درباره استدلال‌های عجیب نمایندگان مجلس؛
فرهیختگان: در روزهایی که مجلس باید برای اعتماد به وزرا تصمیم‌گیری کند، نمایندگانی که به‌عنوان موافق و مخالف وزرا و برنامه‌هایشان به قید قرعه پشت تریبون می‌روند، می‌توانند هم در اقناع فضای مجلس برای دادن رای اعتماد موثر واقع شوند و هم از فرصت پخش زنده تلویزیونی برای نشان دادن عقلانیت حاکم بر فضای مجلس بهره ببرند.
برخلاف این الزام اما برخی نمایندگان بعضا اظهاراتی را مطرح می‌کنند که در آن نشانی از توجه به منافع ملی و نظاره‌گران صحن علنی دیده نمی‌شود. اگر نمایند‌ه‌ای نسبت حوزه‌های عملکردی هریک از وزارتخانه‌ها و همچنین سوابق سیاسی و اجرایی گزینه‌های پیشنهادی شناخت کافی نداشته باشد و همزمان بخواهد بر مبنای معیارهای غیرتخصصی و بعضا فردگرایانه به دفاع از یک وزیر یا رد او بپردازد، به احتمال زیاد در نطق خود به دام افراط و تفریط‌ها افتاده و اظهاراتی را مطرح می‌کند که جز وهن مجلس، آورده دیگری نخواهد داشت.
در مقابل چنین اظهاراتی تذکرات رئیس مجلس می‌تواند بسیار جهت‌دهنده بوده و نمایندگان را از تکرار اظهارات غیرسازنده برحذر دارد. امری که در مواردی رخ داده و بازهم می‌تواند تکرار شود.
نوع مواجهه‌‌ای که برخی نمایندگان در موضع تدافعی از وزیر مد نظر خود داشته‌اند بیش از آنکه اعتبارآفرین باشد برای تخریب وزیر کارکرد دارد. عجیب‌ترین استدلال از این جنس را نماینده مردم سلماس در جلسه دفاع از وزیر پیشنهادی بهداشت می‌آورد. یعقوب رضازاده با این توضیح که «سال ۷۳ وقتی شوفاژ خوابگاه قطع شد، پزشکیان هم شوفاژ اتاقش را خاموش کرد»، ظفرقندی را نیز چون گزینه پیشنهادی پزشکیان است فرد مطلوب توصیف می‌کند.
مشابه چنین استدلال‌هایی را چند نماینده دیگر نیز مطرح کرده‌اند. مصطفی مطورزاده، نماینده مردم خرمشهر این انتقاد به اتابک، وزیر پیشنهادی صمت را که او سابقه فعالیت در دولت را نداشته، این‌گونه پاسخ می‌دهد: «بعضی از دوستان ایراد به کار اتابک می‌گیرند که ایشان در دولت نبوده است. اتفاقا نقطه‌قوت دکتر اتابک همین جاست.
در راستای منویات مقام‌معظم‌رهبری که فرمودند امسال سال جهش تولید با مشارکت مردم است، مردم بخش خصوصی است.» اینکه نماینده مردم خرمشهر بدون توجه به شأنیت کار سیاستگذار و صنعتگر چنین استدلالی را در دفاع از اتابک مطرح کند، اتفاقا دست منتقدان او را به لحاظ استدلال پر می‌کند.
سیدفرید موسوی، نماینده مردم مراغه نیز با این استدلال که رئیس‌جمهور مبتنی‌بر وفاق ملی در چینش کابینه عمل کرد از نمایندگان می‌خواهد به همتی و سایر وزرای پیشنهادی رای دهند. نماینده بابل پا را از این مقدار نیز فراتر گذاشته و اظهاراتی را مطرح می‌کند که چه بسا توهین به رئیس‌جمهور نیز تلقی شود.
احمد فاطمی پس از آنکه مدعی می‌شود 50 درصد از کابینه پیشنهادی کسانی هستند که او را نمایندگی نمی‌کنند، موفقیت دولت را در گرو چیزی دانست که نام «همراهی همدلانه» بر آن نهاده بود. او در ادامه توضیحاتی می‌دهد که منظورش از همراهی همدلانه را بهتر توصیف می‌کند: «زمزمه‌های سیاسی در راهروهای مجلس شنیده می‌شود که می‌خواهند به تعدادی از وزرا رای ندهند که چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد و ما تلاش می‌کنیم کابینه وفاق ملی که از همه جریان‌ها و افراد در آن هستند رای بیاورد.»
این اظهارات بیش از آنکه دفاعیه‌ای از کابینه پیشنهادی دولت تلقی شود، بستر‌سازی برای این امر تلقی می‌شود که در صورت هرگونه کم‌کاری احتمالی از جانب برخی وزرای آتی، نمایندگان متهم به کم‌کاری شوند. اینکه نماینده بابل 50 درصد از وزیرانی که توسط پزشکیان معرفی شده‌اند را غیرمنتسب به رئیس‌جمهور بخواند باعث می‌شود تا چهره‌ای ضعیف و تاثیرپذیر از او ساخته شود.
متن گزارش علی مزروعی، خبرنگار فرهیختگان را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.
