صداوسیما بدون‌احتساب پخش تکرار سریال و با درنظر گرفتن پخش اصلی در هر شبکه، دوهزار و 220 ساعت را در این سال‌ها به مختارنامه اختصاص داده، یعنی بیش از 90 روز با مختار در ایام محرم.

شبکه نمایش خانگی پس از افت‌وخیز‌های فراوان و چند تجربه شکست‌خورده پر سروصدا بالاخره از حدود یک دهه پیش توانست کم‌وبیش خودش را به‌طور جدی در بین مخاطبان ایرانی جا بیندازد.

عباس رافعی معتقد است یکی از دلایلی که در سال‌های اخیر سریال‌سازی درباره محرم و عاشورا ادامه پیدا نکرد این است که مدیران و مسئولان فرهنگی از هنرمندان نمی‌خواهند تا سریالی با این محتوا تولید کنند.در واقع ایراد از مسئولان است نه هنرمندان!

شاید زمانی که داوود میرباقری طرح سریال مختارنامه را می‌نوشت، فکر نمی‌کرد این سریال آن‌قدر بتواند جای خود را چنان بین مخاطبان باز کند که هر سال با شروع محرم پخش شود و یکی از سریال‌های پرمخاطب در تلویزیون باشد. سریالی که حتی در کشورهای منطقه هم طرفداران زیادی داشته و دارد و برخی شیعیان منطقه تماشای این سریال را همچون برگزاری یک آیین عزاداری می‌پندارند.

ماجراهایی که میرباقری از کوفه نقل می‌کند، قابل‌تطبیق با شرایط حاکمیت و جامعه در ایران پس از انقلاب است. در رژیم قبل چون قدرت در دست یک شخص یا یک خانواده بود، امکان این همه رویاپردازی در افراد برای رسیدن به اریکه‌های بالادستی قدرت وجود نداشت و تنها راه موجود، اتصال به همان خانواده قدرتمند شاهی بود که برای خیلی‌ها نمی‌توانست میسر باشد. اما در فردای انقلاب است که آن تمرکز می‌شکند، امکان رویاپردازی برای خیلی‌ها فراهم می‌آید، سهم‌خواهی‌ها شروع می‌شوند.

با وجود آزادی‌ها و تنوع و گستردگی امکان دسترسی به شبکه‌ها و سریال‌های مختلف اما خیال راحت خانواده‌ها برای تماشای تولیدات ایرانی برخلاف برخی سریال‌های تهیه‌شده در منطقه، نمایش فرهنگ و آداب و سنن ایرانی، نقش‌آفرینی خوب هنرمندان در مقایسه با برخی سریال‌های عربی و کیفیت پایین آنها بین مخاطبان است که موجب اقبال به این فیلم‌ها و سریال‌ها شده است.

مهدی فخیم‌زاده از ساخت سریال منصرف شده بود که انصاریان به او صلح‌الحسن(ع) نوشته آل‌یاسین را معرفی می‌کند تا گره ساخت سریال امام‌حسن(ع) باز شود. خودش در این‌باره در کتاب سینما و من نوشته است: «به انصاریان گفتم: موندم از کجا شروع کنم، اول باید منابع تاریخ رو بگردم و تحقیقات کنم. گفت: لازم نیست، بیا من یه کتاب بهت بدم، بخونی همه‌چی دستت میاد.