چندی پیش هفتاد و یکمین سال‌روز کودتای آمریکایی ۲۸ مرداد علیه دولت دکتر مصدق بود. رویدادی که بر فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی روزگار پس از آن، تاثیر بسیاری گذاشت. رسیدن شاعران به نوعی یأس و ناامیدی از پیامدهای تلخ این رویداد بود که در اشعار مهدی اخوان ثالث به وضوح به چشم می‌خورد.

شاید بتوان میان دو نوع ناسیونالیسم و ملی‌گرایی تمایز قائل شد؛ ناسیونالیسم تاریخی- احساسی و ناسیونالیسم کارکردی- منافع‌محور.

با بالارفتن مناقشات غرب آسیا و مشخصا مساله فلسطین و اسرائیل و از زمان طوفان الاقصی، مساله یهود مجددا در معرض دید ما قرار گرفت و عملیات وعده صادق آن را به مرحله جدیدی وارد کرد.

تقریباً نیمی از حدود ٧٠٠٠ زبان اشاره‌ای و گفتاری در جهان در حال حاضر در معرض خطر هستند.

دولت نظامى نیجر، به «لوئیز اوبین» هماهنگ کننده سازمان ملل متحد مقیم نیجر ٧٢ ساعت فرصت داد تا کشور را ترک کند.

نظامیان و افسران ارشد در کشور آفریقایی گابن با حضور در تلویزیون اعلام کردند که قدرت را به دست گرفته و انتخابات ریاست جمهوری لغو و دولت منحل شده.

آنتونیو تایانی، وزیرخارجه ایتالیا گفت: اگر فرانسه در نیجر مداخله نظامی انجام دهد، این اقدام استعمارنو خواهد بود.

تجمعات گسترده‌ای در نیامی، پایتخت نیجردر حمایت از کودتا در این کشورمخصوصا مقابل سفارت فرانسه در این کشور شکل گرفته است، .برخی از معترضان هم برای ورود به ساختمان سفارت فرانسه در نیجر تلاش کردند.

اسون بکرت، استاد تاریخ دانشگاه هاروارد در کتاب معروفش «امپراتوری پنبه؛ یک تاریخ جهانی» سعی دارد چشمان ما را به ریشه‌ سرمایه‌داری و تاریخ شکل‌گیری آن باز کند و قرائتی از تاریخ را به اثبات برساند که به زعم وی پیوندی ناگسستنی با «پنبه» دارد.

حالا بیروت در صدر اخبار است. تصویر امروز بیروت، تصویری مخدوش و ناخالص است. شاید به‌زودی شاهد بازگشت تروریست‌‌های هالیوودی به سینما باشیم؛ آن هم زمانی که بیروت خواهان تصویری دیگر است، تصویری از عدالت و کارآمدی.

دولت‌های استعماری با دقت خاصی وقایع مشروطه در ایران را از نزدیک زیر ذره‌بین قرار داده بودند. استعمارگران تازه طعم نفت ایران را چشیده بودند و مشروطه می‌توانست منافع آنها را به خطر بیندازد.