به گزارش «فرهیختگان»، سمیه رفیعی، رئیس فراکسیون محیط‌زیست مجلس شورای اسلامی در ارتباط با ماجرای گردوغبار در بلوچستان و همچنین مساله هلیل‌رود در کرمان و آسیب به کشاورزی جنوب این استان به «فرهیختگان» گفت: «روز یکشنبه جلسه مفصل کارشناسی درباره هامون داشتیم. منشأ این گردوغبار بررسی شد. این بحث آبگیری سد کمال‌خان و سیاست‌هایی که افغانستان داشت، خیلی موثر است و نمی‌توان تاثیر آن را نادیده گرفت و البته ضعف دیپلماسی ما در این موارد و حوزه محیط‌زیست اینجا کاملا نمایان است. وزارت خارجه کوتاهی زیادی داشته و اثرات این را محیط‌زیست در طولانی‌مدت خواهد دید. من نمی‌دانم سهم دیپلماسی محیط‌زیست در مذاکرات دیپلماسی کشور چقدر است. نکته بعدی این است که طبق بررسی‌های انجام‌شده سیاست‌های غلط داخلی هم زیاد داشته‌ایم، ازجمله معضل گردوغبارهایی که مربوط به حوزه هامون و هیرمند هستند. متاسفانه دایک‌های خاکی داشته‌ایم که اینها حجم زیادی از چاه‌نیمه‌ها را می‌گیرد و جاده ساخته‌ایم که مسیر آب در رودخانه‌ها، اجازه حرکت آب را گرفته است. کارهایی که انجام داده‌ایم تاثیرات زیادی داشته است و باید آنها را دید. مجموعه‌ای از عملکردها و ضعف دیپلماسی باعث شده این اتفاق درمجموع رخ دهد. اثرات اقدامات خود را محاسبه نکردیم که ببینیم این دایک خاکی که زدیم، جاده‌هایی که احداث شده و دیوار مرزی که ساخته و باعث شده حجم آبی را از دست بدهیم و خودمان اجازه نمی‌دهیم این آب وارد ایران شود، همه اینها را محاسبه نکرده‌ایم. اینها مسائلی است که باید به آنها بپردازیم و باید مطالعات آنها را زودتر انجام دهیم و سهم هریک از اینها باید مشخص شود. کمااینکه به‌نظر من خیلی‌ها به داخل برمی‌گردد؛ نکته‌ دیگری هم وجود دارد اینکه ما اصلا در حوزه آبی یکپارچه عمل نکرده‌ایم، یعنی تصمیمات بخشی بود. نهایتا آثار این بخشی‌نگری‌ها را مردم و محیط‌زیست تاوان می‌دهند.»

به‌خاطر اهداف کوتاه‌مدت اقتصادی، اقتصاد کشاورزی را از بین می‌برند

رفیعی در پاسخ به این سوال که چرا در کرمان اصرار بر انتقال آب از هلیل‌رود است، گفت: «درباره هلیل‌رود هم نمی‌دانم چرا اصرار دارند که این آب منتقل شود. مکرر و مداوم از گروه‌های مردمی، از گروه‌های جهادی، کشاورزان سنتی و... گزارش دارم که جلوی انتقال آب را بگیرید. با اینکه نماینده آن بخش نیستم، این توجیه و هزینه فایده را درنیافتم. زبان کارشناسی در این انتقال زبان گویایی نیست، یعنی قاصر است. نکته دیگر اینکه نمی‌دانم بر چه اساس این اتفاق می‌افتد. توجیهی که در کلان قرار است به این ماجرا نگاه کند، آیا ارزش از بین رفتن کشاورزی پایدار منطقه را دارد یا خیر؟ این اصراری که بابت این انجام می‌شود. مردم از این بابت ناراضی هستند، ما هم ناراضی هستیم. به‌جهت محیط‌زیست و حتی اقتصادی صرفه ندارد که برای یک‌سری از اهداف اقتصادی کوتاه‌مدت کشاورز پایدار خود را که پایه اقتصاد کشاورزی است، از بین می‌بریم.»