از قدیم لقب «جعبه جادویی» را به آن دادند. اعتبار و اثربخشی‌اش به همین جعبه جادویی بودن برمی‌گشت که زمانی خیابان را برای دیدن فیلم، سریال یا برنامه‌های دیگر خلوت می‌کرد.

آمارها نشان می‌دهد که دو برنامه «زندگی پس از زندگی» و «محفل» در صدر لیست پُربیننده‌ترین برنامه‌های پخش شده در صداوسیما قرار گرفته‌اند.

اسفندماه پارسال اولین عکس و خبری که از تولید فصل جدید محفل به بیرون درز کرد، دعوت سازندگان این برنامه از یک جوان تازه‌مسلمان کره‌ای بود. می‌گفتند این خواننده کی‌پاپ، قرار است به عنوان مهمان در یکی از قسمت‌های محفل حضور داشته باشد. این را هم اضافه کنید ‌که از مدت‌ها قبل خبر تولید فصل جدید برنامه محفل، در فضای رسانه پخش شده بود و انتظارات و کنجکاوی‌ها نسبت به فصل اول آن بیشتر هم شده بود.

محفل شاید جزء اولین ویژه برنامه‌هایی است که با محوریت قرآن ساخته شده است و با استفاده‌ درست از ابزارهای هنری و نمایشی توانست تصویری از شادی در ماه رمضان بسازد. برنامه محفل در ماه مبارک رمضان با ایده‌ای متفاوت حاضر شد. برنامه‌ای قرآنی که جدا از فرم‌های مرسوم و تکراری تلویزیون برای خودش ایده و حرف داشت و همین باعث شد اصطلاحا بگوییم برنامه گل کرد. با سیدمحمدحسین هاشمی‌گلپایگانی، تهیه‌کننده‌ برنامه گفت‌وگو کرده‌ایم که متن آن را در ادامه می‌خوانید.

قابل پیش‌بینی بود که در ماه رمضان امسال، برنامه «محفل» با اقبال عمومی مواجه شود و البته گل کردنش در تلویزیون، بار دیگر اثبات این ایده بود که حتی برای ارائه یک محتوای دینی نباید نسبت به وجوه رنگارنگ سرگرمی غفلت کرد. سازندگان «محفل» با فهم این که تولید یک برنامه بر مدار سرگرمی است، وجوه اشتراکی یک برنامه دینی و سرگرم شدن مخاطب را به درستی استخراج کردند و مبتنی بر ایده‌های سرگرم‌کننده توانستند اجرای نسبتا موفقی را به نمایش بگذارند.

دیکته نانوشته غلط ندارد و محفل هم در فاز اجرایی از گزند هیچ خطا و اشتباهی در امان نیست و نمی‌توان بدون توجه به تجربه‌های آزموده‌شده پیشین بدون لکنت دست به قلم برد و از بن و ریشه این برنامه را نواخت. کاری که محفل انجام داده این است که پیام دین و مذهب را به وادی رسانه کشانده و از بین مردم برای تماشای خود یارکشی کرده است. محفل مابه‌ازا ندارد و می‌تواند نوع نگاهش به قرآن را به بیرون از مرزها نیز تسری دهد.

نمی‌دانم سازنده برنامه محفل چه کار خوبی به درگاه خداوند انجام داده بود که مفتخر شد منِ خیلی‌فرهیخته پای برنامه‌اش بنشینم.

رسانه ملی در سال‌های متوالی از برنامه «جزر و مد» و بعدتر «ماه عسل» ساختار یکسانی را برای برنامه‌های ماه مبارک رمضان در‌نظر گرفته بود. این قضیه تا جایی ادامه پیدا کرد که بعدها برنامه‌های مشابه در این رسانه مانند شابلون عمل می‌کردند و تمام برنامه‌هایی که در این ایام برای رسانه ملی ساخته می‌شد دریک قالب و روند گفت‌وگومحور و به‌اصطلاح دو مبل و یک میزبان ساخته می‌شد.

عده‌ای معتقدند اگر به غیر از ماه رمضان و زمان افطار، برنامه «محفل» پخش می‌شد، اینقدر موردتوجه قرار نمی‌گرفت اما باید بگوییم نوع محتوای متفاوت این برنامه، با برنامه‌های قبلی دینی و ورود سبک «شادی» به این برنامه‌ها باعث شد آن را «گامی رو به جلو» بدانیم و مخاطب از آن استقبال کند. تا پیش از این برنامه‌های دینی عمدتا یادآور «غم و اندوه» یا حداقل در سبک «جدی و خشک» بودند که دین را خیلی رسمی، جدی و خشک و در بسیاری موارد همراه با غم و اندوه به مخاطبان معرفی می‌کردند و همین سبب دلزدگی مخاطب از برنامه‌های دینی می‌شد. ورود سبکی «شاد» و نسبتا «پر هیجان» به برنامه‌های دینی تلویزیون را می‌توان نویدبخش تغییرات متناسب با زمان برای برنامه‌های دینی تلویزیون دانست. 

می‌گوید برای رسیدن به این مدل و فرم در برنامه «محفل»، زمان زیادی صرف شده است. هاشمی‌گلپایگانی تهیه‌کنندگی برنامه محفل را برعهده دارد، برنامه‌ای که این روزها قبل از افطار از شبکه سوم سیما پخش می‌شود و مخاطبان زیادی هم پیدا کرده است. برای اینکه بیشتر از محتوای برنامه بدانیم سراغ او رفتیم تا برایمان از مراحل مختلف ساخت آن بگوید.