۱۳۹۹-۱۱-۱۳ - ۱۳:۱۲
۰
به گزارش «فرهیختگان»، عباس رافعی، تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران که گویا فیلم آخر او (غیبت‌موجه) به همین دلیل، اصطکاک‌هایی را با شورای پروانه نمایش داشت، به «فرهیختگان» گفت: «ممیزی و آن چیزی که در سال اخیر همچنان با آن دست به گریبان هستیم، موضوع تازه‌ای نیست. من از سال75 تاکنون مشغول فیلمسازی هستم و میانگین، هر یک دوره در میان هم در جشنواره فجر حضور دارم. من وقتی دارم به این 25سال گذشته نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم هرچه به جلوترآمده ایم، دید دولتمردان و سیاستگذاران فرهنگی ما تا چه اندازه تنگ‌تر شده است و آنها تا چه اندازه نگران نگهداری پست و منصب خود هستند. همین نگرانی‌هاست که سبب می‌شود فشارهای بسیاری به نویسندگان و کارگردانان و البته تهیه‌کنندگان وارد شود.»
این کارگردان شناخته‌شده ادامه داد: «یک زمانی بود که آقایان بهشتی، انوار و حیدریان پست‌های سینمایی را عهده‌دار بودند و احساس می‌کردند جایگاه‌شان محکم‌تر از آن است که با چند فیلم سست و متزلزل شوند. اما طی این سال‌ها، چنین احساسی در مدیران سینمایی ما وجود ندارد. الان کسانی عهده‌دار هدایت سینمای ایران هستند و به‌عنوان متولی شناخته می‌شوند که جایگاه‌شان این نیست. به‌عنوان مثال همین مدیریت فعلی را در نظر بگیرید. هم مدیریت فعلی و هر سینمادوست دیگری می‌داند که ایشان در آستانه رفتن به‌سر می‌برد و اصلا اهل سینما نیست و کارش در این حوزه نیست. هم ایشان و هم مدیران و وزرای فرهنگی که این‌چنین بر مسند در این چند سال نشستند هیچ‌دغدغه‌ای نسبت به سینما و ادبیات نمایشی ندارند.»
رافعی با توجه به اتفاقات و ممیزی‌هایی که در سال آخر حیات دولت در حوزه سینما رخ داده، گفت: «این دوستان با خودشان گفته‌اند که سال پایانی دولت است و چرا باید گزک به دست رقیب بدهیم که چرا به فلان فیلم یا فلان کتاب مجوز دادی. البته می‌دانیم که در اینجا منظورمان از رقیب، آمریکا نیست، بلکه منتقدان، مطبوعات و اهالی رسانه هستند و همان ضربالمثل معروف اینجا کاربرد دارد که سری که درد نمی‌کند را دستمال نمی‌بندند. پیرو این ضربالمثل است که این دوستان درباره هرگونه فکر جدید، تصویر جدید، داستان جدید و تمام آن چیزهایی که کمی غیرمتعارف می‌نماید، ابراز نگرانی کرده و جلوی نمایش و انتشار آن را می‌گیرند.»
این کارگردان با توجه به اتفاقی که برای فیلم «قاتل و وحشی» افتاد، گفت: «آمده‌اند و به فیلم آقای نعمت‌الله ایراد گرفته‌اند. انگارنه‌انگار که این مساله چندین سال است در سینمای ایران درحال وقوع است. مگر ما ندیدیم که در فیلم «سرب» آقای کیمیایی و جلوی چشم تماشاگر، موهای خانم فریماه فرجامی را کوتاه می‌کنند. یا همین پارسال مگر «شنای پروانه» چنین صحنه‌ای در خود نداشت؟ چطور این مسائل تا پیش از این مشکلی نبوده و حالا ایجاد مشکل کرده است؟ یا همین فیلم خود من یعنی «غیبت‌موجه» به اعتقاد خود ما و البته هیات داوران، مشکل چندانی نداشت و هیچ فضای غیرمتعارفی را هم نشان نداده اما فقط به‌دلیل چند دیالوگ، تصمیم به حذف آن گرفتند. گفتند یا باید دیالوگ‌ها را حذف کنید یا به فیلم‌تان پروانه نمایش نمی‌دهیم.»
رافعی در بخش پایانی سخنان خود گفت: «این دوستان چرا تا این اندازه نگران هستند؟ این کار آنها باید مورد کالبدشکافی و آسیب‌شناسی قرار بگیرد. باید مشخص شود چطور از بین نزدیک به 60فیلم، تنها 16فیلم استحقاق ورود به جشنواره را پیدا کرده است؟ این دوستان باید پاسخ دهند که چطور قطار جشنواره انقلاب اسلامی را تا اندازه‌های یک مینی‌بوس کوچک کرده‌اند. آیا در همین سال سخت کرونایی، فیلم‌های برتر ما 16فیلم است یا اینکه خیلی بیشتر از این تعداد است و شورای محترم پروانه نمایش اجازه ورود دیگر فیلم‌ها را نداده است؟»
این اظهارات رافعی در شرایطی عنوان شده که پیش‌تر مدیران جشنواره از استقبال صاحبان آثار از شکل ممیزی‌ها سخن به میان آورده و گفته بودند آنها از این ممیزی که سبب برطرف شدن مشکل می‌شود، استقبال می‌کنند. حالا آنکه صحبت‌های رافعی که فیلمش یکی از فیلم‌های متقاضی در جشنواره امسال بود، نقیض این گفته برخی مدیران سینمایی است.
بیشتر بخوانید 
نظرات کاربران
نظرسنجی
