به گزارش «فرهیختگان»، با سیدعلیرضا ناجی، رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح دانشوری به گفت‌وگو پرداختیم تا نگرانی‌های مخالفان بازگشایی مدارس را هم در این رابطه بدانیم. او به «فرهیختگان» گفت: « با اجرای طرح سردار سلیمانی و اقدامات قبلی موارد بستری‌مان کاهش یافته، اما چیزی که ناراحت‌کننده است، عدد روزانه مثبت است. در هر صورت ویروس در جامعه ما می‌چرخد. این حالت شکننده را داریم. با توجه به رفتارهای اخیر در جامعه دیده شده مثلا موقع تعطیلات مسافرت‌هایی به جنوب کشور شده، مسافرت‌هایی که به شمال شده است، شواهدی از گردش بسیار بالای ویروس را در مازندران می‌بینیم، هر از گاهی شاهدیم واریانت‌های جدید هم می‌آید و بعید نیست اینها وارد ایران شوند و باید روی اینها کار شود. مجموعه این موارد به ما نشان می‌دهد الان در یک وضعیت شکننده حرکت می‌کنیم. هرگونه ساده‌انگاری درخصوص کووید و برگشتن به فعالیت طبیعی باعث می‌شود این میزان موفقیتی که به‌دست آمده و بسیار شکننده است، ممکن است به‌هم بخورد. ازجمله مواردی که می‌توان گفت در‌مورد بازگشایی مدارس است.

وی ادامه داد: در‌مورد کودکان باید گفت از موارد مهم انتقال ویروس به اعضای خانواده هستند. الان هم با توجه به اطلاعاتی که وجود دارد کودکان نه‌تنها درگیر بیماری می‌شوند، بلکه عوارض بیماری را بیشتر نشان می‌دهند و بیماری شدید هم ممکن است مبتلا شوند. در هر صورت هم در این موضوع و هم می‌توانند عوامل مهم انتقال به دیگران باشند؛ اینها جای نگرانی است که اگر مدارس را باز کنیم دوباره این اتفاق بیفتد. اینها نگران‌کننده است و باید با طمانینه بیشتری این کار را انجام دهند. به نظر من نمی‌دانیم وزارت بهداشت تصمیم‌گیرنده است، ستاد کرونا تصمیم‌گیرنده است یا خیر، مشاوره‌های علمی را باید نهادهایی همانند آموزش‌وپرورش بپذیرند یا خیر. در هر صورت این تصمیم گیری‌های چندگانه که نسبتا غیرعلمی است، باعث می‌شود ما همچنان شاهد ادامه موج اول با پیک‌های مختلف در کووید باشیم.»

به نظرات کمیته علمی توجه نمی‌شود هنوز هم در مسیر ایمنی گله‌ای قرار داریم

رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح دانشوری در پاسخ به این سوال که چرا این‌طور استنباط می‌شود که خیلی نظرات کمیته علمی مورد توجه تصمیم گیران نیست، گفت: «این را می‌توان بیان کرد که نظرات علمی کمیته علمی کشوری کووید یا کمیته‌های دیگری که بسیار زیاد تشکیل شده، در تصمیم‌گیری مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و این یکی از نقایص ما در کشور است که اگر کمیته علمی تشکیل می‌دهیم و ‌‌ می‌خواهیم توصیه‌های علمی به ما بدهد برای چه می‌خواهیم؟ می‌خواهیم که عمل کنیم. همه اینها باعث می‌شود دلسردی هم به‌وجود‌ آید و این کمیته‌ها چرا تشکیل می‌شوند. فردی که عضو کمیته است با خود فکر می‌کند، چرا این کمیته‌ها تشکیل می‌شود وقتی به توصیه‌های او توجهی نمی‌شود. مبادی دیگر که برای مردم نامشخص است هم برای کووید در هر صورت تصمیم می‌گیرند. اصل بر این است که رهبریت داشته باشیم و طبق آن بدنه‌های علمی وجود داشته باشند که بتوانند نظرات مناسب ارائه دهند تا اجرایی شود. زمانی که ملک‌زاده مسئول بودند گلایه از اینکه به توصیه‌ها عمل نمی‌شود ربطی به ایشان نداشت. اعتراض به ملک‌زاده درباره چیز دیگری بود که با رفتن ایشان باز همان سیاست جلو می‌رود که همان ایمنی گله‌ای است. البته ما مداخله کردیم و میزان ابتلا را کاهش دادیم ولی به‌نظر من برای اینکه از ایجاد ایمنی گله‌ای با تلفات زیاد جلوگیری کنیم، باید این مطالعات را داشته باشیم که ایمنی گله‌ای یا عفونت طبیعی دیگر محلی از اعراب ندارد، همان‌طور که در برزیل این امر تجربه شد و نتیجه همین بود.»

باید بدون هیچ‌جنجال غیرعلمی واکسن به کشور وارد شود

ناجی در پاسخ به این سوال که ما هنوز یک واکسن هم به کسی در کشور تزریق نکرده‌ایم، در این شرایط چطور بازگشایی‌ها اتفاق می‌افتد، خاطرنشان کرد: «تمام دولت‌ها این موضوع را می‌دانند که برای اینکه بخواهیم پاندمی را جمع کنیم و کاهش دهیم و از این وضعیت خارج شویم، چند راه بیشتر نداریم؛ یک اینکه باید بهداشت اجتماعی را در بین مردم تقویت کنیم. مانند ایراداتی که درباره سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی و... برای مردم می‌گوییم که نمی‌شود رعایت کرد. دومین راهکار تست‌های وسیع است. ردیابی و شناسایی موارد بیماری و حل کردن مشکلات مربوط به آنهاست. اگر فردی بیمار است و احتیاج به درمان دارد بستری شود، اگر احتیاج به ماندن در خانه دارد ایزوله شود، اگر موارد تماس آنهاست باید قرنطینه شوند. مرحله دیگر به‌دنبال درمان‌های بهتر بودن است. آخرین چیزی که می‌توان به آن امید بست واکسیناسیون است.

وی افزود: واکسیناسیون از ارکان بسیار مهمی است که درباره کنترل کووید می‌بینیم. درست است که درمورد ایجاد ایمنی پایدار توسط واکسیناسیون و میزان اینکه چقدر ایمنی باقی می‌ماند اطلاعات کاملی نداریم ولی می‌توان گفت از تجربه‌ای که از عفونت‌های دیگر ویروسی داریم به‌راحتی و به‌صورت ایمن می‌توان با زدن یک دوز واکسن دیگر این ایمنی را ادامه دهیم. در هر صورت این موضوع برای ما وجود دارد و متاسفانه جزء کشورهایی هستیم که هنوز هیچ‌گونه واکسنی تزریق نکرده‌ایم. ما کشور مهمی در دنیا هستیم؛ به‌عنوان کشوری که در جای مهمی قرار دارد باید ارزش خود را بدانیم. ما با خیلی از کشورهای دیگر قابل‌مقایسه نیستیم. باید سیاست‌های بهداشتی‌مان مانند سیاست‌های بهداشتی کشورهای مدرن باشد. امروز گفته‌اند تا اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت 42 میلیون دوز برای 20 میلیون و خرده‌ای به ترتیب وارد می‌کنند تا آخر هفته نیز اولین دوزهای واکسیناسیون وارد می‌شود و امیدواریم هر چه زودتر واکسن خوب بدون هیچ‌جنجال غیرعلمی‌ای وارد شود و ترتیب اولویت‌ها این واکسن‌ها تزریق شود تا زمان را بیش از این از دست ندهیم.»

* نویسنده: ابوالقاسم رحمانی، دبیرگروه جامعه