌نگار: باشگاه پرسپولیس تا امروز چهره‌های مختلفی را در سمت مدیر روابط عمومی به خود دیده است. برخی از آنها مانند حسین قدوسی در 3 دوره مختلف و عباس علیپور در 2 دوره مدیریت این بخش از باشگاه سرخ پایتخت را برعهده داشتند و برخی دیگر مانند پندار خمارلو، مدت‌زمانی طولانی و پیاپی مدیریت روابط عمومی را به نام خود به ثبت رسانده‌اند. آخرین مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس یعنی کاوه علی‌اسماعیلی یکشنبه از سمت خود استعفا داد و جانشین او دیروز معرفی شد و مصطفی لشکری یکی از چهره‌های باسابقه رسانه‌ای مدیریت روابط عمومی این باشگاه را برعهده گرفت. استعفای علی‌اسماعیلی که سومین استعفا (بعد از ابراهیم شکوری و ایمان حسین‌پورشرفشاد معاون حقوقی باشگاه) در دوره به‌قدرت رسیدن صدری است، بهانه‌ای شد تا دلایل این جدایی را از او بپرسیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با مدیر مستعفی روابط عمومی باشگاه پرسپولیس را بخوانید.

چه شد از سمت خود استعفا دادید؟

احساس کردم فضای همکاری به مانند گذشته نیست، تصمیم گرفتم دست آقای صدری را برای انتخاب فرد موردنظرش باز بگذارم. برای همین استعفا دادم.

از عملکردت رضایت نداشتند؟  

نمی‌دانم! در این مدت هر کاری که از دستم برمی‌آمد برای باشگاه انجام دادم. سعی کردم بین باشگاه و رسانه‌ها آرامشی برقرار کنم. فکر می‌کنم با اکثر رسانه‌ها ارتباط خوبی داشته باشم. اما دیدم مسیر باشگاه به‌سمتی است که آدم‌های جدید قرار است به بدنه باشگاه اضافه شوند و بهتر دیدم از جمع اعضای باشگاه جدا شوم تا مدیریت بدون هیچ مشکلی بتواند تصمیماتش را اجرایی کند.

چرا بعد از جدایی ناگهانی سمیعی از باشگاه استعفا ندادید؟

به این خاطر که آقای سمیعی اصرار داشتند که بمانم و به آقای صدری کمک کنم. من هم به‌خاطر ایشان ماندم.

صدری می‌خواست که شما بمانید؟

من روز اول به ایشان گفتم که قصدی برای ماندن ندارم، اما ایشان اعلام کرد که می‌خواهد من و آقای علی عطایی در باشگاه بمانیم. حتی من به ایشان گفتم برای ماندن نیاز به اعتماد 100درصدی شما دارم و اگر این اعتماد حتی اگر 99درصد باشد، ترجیح می‌دهم از باشگاه پرسپولیس جدا شوم. اما ایشان تاکید کردند که اعتماد کامل دارد و خواستند که بمانم.

و این اعتماد وجود نداشت؟

هرچه زمان بیشتر گذشت متوجه شدم که آن اعتماد وجود ندارد و کاری را که زمان مدیریت آقای سمیعی انجام می‌دادم دیگر از من نمی‌خواستند. دیدم توانایی انجام کارها را دیگر ندارم و از کارم استعفا دادم. سعی کردم مشاوره‌های لازم را به‌موقع بدهم. به‌خصوص در مورد لایوی که آقای صدری در آن حضور داشتند. گفتم مصاحبه‌ها باید حرفه‌ای صورت بگیرد. وقتی دیدم مشاوره‌هایم کارساز نیست، ماندنم دیگر فایده‌ای نداشت.

شاید همین مشاوره‌ها و انتقادها باعث شد اعتماد کم شود!

اتفاقا بحث به انتقاد کردن من نرسید. احساس خودم این بود حضور فردی بین روابط عمومی و باشگاه نشان می‌داد که تصمیم‌گیری‌ها به‌سمت دیگری رفته و منم اصراری نداشتم که مانع این تصمیم‌گیری‌ها شوم. وظیفه من این بود که در بحث رسانه، مشاوره و توصیه‌های لازم را داشته باشم، اما انتقادی در کار نبود.

مدتی قبل خبر استعفایت منتشر شد. دلیل تاخیر چه بود؟

قرار بود قبل از بازی با استقلال‌تاجیکستان استعفا بدهم، اما صبر کردم این دو بازی تمام شود. الان هم خیلی محترمانه به استعفایم جواب دادند و آن را پذیرفتند.

فکر می‌کنید در این مدت در انجام کارها موفق بودید؟

به‌طور کلی رسانه‌هایی که اخبار باشگاه پرسپولیس را دنبال می‌کنند خیلی زیاد هستند و افرادی که در این بخش کار می‌کنند باید چندبرابر بیشتر فعالیت داشته باشند. لذا پاسخگویی به همه رسانه‌ها واقعا نشدنی بود. البته سعی کردم در حد بضاعتم ارتباط خوبی بین باشگاه و رسانه‌ها برقرار کنم. شاید بضاعتم در این مورد واقعا کم بود. واقعا متوجه دلیل بروز آن همه حاشیه نشدم. ولی در کل همیشه تلفنم روی خبرنگاران باز بود و شاید گاهی که در جلسه بودم نتوانستم پاسخگوی رسانه‌ها باشم. همه سعی‌ام را کردم که اخبار و عکس‌ها را سریع به رسانه‌ها برسانم و در فضای مجازی هم موفق شدیم شرایط خوبی را ایجاد کنیم و حتی کانال یوتیوب باشگاه را فعال کنیم که برای باشگاه درآمدزایی هم دارد. حال کیفیت کارمان بالا یا پایین بود همکاران رسانه‌ای باید قضاوت کنند.

صحبتی در پایان ندارید؟

تشکر می‌کنم از همکارانم در باشگاه که واقعا پای کار بودند و در روزهای تعطیل و غیرتعطیل همکاری بسیار خوبی با من داشتند. گاهی غر زدن‌هایم را تحمل می‌کردند. فشار کار واقعا زیاد بود و اگر کمک این همکاران نبود شاید یکی دو باری که کارم به بیمارستان کشید شرایط برایم خیلی سخت‌تر می‌شد. به هر حال تا جایی که توانستم به پرسپولیس خدمت کردم و حالا هم مثل قبل هوادار این باشگاه خواهم بود و برای موفقیتش دعا می‌کنم.