نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار: بیست‌ویکمین دوره لیگ‌برتر کشتی آزاد و فرنگی ایران با حضور 30 تیم قرعه‌کشی شد و دانشگاه آزاد اسلامی، رقیبان خود را شناخت. لیگ‌برتر کشتی آزاد با حضور 14 تیم در چهار گروه قرعه‌کشی شد و دانشگاه آزاد که هدایتش را بهنام طیبی برعهده دارد، در گروه ج با تیم‌های شهید صدرزاده، فرم دمای اراک و جوانان البرز هم‌گروه شد. طیبی که خود از خانواده بزرگ دانشگاه آزاد است، امسال جانشین علیرضا رضایی شد و سکان تیم کشتی دانشگاه آزاد را در دست گرفت؛ سکانی که برای گرفتن کشتی‌های تاثیرگذار با تیم جوان و جویای نامش حرکت خواهد کرد. او که معتقد است هنر یک مربی آماده کردن ورزشکاران جویای نام برای رسیدن به اردوهای تیم ملی است، برنامه امسال دانشگاه آزاد را معرفی ورزشکاران بیشتر به جامعه قهرمانان این رشته دانست و البته که از نگاه همین تیم جوان به سکوی رقابت‌های لیگی که کم هم ستاره ندارد، گفت. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با مرد نام‌آشنای کشتی ایران را که امسال کشتی‌گیران دانشگاه‌آزادی را کوچ می‌کند، بخوانید.

چه شد که سرمربیگری تیم کشتی دانشگاه آزاد را قبول کردید؟

در دوره دانشجویی حقوق قضایی را در دانشگاه آزاد قائمشهر خواندم و در تمام مسابقات جهانی و تورنمنت‌های بین‌المللی که برای تیم دانشگاه آزاد برگزار می‌شد حضور جدی داشتم. همین‌طور در دوره دانشجویی خودم هم در لیگ‌برتر با پیراهن دانشگاه آزاد به میدان می‌رفتم و قریب به 10سال است که عضو هیات‌علمی گروه تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد قائمشهر هستم، بنابراین اینجا خانه اول من است و هر زمان که تیم به ما نیاز داشته باشد، در خدمت آن هستم.

دانشگاهی‌های لیگ سال گذشته در المپیک و مسابقات جهانی درخشیدند. چند درصد این ظرفیت در تیم دانشگاه آزاد حضور دارند؟

دانشگاه آزاد ایران باتوجه به امکانات بسیار وسیع و کلیتی که در تمام استان‌های ایران دارد امنیت بسیار خوبی را برای خانواده‌ها ایجاد کرده که فرزندان‌شان در شهرها و رشته موردعلاقه خودشان تحصیل کنند. دانشگاه آزاد کمک بزرگی به ایران کرده به‌جهت تربیت و نظارت کامل خانواده‌ها بر این موضوع و  گستردگی دانشگاه آزاد در سراسر کشور و پذیرش بسیار خوب خانواده‌ها از خدمات دانشگاه آزاد باعث شده ورزشکاران مایل به تحصیل در دانشگاه آزاد باشند. به همین دلیل ظرفیت‌های زیادی در آزاد و فرنگی از همین بچه‌های دانشگاه آزاد است. حدود 10 درصد شاکله تیم سال گذشته برای تیم امسال هم با پیراهن دانشگاه روی تشک می‌روند و بقیه چهره‌های جوانی هستند که بعضی‌هایشان ممکن است در لیگ‌برتر گمنام هم باشند، ولی باتوجه به تست‌های فنی و آمادگی جسمانی این بچه‌ها همه حرف‌های زیادی برای گفتن دارند که در این مسابقات زده خواهد شد و رسالت دانشگاه آزاد هم استفاده از ظرفیت دانشگاه است که برای ما هم این‌گونه شد که بیش از 50 درصد بچه‌های تیم از دانشجویان جویای نام دانشگاه آزاد هستند و امیدوارم این مسابقات فرصتی برای دیده شدن این بچه‌ها باشد.

از قراردادهای تیم دانشگاه آزاد بگویید و اینکه ترکیب تیم را طبق چه برنامه‌ای بستید؟

مهم‌ترین معیاری که برای لیگ‌برتر درنظر گرفتم، همان دلیل برگزاری لیگ است. اول اینکه ورزش‌های انفرادی مانند کشتی که از منابع درآمدی سالانه‌ای برخوردار نیستند، این منبع درآمد تقریبا متوسطی برای جامعه کشتی‌گیران است، بنابراین برای ورزشکاران ملاک اصلی‌شان مبلغ قرارداد است و تیم‌هایی که شرکت می‌کنند. بعضی‌ها مانند دانشگاه آزاد رسالت‌های بزرگی دارند که در 20 رشته در لیگ چه بخش آقایان و چه خانم‌ها فعالیت می‌کنند و بعضی‌ها بخش‌های خصوصی هستند که هم برای تبلیغات و هم به‌خاطر تخفیف‌های مالیاتی که سالانه برایشان محسوب می‌شود یا حتی علاقه‌مندانی که درقالب هیات‌ها با سختی‌های زیاد تیم‌داری می‌کنند، هرکدام با اراده‌های مختلف در مسابقات شرکت می‌کنند. تیم دانشگاه آزاد باتوجه به ظرفیت مالی که ما نسبت‌به 5 تیمی که قرارداد بستند داریم، یعنی تقریبا داشتن یک‌سوم منابع مالی آن تیم‌ها، ولی خوشنامی دانشگاه آزاد و حضور مستمر و دائمش و اعتباری که سال‌های سال برای خودش کسب کرده، بعضی از ورزشکاران را راغب به حضور با مبلغ کمتر در این تیم کرده است. ما هم سعی کردیم از ظرفیت‌های خود دانشگاه و ورزشکارانی که جویای نام هستند استفاده کنیم و یک‌سری از بچه‌ها هم ورزشکاران باتجربه کشتی هستند که سال‌های سال کشتی گرفته‌اند، ولی خب تیم ما بیشتر یک تیم جوان است و بخش کمی هم باتجربه‌اند.

نقاط قوت و ضعف لیگ کشتی ایران از نگاه شما چیست؟

جذابیت لیگ به این است که مردم قهرمان‌های خودشان را دوست دارند، امسال در مسابقات نروژ به این موضوع پی بردید، نه فقط در کشتی، بقیه رشته‌ها هم همین است و مردم قهرمان‌هایشان را دوست دارند و همه پدر و مادران عاشق این هستند که فرزندان‌شان از قهرمانان الگوبرداری کنند. اینکه ورزشکار ما درطول سال فقط در یک مسابقه جهانی شرکت کند و مردم ازطریق تلویزیون قهرمان خودشان را ببینند زیاد جالب نیست. در گذشته لیگ‌هایی حتی در شهرستان‌های کوچک داشتیم که 3هزار تماشاچی فقط پشت در سالن مسابقات می‌ماندند؛ عاشقانی که دوست داشتند کشتی‌گیران خود را از نزدیک ببینند و امروز حال‌وهوای لیگ ما آن نیست. یک بخش از این ایراد به این برمی‌گردد که نگاه مدیران قبلی به لیگ یک نگاه کاملا سلیقه‌ای بود و اعتقادی به برگزاری منظم لیگ نداشتند و فکر می‌کردند لیگ قهرمان‌ها را فرسوده می‌کند. موضوع دوم هم همین ویروس کرونا بود که در دنیا همه ورزش‌ها را از رونق انداخت، ولی اگر مسابقات به‌صورت استانی در شهرها و استان‌های مختلف درقالب رفت و برگشت مانند گذشته برگزار شود، انگیزه‌ها را دوچندان می‌کند و معتقدم امروز نیاز به لیگ بیش از گذشته است. دو گروه وظایف سنگینی دارند؛ یک گروه مدیران تصمیم‌گیر هستند که فکر می‌کنم الان مدیران ما نگاه ویژه‌ای به لیگ دارند که این خیلی خوب است. یک بخش دوم تکلیفی است که به گردن قهرمان‌هاست. اینکه قهرمان فقط در گفتار و ادبیات و رسانه‌ها مصاحبه کند که عشق من مردمند و برای مردم می‌جنگم و مردم برایم دعا کنند کافی نیست، همان مردم دوست دارند این بچه‌ها را در شهرها و استان‌های خودشان ببینند و فرزندان‌شان الگوها و نمادهایشان را از نزدیک ببینند تا انگیزه دوچندانی بگیرند. عمر ورزش قهرمانی کوتاه است و اگر این اتفاق بیفتد، ورزشکار خیلی زود دوره ورزشش تمام می‌شود، بدون اینکه مردم از این حلاوت و شیرینی قهرمانی که سال‌ها به او افتخار می‌کردند بهره‌مند شوند که حتی از نزدیک هم نتوانستند یک کشتی ورزشکار خود را ببینند. به‌نظر من این رسالت قهرمان‌های ماست که باید رقم بخورد.

امسال دانشگاه آزاد را روی سکوی اول در هر دو رشته فرنگی و آزاد می‌توانیم ببینیم؟

برای ورزش‌های بی‌رکوردی مانند کشتی اینکه از قبل بخواهیم تعیین کنیم که سکوی چندم قرار می‌گیریم واقعا سخت است و من هیچ‌وقت این پیش‌بینی را نکردم؛ چراکه اتفاقات بسیاری برای ایستادن روی سکو ممکن است رقم بخورد.

لیگ می‌تواند به آماده ماندن قهرمان‌های کشتی کمک کند؟

برای رشته‌هایی مانند کشتی سالانه یک مسابقه کشتی برای ورزشکاران برگزار می‌شود. البته غیر از امسال که بعد از المپیک مسابقات نروژ بود و مدال‌های زیادی گرفتیم، به‌طور معمول درطول سال دو سه مدال به‌صورت تکراری توسط قهرمان‌های ویژه ما که 5 یا 6 نفر بیشتر نیستند گرفته می‌شود و در پایان سال هم از جوایزی که به آنها تعلق می‌گیرد به زندگی‌شان می‌رسند. بقیه ورزشکاران که چندین هزار نفر می‌شوند منابع درآمدی زیادی ندارند و از ابتدا قشر متوسط رو به پایین جامعه هستند که یعنی بنیه مالی زیادی هم ندارند و دوام‌شان در کشتی زیاد نمی‌تواند باشد؛ چراکه ورزش قهرمانی هم ورزش پرخرجی است و هزینه‌های خودش را دارد و درعمل آن‌قدر نمی‌توانند در این ورزش دوام بیاورند و به همین جهت لیگ انگیزه بسیار زیاد و خوبی برای این بچه‌ها است که حداقل هزینه تمرین سالانه‌شان را به‌دست بیاورند و این شانس را داشته باشند تا با خیال راحت و بدون اینکه سربار جامعه و خانواده باشند، تمرین کنند. لیگ انگیزه بسیار خوبی است و جدا از انگیزه‌های مالی، فرصت‌هایی در لیگ پیش می‌آید که ورزشکاری که ناشناس ولی خوب است با یک تیم شهرستانی قرارداد می‌بندد و مقابل قهرمان جهان و المپیک قرار می‌گیرد و این فرصتی است که در انتخابی تیم‌ملی هیچ‌وقت به او داده نمی‌شود. شاید یک مسیر 6 ساله را در یک سال طی کند. بیشتر افرادی که در دنیا مدال گرفتند از مهدی تقوی و رضا یزدانی و همین آقای زارع که از لیگ پارسال به جهان معرفی شد ثمره‌های همین لیگند؛ لیگی که بسیار اثرگذار است و من متعجبم چرا لیگ ما هنوز نتوانسته به آن جایگاهی که باید برسد و آن اثرگذاری که واقعا دارد دیده نشده است. البته الان یک‌سری گام‌هایی درحال برداشته شدن است و اول باید باور داشته باشیم که لیگ پشتوانه بسیاربسیار محکمی برای تیم‌ملی ما است و اگر به‌اهتزاز درآوردن پرچم و نواختن سرود برای تک‌تک ما ایرانی‌ها و مردم ما اهمیت دارد، باید به لیگ نگاه ویژه داشته باشیم؛ چراکه این بچه‌ها را درطول سال به‌صورت نیمه‌آماده و حدود 50 تا 60 درصد آماده نگه می‌دارند و تحویل اردوهای تیم‌ملی می‌دهند و با همان آمادگی پایه‌ای که دارند در مسابقات جهانی شرکت می‌کنند. البته انگیزه‌هایی که دارند هم جای خودش را دارد.

تمرینات تیم دانشگاه شروع شده است؟

در مسابقاتی که تیم‌داری کردیم و در تمام 12سال گذشته که همیشه با تیم‌های دولتی و غیردولتی بودم، هیچ‌وقت از ستاره‌هایمان استفاده نکردیم و نیامدیم تک‌ستاره‌ها را بگیریم. یکی محدودیت‌های مالی بود و دوم اینکه زیاد اعتقادی به این موضوع نداریم که اگر قرار باشد به‌عنوان یک تیم که فقط پول دارد تمام ستاره‌ها را بگیریم، دیگر لذت اینکه ببینی اثرگذاری کادر فنی چقدر است را از دست می‌دهی و گم می‌شود و مردم هم این را تشخیص می‌دهند که کوچ کردن کشتی‌گیری که خودش قهرمان المپیک است، هنر نیست. ولی اینکه یک کشتی‌گیر جوان را به لیگ بیاوری و تا پایان لیگ آنقدر آماده‌اش کنی تا به عضویت تیم‌ملی دربیاید، این هنر کادر فنی است و اینها میسر نمی‌شود، مگر اینکه کادر فنی از وقت خود بزنند و اردوهایی را تشکیل دهند که در آن اردوها هم به‌جهت آمادگی جسمانی، هم تغذیه و هم مسائل تکنیکی و تاکتیکی ورزشکاران را طوری آنالیز کنند که وقتی کوچ می‌نشینند بدانند چه ورزشکاری را با چه خصیصه‌ای هدایت می‌کنند که این اتفاق در تیم ما افتاده و درحال حاضر دومین اردوی 10 روزه تیم آزاد و فرنگی دانشگاه در مازندران و شهرستان قائمشهر تشکیل شده است و همه نقاط ضعف بچه‌ها شناسایی شده و درحال تمرین و تکرار هستیم تا به امید خدا بتوانیم نقاط ضعف را کامل پوشش دهیم.

حرف آخر شما قبل از آغاز لیگ؟

می‌خواهم تشکر ویژه‌ای کنم از نگاه بلند دکتر طهرانچی ریاست دانشگاه آزاد اسلامی کشور برای دید وسیعی که به ورزش همگانی و قهرمانی دارد و تقریبا همه‌جور امکانی را با درایت و انتخاب مدیر شایسته‌ای چون امیرعباس لشگری، رئیس مرکز ورزش دانشگاه آزاد دراختیار تیم‌ها قرار داده است. تعامل بسیار خوبی با اعضای کادر داشتند که ممنونم و همین‌طور از کرمانیان رئیس دانشگاه آزاد مازندران، عباس رحیمی مسئول ورزش استان مازندران، زارع‌نژاد رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر که در این شهر اردوها برگزار می‌شود، از پیمان یوسفی سرپرست تیم فرنگی و مصطفی حسین‌زاده سرپرست تیم آزاد و تمام اعضای کادرفنی که در این دو اردو تمام وقت‌شان را برای آماده‌سازی تیم گذاشتند، سپاسگزارم و ان‌شاءالله نتایج همه این دلسوزی‌ها را در مسابقات با کشتی‌های خوب بچه‌ها پاسخ بدهیم. همچنین از کیوان مرادیان، معاون سابق منابع انسانی که الان به نمایندگی از دانشگاه آزاد نماینده مجلس شورای اسلامی و همیشه پشتیبان جامعه ورزش هستند، تشکر می‌کنم.