۱۴۰۰-۰۴-۲۰ - ۰۰:۴۳
۰
سیامک خاجی، روزنامه‌نگار: امشب و در ورزشگاه ومبلی لندن دو تیم انگلیس و ایتالیا دیدار نهایی رقابت‌های یورو 2020 را برگزار خواهند کرد تا نهایتا پرونده این دور از مسابقات نیز با معرفی تیم قهرمان بسته شود. ایتالیا با روند شکست‌ناپذیری خود که درحال رسیدن به رکورد برزیل است و با قهرمانی در این مسابقات می‌تواند گام بلندی به‌سوی آن بردارد، به مصاف انگلیسی می‌رود که اگرچه تا فینال مسیر به‌مراتب راحت‌تری از حریف داشته، اما دریافت تنها یک گل درطول این مسابقات نشان می‌دهد آنها هم امید زیادی به فتح این تورنمنت و ثبت نخستین قهرمانی خود در تاریخ مسابقات دارند. از آخرین قهرمانی ایتالیا در اروپا 53 سال می‌گذرد و البته انگلیسی‌ها نیز تنها قهرمانی خود در یک تورنمنت مهم را 55 سال پیش جشن گرفتند و حالا تیم برنده این دیدار می‌تواند به نیم‌قرن حسرت خود خاتمه دهد.
تنها پس از 3 سال
هر دو تیم در مرحله قبل دیدارهایی 120 دقیقه‌ای را تجربه کردند. ایتالیا در دیداری بسیار سخت و در ضربات پنالتی برابر اسپانیا به برتری رسید و انگلیس هم که کارش برابر دانمارک گره خورده بود، به لطف پنالتی جنجالی که در وقت‌های اضافه اعلام شد موفق شد این تیم را شکست داده و برای نخستین‌بار به فینال برسد. روبرتو مانچینی در سال 2012 موفق شد در فصلی دراماتیک منچسترسیتی را قهرمان لیگ برتر انگلیس کند. مارتین تیلور، گزارشگر مشهور انگلیسی در آن زمان گفت که مانچینی شاید دیگر هرگز در عمرش چنین چیزی را تجربه نکند. اما او حالا با ایتالیا در آستانه فتح یورو 2020 قرار دارد و می‌تواند با قهرمانی در این مسابقات اتفاق تاریخی دیگری را در دوران مربیگری خود رقم بزند. در سال 2018 و پس از اینکه آتزوری به جام‌جهانی 2018 نرسید، کمتر کسی تصور می‌کرد مانچینی تنها سه سال بعد بتواند چنین تیمی را از دل آن نسل ناامید و افول‌کرده بیرون بکشد. او حالا با کمک خط دفاعی مستحکم، سه هافبک بدون جانشین و درخشان خود و خط حمله زهردار و آتشین تیمش پیش از شروع مسابقات نیز مدعی اصلی قهرمانی بود و حالا تنها یک گام تا رسیدن به این هدف فاصله دارد.
ایتالیایی‌ها در دیدار قبلی خود یکی از سخت‌ترین دیدارهای خود در این مسابقات را تجربه کردند. اسپانیا به‌وضوح تیم برتر زمین بود و شاگردان مانچینی فقط 30 درصد مالکیت توپ داشتند. از طرف دیگر 7 شوت در چارچوب درمقابل 16 شوت حریف نشان از برتری لاروخا می‌داد. با این‌حال درنهایت این ایتالیای سختکوش بود که در ضربات پنالتی به برتری رسید و به چهاردهمین پیروزی پیاپی و سی‌وسومین بازی بدون شکست خود رسید. لاجوردی‌پوشان دوبار در سال‌های 2000 و 2012 تا دیدار نهایی این تورنمنت رسیده‌اند، اما هربار با شکست زمین را ترک کردند، این‌بار امیدوارند این طلسم در قرن 21 شکسته شود.
ایتالیا البته در زمین حریف کار سختی برای قهرمانی خواهد داشت. باتوجه به شرایط کرونایی به‌جز هوادارانی که در انگلیس حضور دارند تنها هزار نفر از طرفداران این تیم می‌توانند از کشور خود راهی انگلیس شده و این بازی را از نزدیک تماشا کنند. دولت بریتانیا قرار است آنها را در شرایط قرنطینه قرار داده و تنها برای تماشای مسابقه وارد ورزشگاه خواهند شد. باوجود این سختگیری‌ها و رعایت پروتکل‌های بهداشتی روز گذشته خبری نگران‌کننده از اردوی ایتالیایی‌ها منتشر شد که حاکی‌از ابتلای سه عضو تیم رسانه‌ای این تیم به کرونا بود. پس از مثبت شدن تست این سه نفر، ایتالیایی‌ها از ترس سرایت ویروس به بازیکنان سریعا این نفرات را قرنطینه کردند تا در فاصله یک روز مانده به دیدار فینال مشکلی برای تیم به‌وجود نیاید. مارکو وراتی، هافبک ایتالیا با اشاره به اهمیت این دیدار می‌گوید: «این بازی از آن دسته مسابقاتی است که شما به هر قیمتی باید در آن برنده شوید. آنها هم به‌دنبال برتری در این مسابقه هستند؛ چراکه در خانه بازی می‌کنند و شانس زیادی برای موفقیت دارند. به‌خصوص که تاکنون قهرمان اروپا نشده‌اند و این بازی می‌تواند برای آنها بسیار سرنوشت‌ساز باشد. با این‌حال ما باید تنها روی بازی خودمان و روشی که درنظر داریم تمرکز کرده و سایر مسائل را فراموش کنیم. چنین بازی‌هایی فشار روانی زیادی روی شما وارد می‌کند و هر تیمی که بتواند ازنظر ذهنی در شرایط بهتری قرار داشته باشد، دست بالاتر را در زمین خواهد داشت.»
خط میانی؛ نقطه‌ضعف انگلیسی‌ها
آنتونیو کونته، سرمربی فصل پیش اینتر که به‌همراه این تیم، موفق به فتح اسکودتو شد، درباره این دیدار و نقاط ضعف و قوت انگلیس می‌گوید: «ایتالیا کاملا شایسته حضور در دیدار نهایی بود و برابر رقبای خود ثابت کردند که تیم کامل‌تری نسبت‌به آنها هستند. به‌خوبی در این دیدارها توانستند با شرایط مختلف خود را وفق داده و هم زمانی که صاحب توپ بودند و هم بدون دراختیار داشتن آن عملکرد خوبی ارائه دادند. در دیدار فینال، انگلیس شیوه متفاوتی نسبت‌به اسپانیا دارد. آنها بیشتر ترجیح می‌دهند در مصاف‌های یک درمقابل یک پیروز باشند و نفراتی چون استرلینگ و البته ساکا، فودن، سانچو و گریلیش با دریبلینگ، نفوذ به قلب دفاع حریف و دور زدن مدافعان کناری تلاش دارند تا برای خود و هم‌تیمی‌هایشان فرصت گل ایجاد کنند. آنها هری کین را نیز در نوک خط حمله دراختیار دارند که در حفظ توپ و انتقال آن بسیار موفق است و در زمان گل تساوی تیمش برابر دانمارک این توانایی خود را به‌خوبی نشان داد. اگرچه او در این بخش موفق است، اما اگر من مربی او باشم تنها در محوطه جریمه از توانایی‌اش در زدن ضربات آخر استفاده می‌کردم؛ چراکه او یک تمام‌کننده قهار است. به‌نظر من ایتالیا اگر بتواند بخش حمله زهردار حریف را مهار کند، در سایر بخش‌ها برتری خواهد داشت. انگلیس در خط میانی دو هافبک فیزیکی و جنگنده دارد؛ رایس و فیلیپس بازیکنانی هستند که اگرچه توان بدنی خوبی دارند، اما ذاتا طراح نیستند و بیشتر پاس‌های معمولی و در عرض می‌دهند. این یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف آنها است که اگر خط دفاعی این تیم در زمان بازی‌سازی از عقب تحت فشار قرار گیرد، نمی‌توانند همانند اسپانیایی‌ها از فشار خارج شده و توپ را به‌راحتی به زمین حریف ببرند. البته در این تاکتیک، خطری هم وجود دارد که اگر شما بیش از حد در زمین حریف پرس را انجام دهید، اگر توپ از آن منطقه خارج شود، سرعت خط حمله این تیم برای مدافعان ایتالیایی دردسرساز خواهد بود.»
فابیو کاپلو، دیگر مربی ایتالیایی هم که سابقه نشستن روی نیمکت تیم انگلیس را در کارنامه دارد، با اشاره به نقاط برتری دو تیم در این دیدار می‌گوید: «ایتالیا در این مسابقه می‌تواند به موفقیت برسد. انگلیس اگرچه تیم جذاب و جالبی است، اما هنوز به یکی از قدرت‌های بزرگ تبدیل نشده است. این تیم در خط میانی توانایی و کیفیت لازم را ندارد و البته ازنظر فیزیکی قوی هستند و فوتبالی تهاجمی ارائه می‌دهند. ازطرف دیگر انگلیسی‌ها تنها تیم اروپایی هستند که یک مهاجم کلاسیک مرکزی(هری کین) را دراختیار دارند. آنها اگرچه در نیمه‌نهایی اسیر پرسینگ حریف شده بودند، اما درنهایت موفق شدند با برتری در حفظ توپ، دانمارک را شکست دهند. اتحاد تیمی ایتالیا و حمایت‌های مداوم آنها از هم در زمین مسابقه به‌شدت مرا تحت تاثیر قرار داده است. روبرتو مانچینی کارش را به بهترین نحو انجام داده و شایسته تقدیر است. شاید یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های دو تیم این باشد که ایتالیایی‌ها بهترین گلر فعلی جهان(دوناروما) را درون دروازه دارند، اما انگلیس چنین برتری‌ای ندارد. شاید باید از آنچلوتی(که در اورتون با گلر انگلیسی‌ها کار کرده) درباره پیکفورد سوال کنید.»
ماموریت مهم ساوت‌گیت
انگلیسی‌ها که خود را مبدع فوتبال می‌دانند، تنها موفقیت خود در فوتبال ملی را در سال 1966 کسب کردند و 55 سال در حسرت تکرار چنین موفقیتی مانده‌اند. آنها حالا به گرت ساوت‌گیت امید بسته‌اند تا این‌بار بالاخره طلسم ناکامی‌های پیاپی این تیم را بشکند. این مربی انگلیسی نخستین ماموریت خود را به‌خوبی انجام داده و نخستین فینال را با این تیم تجربه خواهد کرد، اما خوب می‌داند که برای تاریخ‌سازی در فوتبال جزیره به‌کاری بزرگ‌تر نیاز دارد و فتح جام می‌تواند او را به چهره‌ای ماندگار در بریتانیا تبدیل کند.
آنها اگرچه راه خود تا فینال را آسان می‌دیدند، اما در نیمه‌نهایی ضربه کاشته زیبای میکل دامسگارد می‌توانست تمام رویاهای آنها را به باد دهد. درنهایت با تمام حواشی این مسابقه، انگلیس به فینال رسید و حالا آماده است تا پس از پرتغال 2004 و فرانسه 2016، طلسم ناکامی میزبان‌ها در فینال یورو را بشکند. ایتالیا اگرچه روند شکست‌ناپذیری فوق‌العاده‌ای دارد، اما انگلیس هم در 12 بازی اخیر خود 11 برد و یک تساوی داشته و از 17 مسابقه آخر خود در ورزشگاه ومبلی 15 برد به‌دست آورده است.
اسون گوران اریکسون، سرمربی سابق تیم‌ملی انگلیس با اشاره به جدال دو تیم خوب این دوره در فینال امشب می‌گوید: «انگلیس پس از سوئد دومین تیم محبوب من است و از طرف دیگر 9 سال با روبرتو مانچینی کار کرده‌ام و به همین دلیل هر نتیجه‌ای که در مسابقه فینال رقم بخورد، برای من خوشایند خواهد بود. البته فکر می‌کنم انگلیس شانس بیشتری برای موفقیت در این دیدار داشته باشد و جام قهرمانی را بالای سر خواهد برد. گرت ساوت‌گیت در سال 2002 که من سرمربی انگلیس بودم در ترکیب تیمم حضور داشت و اصلا از اینکه او وارد دنیای مربیگری شد متعجب نشدم. او همیشه روی کارهایی که در تیم انجام می‌دادیم تمرکز داشته و مدت زیادی به آنها فکر می‌کرد. حتی وقتی او را در ترکیب تیم قرار نمی‌دادم با من در این‌باره صحبت می‌کرد. با این‌حال بازیکنی حرفه‌ای بود و بدون هیچ حاشیه‌ای درون نیمکت می‌نشست. او در تیم‌ملی انگلیس ترکیبی را ساخته که مغلوب کردن آن بسیار سخت است. پیش از تورنمنت هم گفتم که بازی کردن برابر این انگلیس بسیار دشوار است. آنها به‌خوبی دفاع می‌کنند، ازنظر قدرت بدنی و سرعت بازیکنان در وضعیت خوبی قرار دارند و البته درحال حاضر دو گلزن بسیار خوب نیز در ترکیب خود دارند.»
قضاوت این دیدار را بیورن کوئیپرز هلندی برعهده دارد؛ داوری که بسیار با سابقه است و گفته می‌شود ثروتمند‌ترین داور کنونی فوتبال جهان است. کوئیپرز در سال 2016، 11.5 میلیون پوند دارایی داشت و صاحب فروشگاه‌های زنجیره‌ای در کشورش است که چندین شعبه در سراسر این کشور دارد. این فروشگاه‌ها به‌عنوان اسپانسر مکس فرشتاپن، ستاره فرمول یک فعالیت می‌کنند و به این ترتیب مشخص است که کوئیپرز داوری فوتبال را به‌دلیل درآمد آن دنبال نمی‌کند و به آن علاقه زیادی دارد. این داور هلندی پیش از این و درجریان رقابت‌های یورو2020 سه مسابقه دانمارک – بلژیک و اسپانیا – اسلواکی در مرحله گروهی و جمهوری چک – دانمارک در مرحله یک‌چهارم نهایی را سوت زده است. آخرین مسابقه مهمی که کوئیپرز سوت زده، به سال 2018 برمی‌گرددد که فینال لیگ اروپا بین دو تیم اتلتیکو مادرید و مارسی را قضاوت کرد. او همچنین در سال 2014 فینال لیگ قهرمانان بین دو تیم مادریدی رئال و اتلتیکو را داوری کرده بود. داوری کوئیپرز در دیدار نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان فصل پیش بین دو تیم منچسترسیتی و پاری‌سن ژرمن نیز جنجالی بود؛ چراکه مارکو وراتی، هافبک ایتالیایی تیم فرانسوی که در بازی امشب نیز حاضر است، پس از آن بازی گفت که این داوری هلندی به بازیکنان تیمش توهین کرده بود.
نظرات کاربران
یادداشت
آخرین اخبار