• تقویم روزنامه فرهیختگان ۱۳۹۹-۰۱-۱۶ - ۰۰:۰۲
  • نظرات روزنامه فرهیختگان۰
  • 0
  • 0

هنر معمولی بودن

گویا تیم سازنده پایتخت که سال‌هاست پای تولید این سریال هستند، به این تجربه و تصمیم نهایی رسیدند که در قصه‌گویی‌هایشان قد و قواره آدم‌های پایتخت را در حد یک خانواده معمولی نگه دارند و اتفاقا باقی ماندن بر همین فرمول، جواب داده و مخاطب زیادی را تا اینجای کار پای سریال نشانده است.

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، معین احمدیان، دبیرگروه فرهنگی طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت: بی‌راه نیست نقی معمولی از این شاکی باشد که چرا عادت لفظی ما شده به هر آنچه به‌درد نخور و بی‌ارزش شده بگوییم معمولی. در‌حالی‌که خیلی از آدم‌های دور و برمان و حتی خودمان مثل همین خانواده نقی قصه پایتخت از جنس همین آدم‌های معمولی هستیم و به تعداد همه این آدم‌های معمولی قصه و خاطرات شنیدنی وجود دارد. اما چه می‌شود کرد که آنقدر همین معمولی بودن آدم‌ها عادت‌مان شده که حتی دیده نمی‌شوند و فکر می‌کنیم بی‌ارزشند. حتی اگر فعل قهرمانانه‌ای هم ازشان سربزند و کنار دست ما بنشینند و داستان‌شان را تعریف کنند، برای‌مان غیرواقعی می‌شوند.

شاید همین ترس از غیرواقعی شدن شخصیت‌ها و قصه‌های خانواده معمولی باعث شده نویسندگان پایتخت در تمام شش فصلی که ساختند به یک فرمول نه‌چندان ساده برای شخصیت‌پردازی و قصه‌هایشان برسند. اینکه وجوه قهرمانی و معمولی بودن آدم‌های پایتخت به‌صورتی متوازن قصه را پیش ببرد. البته که نگه داشتن این توازن کار سختی است و گاهی ممکن است افراط در واقع‌گرایی و معمولی نشان دادن شخصیت‌های سریال، باعث اعتراضاتی هم شده باشد و ممکن است به مذاق بعضی خوش نیاید که پایان جشن اهدای اعضای بدن بابا پنجعلی بر سر غنیمت‌های اهدای عضو دعوا می‌شود یا اینکه چرا یک جوان دهه هفتادی مثل بهتاش اینقدر واضح و بی‌پروا نسبت به بزرگ‌ترهایش برخوردهای تند و زننده‌ای دارد. شاید هم اگر تیم سازنده دیگری بود قصه بازگشت بهبود از سومالی را با سوز و اشک بیشتری تعریف می‌کرد و چیزی در مایه‌های همان روایت‌های ماه عسل می‌شد.

گویا تیم سازنده پایتخت که سال‌هاست پای تولید این سریال هستند، به این تجربه و تصمیم نهایی رسیدند که در قصه‌گویی‌هایشان قد و قواره آدم‌های پایتخت را در حد یک خانواده معمولی نگه دارند و اتفاقا باقی ماندن بر همین فرمول، جواب داده و مخاطب زیادی را تا اینجای کار پای سریال نشانده است. سریال پایتخت این اقبال را داشته که به طور مستمر تولید شود و در پنج فصل قبلی این سریال، شخصیت‌ها و قصه‌های خوبی طراحی و خلق شدند و تیم سازنده پایتخت با تکیه بر همین ظرفیت می‌تواند تا سال‌ها برای مخاطبش قصه بگوید. ارجاع به فصل‌های قبلی سریال به طور معمول در سریال‌سازی‌ها اتفاق می‌افتد و به نویسنده کمک می‌کند که در‌عین وحدت در روایت، به کمک شخصیت‌های از پیش طراحی شده بتواند گره‌های تازه‌ای را وارد قصه کند. مثل همین تصمیم نویسندگان پایتخت برای بازگرداندن بهبود به قصه البته اگر این ارجاع به قصه‌های گذشته بر سر تصادف نباشد و ظرافت‌های طراحی شخصیت‌های جدید حفظ شود می‌توان امید داشت که این فصل از سریال پایتخت آخرین فصل از آن نیست و نویسندگانش می‌توانند این مسیر را با قوت بیشتری ادامه دهند.

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰

یادداشتهای روزنامه فرهیختگانیادداشت

سهم طبقۀ متوسط از صنعت سریال‌سازی؛

«افعی تهران» از چه کسی انتقام گرفت؟

فرصتی برای تجدید ظهور «خوبی مردم ایران»؛

مفهوم ملت را زنده کردند

فیلم پرحاشیه «بیبدن» با قصه‌‌ای به‌اندازه از ایده‌ای مهم دفاع کرد؛

سینمای اجتماعی زنده است

درباره فیلم «بی‌بدن»؛

قصه‌گویی شرافتمندانه درباره قصاص

مصطفی قاسمیان، خبرنگار:

یک درامدی خوب و تماشاگرپسند

اهل ملت عشق باش؛

عشق و دیگر هیچ...

آقای کارگردان! چه داری می‌کنی با خودت؟!

آنتی ‌کانسپچوآل آرت ترک و کُرک و پَر ریخته حسن فتحی

مریم فضائلی، خبرنگار:

چشم‌هایمان گناه داشتند!

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

رویاهای شخصی‌ات را نفروش!

سریال پرطرفدار «حشاشین» چه می‌گوید؛

علیه شیعه یا علیه اخوان؟

راضیه مهرابی‌کوشکی، عضو هیات‌‌علمی پژوهشکده مطالعات فناوری:

فیلم «اوپنهایمر» به مثابه یک متن سیاستی

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

از شما بعید بود آقای جیرانی

ایمان‌ عظیمی، خبرنگار:

دیکته نانوشته غلط ندارد

درباره هزینه‌ای که می‌شد صرف «هفت سر اژدها» نشود؛

چرخ را از نو اختراع نکنیم

فرزاد حسنی بعد از سال‌ها، به قاب تلویزیون آمد؛

بازگشت امیدوارکننده

در نقد بهره کشی «علی ضیا» از شهرت؛

از موج ابتذال پیاده شو

محمد زعیم‌زاده، سردبیر فرهیختگان:

در عصر پساواقعیت به احمد خطر حرجی نیست اما...

سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش:

برای خداحافظی زود بود آقای جملات قصار!

محمدرضا ولی‌زاده، فرهیختگان آنلاین:

عجایب آماری دیدم در این دشت!

محمدامین نوروزی، مستندساز:

از این طرف که منم راه کاروان باز است...

فاطمه دیندار، خبرنگار:

برای درخشش سیمرغ‌های بلورین

محمد زعیم‌زاده، سردبیر؛

کدام سینما؟کدام نقد؟

حامد عسکری، شاعر و نویسنده:

فیلم دیدن با چشم‌های تار...

چهل و دومین جشنواره فیلم فجر؛

چند نقد بر فیلم سینمایی «آپاراتچی»

«صبحانه با زرافه‌ها»؛

یک وس اندرسون ایرانی تمام‌عیار

ویژه‌نامه جشنواره فیلم فجر؛

«صبحانه با زرافه‌ها»؛ معنازدایی از جهان

«صبحانه با زرافه‌‌ها»؛

تهش هیچی نیست، پس لذت ببر!

درباره فیلم جدید سروش صحت؛

قرار صبحانه با خودمان

هومن جعفری، خبرنگار:

مردی که سازش نمی‌کرد

در روزگار بی‌مایگی حضور قاف غنیمتی است؛

برای «قاف» و عمو اکبر

تولد قاف به میزبانی اکبر نبوی با همکاری «فرهیختگان»؛

«قاف» نمی‌خواهد متکلم‌ وحده باشد

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ؛

هنوزم نقش بازی می کنی آقای فرخ نژاد؟