موج کره‌ای روی صحنه
محمدحسین سلطانیهنگامی که نام «هان کانگ» در سال ۲۰۲۴ به‌عنوان برنده نوبل ادبیات معرفی شد، مصداقی کره‌ای پیدا کرد، همان‌طور که پیش از آن مصداق‌های دیگر از کشورهای مختلف از جمله: سوتلانا الکسیویچ از بلاروس و یا اولگا توکارچوک از لهستان پیدا کرده بود اما خانم هان ۵۳ ساله یک تفاوت با باقی ۱۷ برنده نوبل ادبیات دارد. او نه اروپایی است و نه صاحب چشمانی رنگی. حتی کشورش مرزی با یک کشور اروپایی هم ندارد و تا به حال فردی از وطن او نتوانسته صاحب نوبل ادبیات شود اما کانگ می‌تواند به خوبی به زبان انگلیسی صحبت کند و آنچه را در خط به خط رمان‌هایش می‌آورد، قابل فهم برای تمام خوانندگانی کند که جدال‌های جهان سنتی و دنیای مدرن برای‌شان موضوعیت دارد.
کانگ متولد گوانگ‌جو و به دنیا آمده در خانواده‌ای ادبی است. پدرش، نویسنده‌ای مشهور بود و برادرش نیز دستی بر قلم داشت. او در چنین خانواده‌ای پرورش یافت و دلبستگی‌اش به ادبیات، از همان سنین کودکی آغاز شد. زمانی که ده سال داشت، به‌همراه خانواده خود به سئول مهاجرت کرد. ورود کانگ به جهان از خانواده‌ای ادبی و البته زیست در پایتخت کشوری که در سال‌های ۱۹۸۰ در حال توسعه محسوب می‌شد، اثر خود را بر نگارش‌های این نویسنده کره‌ای گذاشته است که در رمان گیاهخوار به وضوح می‌توان شاهد این اثر بود. این کتاب را که حتی مورد اقبال غربی‌ها و جایزه ادبی معتبر بوکر هم قرار گرفته است، می‌توان بهترین مثال برای قرار‌گیری او میان جهان مدرن و دغدغه‌های زنانه این جهان و البته کره و فرهنگ کره‌ای دانست. کانگ نوشتن گیاهخوار را حاصل درگیر شدن خود با جمله یکی از شعرای کلاسیک کره‌ای می‌داند؛ جمله‌ای که فراواقع بودن رمان، از آن نشأت می‌گیرد: «باور من این است که انسان‌ها باید گیاه باشند».
متن کامل گزارش محمدحسین سلطانی، خبرنگار را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.
مطالب پیشنهادی
