به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، علیرضا جهانبخش، وینگر ایرانی برایتون این روزها خود را برای بازگشت به فوتبال و ادامه رقابتهای لیگبرتر آماده میکند. او روز گذشته در گفتوگویی با سایت این باشگاه انگلیسی درباره تجربه حضور در فوتبال اروپا و برنامههایش برای آینده صحبت کرده که در ادامه میخوانید.
چه شد که در سال 2013 راهی لیگ هلند شدی و چه انتظاری از بازی در فوتبال اروپا داشتی؟
وقتی در سال 2013 راهی نایمخن شدم، چند پیشنهاد دیگر هم داشتم. من به همراه تیم ملی زیر 19 سالههای ایران به تورنمنتی در دبی رفته بودیم و در آنجا چندین پیشنهاد از تیمهای ترکیهای و فرانسوی هم مطرح شد. من با دوستانم و کسانی که به آنها اطمینان داشتم مشورت کردم تا قدم درستی را برای آیندهام بردارم. بیشتر آنها به من گفتند به لیگ هلند برو چون آکادمی فوتبال نایمخن میتواند به تو کمک کند تا در فوتبال پیشرفت کرده و به بازیکن و انسان بهتری تبدیل شوی. در همان دوران من یک پیشنهاد هم از یکی از بزرگترین تیمهای ایرانی دریافت کردم. آنها 35 میلیون هوادار دارند و من در آستانه امضای قرارداد با آنها بودم. تمام کارهای اداری تقریبا انجام شده بود که من تماسی از هلند دریافت کردم که اوضاع را عوض کرد. چند روز خودم را ناپدید کردم تا مطمئن شوم که کار انتقالم به هلند قطعا انجام خواهد شد. آنها به ایران آمدند و با باشگاهم مذاکرات را انجام دادند و درنهایت قراردادم امضا شد. پس از آن به مدیران تیم ایرانی توضیح دادم که چرا چنین کاری انجام دادم و گفتم که هدف من بازی در خارج از کشور است. آنها هم مرا درک کردند. از همان زمان دوست داشتم هرچه زودتر بازی در فوتبال اروپا را یاد بگیرم و با آن هماهنگ شوم.
در نخستین فصل حضورت در اروپا چه چیزی بیش از همه تو را تحتتاثیر قرار داد و چه خاطراتی از آن دوران داری؟
واقعا روزهای سختی بود. فضا و فرهنگ کاملا متفاوتی بود و انتظارات آنها هم فرق داشت. حتی شیوه فوتبال بازی کردن آنها هم متفاوت بود. در ایران ما بازیکنان تکنیکی زیادی داریم که از نظر انفرادی خوب هستند، اما در هلند یاد گرفتم که چگونه در چارچوب برنامههای تاکتیکی در خدمت تیم باشم. همچنین باید زبان آنها را نیز یاد میگرفتم تا بتوانم با همتیمیهایم ارتباط برقرار کنم. البته دوستانی هم در کنارم داشتم که کمکم میکردند تا هرچه زودتر در فضای جدید جا بیفتم. تقریبا هر روز مشغول یادگیری زبان بودم. در همان فصل نخست تیم ما سقوط کرد اما من چیزهای زیادی یاد گرفتم. در دسته دو بازیهای بیشتری به من میرسید و میخواستم بیشتر به تیمم کمک کنم. در ادامه نیز توانستیم به دسته اول صعود کنیم. همیشه برایم مدتی طول میکشد تا به فضای جدید عادت کنم اما به محض اینکه این اتفاق رخ دهد شرایطم بهتر میشود.
تو خیلی زودتر از این هم فرصت داشتی که به برایتون بپیوندی. اینطور نیست؟
اوضاع در آن زمان برایم خوب پیش میرفت. من به برایتون آمدم و چند روز را در اینجا سپری کردم. زمین تمرینی و شهر را از نزدیک دیدم و همه چیز فوقالعاده بود. بهشدت تحتتاثیر قرار گرفته بودم اما در آن زمان تنها 21 سال داشتم. لیگ چمپیونشیپ هم بسیار فیزیکی و درگیرانه است و تیمها تعداد بازیهای زیادی انجام میدهند. در آن زمان احساس کردم که باید نکات بیشتری یاد بگیرم تا برای جا افتادن در اینجا آمادهتر باشم. اما همیشه به دوستانم میگفتم که برایتون حس بسیار خوبی در من ایجاد میکند و همیشه در ذهن من میماند.
پس از آن به آلکمار رفتی، تیمی که در آن موفقیتهای زیادی را تجربه کردی.
در نخستین فصل حضورم در آن تیم مصدومیتهای زیادی را تجربه کردم و در فرم خوبی نبودم. سال دوم بهتر بود و افراد بسیار خوبی هم در آنجا بودند. در این تیم هم نکات زیادی را یاد گرفتم و احساس میکردم در خانه خودم هستم، به همین دلیل توانستم بهترین عملکردم را داشته باشم. فصل سوم هم که بهترین فصل من بود. احساس میکردم در فضا و شرایط بسیار خوبی قرار دارم و رابطهای نزدیک با همه داشتم.
تو در فصل 18-2017 عنوان آقایگلی لیگ هلند را کسب کردی. این نخستین بار بود که یک بازیکن ایرانی در لیگهای اروپایی موفق به کسب این عنوان میشد.
در تمام دوران فوتبالم همیشه این احساس را داشتم که باید الگویی مناسب برای بازیکنان جوان ایرانی باشم. میخواستم ثابت کنم که میتوان با برداشتن قدمهای مناسب در فوتبال اروپا پیشرفت کرد و به بالاترین سطح هم رسید. دوست داشتم به آنها نشان دهم که مهم نیست شما از کجا به اینجا آمدهاید، اگر سخت تلاش کنید و جاهطلبی لازم را داشته باشید میتوانید به بزرگترین آرزوهای خود هم برسید. شما باید صبور باشید. من در یک خانواده کاملا معمولی رشد کردم و فوتبالم را در خیابان و در کنار دوستانم آغاز کردم. با این حال میخواستم که آرزوهایم را محقق کنم و به همین دلیل زحمات زیادی کشیدم و سخت تمرین کردم تا به آنها برسم. از اینکه به موفقیتهای زیادی در اینجا رسیدهام، حس خوبی دارم. حالا ما بازیکنان جوان زیادی را در سطح اروپا داریم و اینکه حس میکنم نقشی در پیشرفت آنها و موفقیتشان داشتهام برایم بسیار ارزشمند است.
* نویسنده: مسعود خاموشی، روزنامهنگار