به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، متن مصاحبه اکبر نصراللهی، رئیس دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه واحد تهران مرکزی با «فرهیختگان» به این شرح است:
معلمان نقش زیربنایی و مهمی در کشور دارند و هر تحولی که در کشور روی میدهد به اعمال، گفتار و رفتار معلمان برمیگردد. اگر معلمان کار خود را درست و مسئولانه انجام دهند و امکانات مورد نیاز آنها برای تدریس و آموزش مهیا باشد، میتوانیم توقع داشته باشیم که رشد علمی کشور شتاب گرفته و به اهداف مندرج در اسناد بالادستی کشور دست پیدا کنیم. در سوی مقابل اگر امکانات موردنیاز معلمان و استادان و بستر کارهای آموزشی و پژوهشی چه بهلحاظ مادی و چه معنوی فراهم نشود، مطمئنا همین رویهای که اکنون در کشور شاهد هستیم، ادامه پیدا خواهد کرد. امروز شاهدیم که معلمان انگیزههای لازم را ندارند و این موضوع برای اهداف عالیه انقلاب اسلامی و نقش پیامبرگونهای که برای استادان و معلمان درنظر گرفته است، مغایرت دارد.
این روزها بهدلیل مشکلات کشور ازجمله مشکلات اقتصادی، به معلمان، استادان و مراکز آموزشی کشور توجه نشده است؛ البته کارهای خوبی برای احیای جایگاه معلمان شده، اما این اقدامات و میزان توجه، در شأن معلمانی که نقش پیامبرگونه دارند، نبوده و یک کار حداقلی است که در مراکز آموزش عالی انجام میشود. این در حالی است که توجه به نقش معلمان باید حداکثری باشد؛ بهعبارتی معلمان و استادان باید حداکثر نقش را در رشد و توسعه کشور و در رفع مشکلات و معضلات فرهنگی و اقتصادی داشته باشند. الان مهمترین دغدغه معلمان و اساتید، معیشت آنهاست که این موضوع میتواند ضربه جبرانناپذیری را به آموزش و فرهنگ کشور وارد کند.
معتقدم بیشترین امکانات و سرمایهها باید در اختیار مراکز آموزشی و پژوهشی باشد. دانشگاه آزاد اسلامی نیز در دوره مدیریت جدید خود توجه زیادی به جایگاه معلمان و اساتید دارد؛ البته مشکلاتی در پذیرش دانشجو به دانشگاه آزاد تحمیل شد و با گسترش بخشهای آموزشی به موازات دانشگاه آزاد، بهدنبال تضعیف این دانشگاه بودند. این موضوع باعث شد دانشگاه آزاد نتواند آنطورکه باید به اساتید خود توجه کند. با این اوصاف توجه زیادی از سوی مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی شاهد هستیم و دکتر ولایتی و دکتر طهرانچی، به استادان و شأن اساتید توجه زیادی دارند. با این حال برخی از جریانها برای دانشگاه آزاد مشکلاتی را ایجاد کردند و بهدنبال آن، دانشگاهها و مراکز آموزشی متعددی را ایجاد کردند که این موضوع در اقتصاد این دانشگاه اثر داشته است.
دانشگاه آزاد متعلق به مردم است و تمام خانوادهها بهنوعی در آن عضو هستند؛ بنابراین لازم است دولت بین خود و دانشگاه آزاد دیوار نکشد. معتقدم اگر دولت به دانشگاه آزاد کمک نمیکند حداقل با ایجاد دستگاههای مختلف برای آن مانع ایجاد نکند چراکه چنین رویکردی باعث برخی از مشکلات ازجمله کاهش پذیرش دانشجو و بهدنبال آن کاهش انگیزه معلمان و اساتید میشود.