بنا: این کار دلی بود، نمی‌خواهم به آن بپردازم

  به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، اینکه کشتی را ورزش پهلوانی می‌نامند ریشه در اتفاقات و رفتارهایی دارد که توسط ورزشکاران این رشته در زمان‌های متفاوت رقم زده می‌شود و گاهی تمامی آدم‌های شنونده را متعجب و بهت‌زده می‌کند. هرکس می‌خواهد در زمینه کارهای اخلاقی و منش پهلوانی اسمی به میان بیاورد از غلامرضا تختی یاد می‌کند، اما هستند تختی‌های زمان که کارهای بزرگ می‌کنند و کمتر دیده می‌شوند.

محمد بنا را باید یکی از مردهای اخلاق‌مدار ورزش کشور نامید که در دوران چشم و هم‌چشمی و اسم در کردن‌ها نام خود را از روی تابلوی خانه کشتی پایین کشید و به پاس امنیتی که در کشور با ریخته شدن خون شهدا به دست آمده، نام یکی از شهدای گرانقدر مدافع حرم را روی محلی که به نام خودش بود درج کرد تا از این به بعد این محل را با نام خانه کشتی شهید پهلوان مصطفی صدرزاده بشناسیم.

در مراسم نام‌گذاری خانه کشتی محمد بنا به شهیدمصطفی صدرزاده همزمان با ولادت با سعادت حضرت زینب(س) در مجموعه ورزشی آزادی تهران و با حضور خانواده گرانقدر شهید صدرزاده، محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی، محمدمهدی تندگویان معاون امور جوانان، مهدی علی‌نژاد سرپرست معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای و جمشید تقی‌زاده معاون حقوقی، امور مجلس و هماهنگی استان‌های وزارت ورزش و جوانان، سالمی امام‌جمعه شهریار، سیدمستجاد حسینی مدیرکل امور ورزشی و حسین هادیان رئیس‌اداره توسعه ورزش بنیاد شهید و امور ایثارگران و نیز جمعی از پیشکسوتان و همرزمان شهید صدرزاده و مسئولان فدراسیون کشتی حضور داشتند.

در ابتدای این مراسم از تابلوی خانه کشتی شهید کشتی‌گیر مصطفی صدرزاده توسط پدر ایشان و محمد بنا پرده‌برداری شد. در پایان نیز فدراسیون کشتی با اهدای هدیه و لوح تقدیری از پدر شهید مصطفی صدرزاده و محمد بنا تقدیر به عمل آورد و لوح تقدیری نیز از سوی خانواده شهید صدرزاده به سرمربی تیم‌ملی کشتی فرنگی اهدا شد.

  تلاش کردیم تا برای این کار اخلاقی و بزرگ محمد بنا با سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان گفت‌وگویی انجام دهیم تا بتوانیم الگوی مناسبی برای جوانان کشور معرفی کنیم، اما بنا دلش نمی‌خواهد در این خصوص صحبت کند. جدا از این موضوع دلش پر از غم بود، غمی که با داغ شهادت سردار قاسم سلیمانی به دلش نشسته بود و حال و حوصله حرف زدن برایش باقی نگذاشته بود.

خیلی کوتاه و متواضعانه حرف زد و به خبرنگار «فرهیختگان» گفت: «این کار را دلی انجام داده‌ام و دوست ندارم درباره‌اش صحبت کنم. البته شما محبت کردید و خواسته‌اید به این موضوع بپردازید اما اجازه بدهید توسط من به این موضوع پرداخته نشود. ضمن اینکه امروز در کشور مساله مهم‌تری پیش آمده است. پس امیدوارم من را ببخشید.»

حرفه‌مان ایجاب می‌کرد که برای کشیدن حرف‌های بیشتر از زبان آقای خاص کشتی کشور تلاش بیشتری به خرج بدهیم، اما شرایط خاص و معنوی آقای کشتی ایران ما را هم منقلب کرد و تصمیم گرفتیم با احترام به خواسته‌اش از او خداحافظی کنیم.  در ادامه با همسر شهیدمصطفی صدرزاده تماس گرفتیم تا نظرات ایشان را درخصوص این تغییر نام بشنویم، اما صدای هق‌هق گریه ایشان طوری تکان‌مان داد که جای هیچ حرفی را باقی نگذاشت.

خانم ابراهیمی با صدایی گرفته گفت: «حال خوشی ندارم. لطفا چند روز به من فرصت بدهید تا خودم را پیدا کنم. غم شهادت سردار سلیمانی داغ بزرگ‌تری بر دلم گذاشت و اصلا نمی‌توانم حرف بزنم.» 

پدر شهید صدرزاده یکی از افرادی بود که در مراسم تغییر نام خانه کشتی حضور داشت. او به «فرهیختگان» گفت: «این کار نشانی از پهلوانی در مملکتی است که پهلوان‌پرور است و محمد بنا با این کار درس از خودگذشتگی داد. با این اقدام به همه یادآور شد که پهلوانان واقعی شهدا هستند.» 

او ادامه داد: «مصطفی در زمان ابراهیم هادی به کشتی روی آورد و عاشق این کشتی‌گیر بود. در همان زمان در محله ما مسجدی نیمه‌ساز وجود داشت که زیرزمین آن را سالن کشتی کرده بودند و در این سالن، شهید سجاد عفتی، امیرحسین حاج نصیری که به درجه جانبازی نائل شده و پسرم تربیت و تحویل بسیج داده شدند.»

* نویسنده: آرش محمدی، روزنامه‌نگار