فاطمه‌سادات بکائی
کفگیر رسانه ملی در جذب و نگهداشت مخاطب جوری به ته‌ دیگ خورده که مدیران صدا‌و‌سیما برای کسب اعتبار دست به دامن فضای مجازی می‌شوند.
حالا با هر خبر جدیدی که از قتل‌عام خواهران و برادران افغانستانی‌ام می‌رسد یاد مزه تلخ و شور ترس از داعش و طالبان می‌افتم، یاد فرار دختربچه‌های پشتون از دوربین عکاسی و چشم‌های دختربچه هزاره که محکم روی هم بسته بودشان؛ این روزها به این فکر می‌کنم که بچه‌های قدو نیم‌قدی که در سفرم دیدم، امروز کجا هستند؟! اصلا زنده‌اند؟!
همین چندوقت پیش بود که در دانشگاه کابل انفجاری رخ داد و جمع زیادی از دانشجویان به شهادت رسیدند. حالا هم این اتفاق در نزدیکی یک مدرسه دخترانه افتاد و دوباره خانواده‌هایی عزادار فرزندان‌شان. بازهم تلخی‌ها بعد از انفجار شروع شد؛ آنجایی‌که خانواده‌ها در خیابان به‌دنبال سرنخی از فرزندشان بودند...
یادداشت