داود افشاری،  رئیس هیات‌مدیره شرکت موتورسازی پویان نی‌استانک:

شرکت موتورسازی پویان نی‌استانک در سال 1378 با مشارکت مردم نایین و روستای نی‌استانک با هدف جلوگیری از مهاجرت نیروی انسانی و جوان این شهرستان به شهرهای بزرگ تاسیس شد. در آن سال‌ها با توجه به خشکسالی، بسیاری از مردم و خیران تصمیم گرفتند برای اشتغالزایی در شهرستان با جمع‌آوری مبالغی این شرکت را تاسیس کنند، ما هم از ابتدا تلاش کردیم با جذب بیش از 250 نفر نیروی متخصص و جوان این شهرستان در همین راستا تلاش کنیم.

ما ‌در حاشیه بازدیدی که رئیس دانشگاه آزاد اسلامی نایین از شرکت و خط تولید ما داشتند با طرح پویش دانشگاه آزاد اسلامی آشنا شدیم و باتوجه به توضیحات ایشان از طرح پویش استقبال کردیم؛ چراکه مدت‌هاست ما در صنعت به ایجاد ارتباط میان دانشگاه و صنعت علاقه‌مندیم و اکنون نیز بعد از حدود یک سال در سطح شهرستان نایین شاهد ثمرات خوب ارتباط صنعت و دانشگاه هستیم. درحال حاضر نیز 4 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی از طریق طرح پویش این دانشگاه وارد شرکت ما شدند. البته به دلیل محدودیت‌های‌ پیش‌آمده و با تعطیلی دانشگاه به‌طور کامل تمام آنچه که درنظر داشتیم را انجام ندادیم، اما امیدواریم در ترم تحصیلی آینده با برنامه قوی منسجم‌تر حرکت کنیم. درحال حاضر این دانشجویان متناسب با رشته خود به واحدهای فنی و منهدسی، حسابداری و بازرگانی شرکت معرفی شدند و درحال فعالیت هستند. البته شرکت ما درحال حاضر هم به دانشجویانی با رشته‌های مهندسی مکانیک، مهندسی برق، تاسیسات و به‌خصوص مهندسی IT و اپراتورهای ماشین ابزار نیاز دارد و امیدواریم با جذب نیرو با کمک دانشگاه و توانمندی‌سازی فنی و تجربی در کارخانه، بتوانیم منابع انسانی متخصص مورد نیازمان را تامین کنیم.

طرح پویش دانشگاه آزاد اسلامی مزایای بسیاری برای دانشجویان و صنایع ایجاد کرده است. اول اینکه دانشجو با ورود به این طرح از نظر تامین شغلی اطمینان خاطر پیدا می‌کند و با تمرکز بیشتری در صنعت فعالیت می‌کند. مزیت دوم اینکه ارتباط دانشجو با صنعت باعث می‌شود تا اساتید دغدغه صنعت پیدا کنند و دانشجویان موانع و مشکلات حوزه صنایع را به‌صورت علمی و از طریق اساتیدشان پیگیری کنند. مزیت سوم اینکه دانشگاه امکان استفاده تحقیقاتی از شرکت‌های همکار در این طرح را با در اختیار داشتن تجربه دانشجویان می‌یابد و می‌تواند با استفاده از این تجارب به صنایع مختلف کمک کند و در پروژه‌هایی که صنعت تعریف می‌کند به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم مشارکت جدی کند. البته در این مسیر مشکلات جدی نیز وجود دارد و صنعت باید ریسک بزرگی را بپذیرد؛ چراکه باید نیرو انسانی بی‌تجربه را آموزش دهد و ممکن است این سرمایه‌گذاری در آخر بنا به دلایل مختلف نتیجه ندهد. البته امیدواریم مسئولان این ریسک‌ها را برای صنایع کمتر ‌کنند. یکی از موانعی که پیش روی صنایع داشتیم بحث بیمه کارورزان بود که البته با کمک مسئولان استان و تدابیری که اتخاذ کرده‌اند امیدواریم به‌زودی مرتفع شود. اما موضوع دیگری که می‌تواند به‌شدت مانع به ثمر رسیدن سرمایه‌گذاری صنایع روی دانشجویان شود بحث سربازی برای دانشجویان پسر است. این موضوع ریسک بالایی برای صنایع به‌روز ایجاد کرده است. ما دانشجو را آموزش می‌دهیم، بعد از 4 سال و اتمام کارشناسی دانشجو قرار است وارد شرکت شود و به صورت مستمر کار کند اما با مانع بزرگ سربازی مواجه می‌شویم و خروج این نیرو بعد از 4 سال آموزش صدمه بزرگی به صنعت می‌زند، ضمن اینکه بعد از 2 سال سربازی هر آنچه که این فرد آموخته از بین می‌رود و نمی‌شود روی این شخص حساب کرد. ما به مسئولان پیشنهاد کردیم تا این نیروها را به‌عنوان سرباز صنعت معرفی کنند و ما بتوانیم با پارامترهایی که البته ستاد مشترک نیروهای مسلح تعیین می‌کند از این سرمایه‌ها استفاده کنیم، اما شخص از صنعت خارج نشود. قطعا اگر بستر و امکان استفاده از دانشجویان به‌عنوان سرباز صنعت فراهم شود هم صنعت و هم دانشجویان سود خواهند برد؛ چراکه امروز یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دانشجویان موضوع سربازی است و در‌صورت رفع این دغدغه دانشجویان با اطمنیان خاطر بیشتری در صنعت مشغول می‌شوند. امروزه دانشجویان به‌دنبال مشاغل راحت و سهل‌الوصولی هستند که درآمد بالایی هم داشته باشد و این موضوع امکان‌پذیر نیست مگر اینکه شخص در دوران دانشجویی آموزش ببیند و متخصص شود. اگر شخص 4 سال در دوران دانشجویی آموزش ببیند و به جای 2 سال سربازی مثلا 4 سال سرباز صنعت باشد قطعا بعد از آن زمان با تخصص و مهارتی که کسب کرده می‌تواند به‌راحتی مشغول کار شود و صنایع نیز می‌توانند از متخصصان جوان استفاده کنند.

البته طرح مشابهی نیز در برخی سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی درحال انجام است و افرادی که از طرف برخی سازمان‌ها به دانشگاه بورسیه می‌شوند تا مدتی نسبت به سازمان بورسیه‌کننده تعهد خدمت دارند، اما این موضوع فعلا در طرح پویش دانشگاه آزاد اسلامی نیست ولی اگر اضافه شود مطمئنا ریسک مشارکت برای صنایع کاهش می‌یابد. ضمن اینکه مدیران صنایع کشور وقتی از آینده سرمایه‌گذاری خود مطمئن باشند و بتوانند با آرامش از نیرویی برای تحصیلات پشتیبانی کنند و در این مدت تخصصی و مهارتی را برای شخص فراهم کنند مطمئنا منتظر می‌مانند تا بتوانند از باغی که حداقل 4 سال آبیاری کردند برداشت کنند و این حمایت‌ها قطعا ادامه‌دار خواهد بود؛ در کل این موضوع برای تمام طرف‌ها مفید خواهد بود.

طرح پویش درصورت ادامه یافتن می‌تواند مشکلات زیادی در صنایع را مرتفع کند؛ چراکه دانشجو وقتی با مشکلات صنعت آشنا می‌شود‌ در دانشگاه به دنبال راه‌حل‌های علمی آن می‌گردد. درحال حاضر نیز در بخش تحقیق و توسعه شرکت ما نیز پروژه‌ها و موضوعات زیادی درحال تحقیقات است و امیدواریم در آینده دانشجویانی که به‌دنبال موضوع پایان‌نامه برای تحقیق هستند موضوعات جدی صنایع را مورد مطالعه قرار دهند و پایان‌نامه دانشجویان استان به سمت رفع نیازهای صنایع داخل استان برود. این پایان‌نامه‌ها اگر به‌درستی حمایت شوند می‌توانند به‌عنوان برنامه‌های کمکی صنایع تولیدی کشور استفاده شوند؛ حتی نه‌فقط در یک موضوع، بلکه در موضوعات مختلف، اما به نظر من درحال حاضر حدود 50 درصد از پایان‌نامه‌ها و پروژه‌های دانشگاه‌های کشور خیلی به فضای صنایع نزدیک نیستند و امکان اجرایی شدن نه در داخل و نه در خارج از کشور را ندارند؛ چراکه اکثرا در یک فضای غیرصنعتی طرح شده‌اند، درصورتی‌که اگر پایان‌نامه‌ها با مشارکت صنعت تولید شوند می‌توانند برای ارتقای کیفیت تولید، رفع موانع و بالابردن تیراژ محصول استفاده شوند.