به گزارش «فرهیختگان»، پیشینهٔ زندگی در تهران، قدمتی طولانی دارد اما تبدیل شدن آن از شهری معمولی به یک پایتخت از دوران پهلوی آغاز شد و به‌تدریج انبوهی از جمعیت را در خود جای داد.

حالا کلان‌شهر تهران با فهرست عریض و طویلی از مشکلات و نیازهای متعدد مواجه است که شهروندان چشم امیدشان به اعضای شورای شهر و شهردار است تا بتوانند بخشی از این مشکلات را حل و نیازهای شهرشان را رفع کنند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، 12 نفر مدیریت شهر تهران را به‌عهده داشته‌اند (به‌جز افرادی که مدتی کوتاه به‌عنوان سرپرست تعیین شدند) و در زمان حاضر "پیروز حناچی" به‌عنوان سیزدهمین شهردار تهران مشغول به فعالیت است. این مدیر 56ساله، دانش‌آموخته رشته معماری از دانشگاه تهران است و سوابق اجرایی متعددی از جمله معاون شهرسازی و معماری وزارت راه، معاون فنی و عمرانی همچنین معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران را در کارنامه کاری خود دارد.

اکنون دو سال از حضور او در مدیریت شهری تهران می‌گذرد و زمانی مناسب است تا اقداماتی را که در شهر صورت گرفته است و برنامه‌هایی را که در مدت باقی‌مانده از عمر دوره فعلی در دستور کار وی قرار دارد مرور کنیم؛ از‌این‌رو طی یک ملاقات حضوری به گپ‌و‌گفت با پیروز حناچی و طرح سؤالاتی پرداختیم که بخش نخست این گفت‌وگو با عنوانحضور قالیباف در رأس مجلس برای تهران و شهرداری یک فرصت است/ چرا "شهرفروشی" مذموم است منتشر شد؛ در ادامه بخش دوم این گفت‌وگو تقدیم مخاطبان تسنیم می‌شود؛

آقای شهردار! یکی از حواشی که طی ماه‌های گذشته برای شما در شهرداری تهران ایجاد شد، بحث ممانعت از ورود شما به دولت به‌دلیل برخورد با تخلفات ملک دولت در جماران بود؛ انتقادی که مطرح می‌شود این است که پیش از این جریان، حضور شما در جلسات هیئت دولت نیز آورده‌ای برای شهر تهران نداشته است؛ برآورد شما از این برخورد دولت با شهردار تهران و ممانعت از حضور در جلسات هیئت دولت چیست؟ 

اولاً من و شورای شهر روحیه‌مان روحیه تعاملی است یعنی همه تلاشمان را برای تعامل می‌کنیم برای اینکه بیشترین تسهیل و امکانات را برای مردم تهران داشته باشیم؛ پس بنایمان بر عدم همکاری نبوده است؛ دوم اینکه باید به این نکته اشاره کرد که شهردار تهران قانوناً جزء اعضای هیئت دولت نیست چرا که اعضای هیئت دولت تعریف شده‌اند و اعضای صاحب رأی نیز مشخص هستند اما شرکت شهردار تهران در جلسات هیئت دولت هم کار را برای دولت و هم برای شهرداری تهران تسهیل می‌کند.

به‌عنوان مثال دو سال گذشته که بحران گوشت پیش آمد و حضور بنده در شهرداری تهران در جلسات هیئت دولت همزمان شده بود با شب یلدا، بنده گزارشی از عرضه محصولات در میادین میوه و تره‌بار و تأثیر محصولات در سطح شهر تهران دادم چرا که شهرداری تهران بالغ بر 240 مرکز عرضه میوه و تره‌بار در شهر تهران دارد که در یک استاندارد قابل قبول قرار دارند که حدود 40 درصد محصولات عرضه‌شده در این میادین ارزان‌تر از سطح شهر تهران است و بزرگترین ابزار دولت برای کمک به مردم پایتخت محسوب می‌شود؛ گزارشی که بنده در هیئت دولت دادم منجر به تشکیل یک شبکه مستقیم بین شهرداری تهران، وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صمت شد تا مردم در شب عید محصولات را به‌راحتی، باکیفیت و با قیمت مناسب دریافت کنند.

در سایر حوزه‌ها از جمله تجهیزات آتش‌نشانی نیاز به واردات داشت که این تجهیزات به‌کمک دولت وارد شد همچنین یکی از معضلاتی که هم‌اکنون در مجموعه شهرداری تهران وجود دارد تأمین لاستیک ماشین‌های سنگین آتش‌نشانی است و بالاخره این موارد در ارتباطات نزدیک قابل رفع است یا اینکه تجهیزاتی که برای کنترل آلودگی هوای تهران نیاز است که این موارد در حاشیه دولت قابل حل است.

همچنین در موضوعات دیگری از جلمه حمل‌ونقل عمومی مانند مترو نیز دائماً گزارشاتی در هیئت دولت مطرح می‌شد و اوج همکاری دولت و شهرداری تهران در کرونا بود و در این زمینه شهرداری بعد از وزارت بهداشت، تأثیر‌گذار در کاهش آلام مردم تهران بوده است.

شهرداری تهران در این مدت اقدام به ضدعفونی کردن معابر و فضاهای عمومی کرده است و در حوزه حمل‌ونقل عمومی و مترو نیز با همان ظرفیت در این ایام سرویس‌دهی کرده است و جالب است بدانید اکثر کلان‌شهرهای دنیا در این ایام کمک‌های سنگینی از دولت‌هایشان دریافت کرده‌اند اما شهرداری تهران تاکنون ریالی از دولت در رابطه با کرونا دریافت نکرده‌ است.

همچنین فشاری که همکاران ما در سازمان بهشت زهرا(ع) تحمل کردند و تقریباً معادل شرایط عادی و بیش از آن در سه ماه اخیر زیر بار بودیم؛ خوشبختانه چند شبی است که به‌شدت کاهش پیدا کرده و علامت خوبی است و ما سه ماه به‌طور دائم بیش از 150 تا 160 نفر فوتی کرونا در روز داشتیم که خوشبختانه الآن به زیر 100 نفر رسیده‌ایم؛ فکر می‌کنم که حضور شهردار تهران در هیئت دولت برای هر دو طرف مفید است و اختلافاتی که بین دستگاه‌ها ایجاد می‌شود چیز غریبی نیست و قانونْ فصل‌الخطاب و تعیین‌کننده است.

حضور شهردار تهران در هیئت دولت، به مردم تهران، شهرداری و دولت کمک می‌کند و بالاخره این مسئله جزء اختیارات رئیس دولت است که این اتفاق بیفتد یا نه و اجباری نمی‌شود داشت و فشاری هم نمی‌توان آورد؛ در رابطه با حضور مجدد بنده در هیئت دولت باید این موضوع را از دبیرخانه هیئت دولت بپرسید!

آقای حناچی! همان‌طور که اطلاع دارید رقم بدهی دولت به شهرداری رقم کلانی است و حدود 45 هزار میلیارد تومان تخمین زده شده است؛ از این رقم حدود 7 هزار میلیارد تومان فقط در خصوص یارانه بلیط مترو و اتوبوس است که با این اوضاع دو نتیجه می‌توان گرفت؛ یکی از موضوعات کلان‌شهر تهران در حوزه حمل‌ونقل عمومی و مطالبات شهرداری از دولت است و شما این موضوع را در نظر بگیرید که حداقل انتظاری که شهروندان از شهرداری دارند این است که حداقل بخشی از این مطالبات وصول شود همچنین در سال‌های قبل مشکلی داشتیم تحت عنوان عدم همسویی دولت با شهرداری تهران و این عدم همسویی باعث می‌شد برخی از امور یا انجام نشود یا در فرایند اجرا با مشکلی روبه‌رو شود و در دوره جدید مدیریت شهری همه امیدوار بودند که بین دولت و شهرداری صلح برقرار است و مشکلات حل خواهد شد اما باز این اتفاق نیفتاد!

آقای هاشمی هم چند وقت پیش در صحبت‌های خود اشاره کرد که "آقای حناچی بیش از اندازه «می‌ترسد!» و آقای قالیباف جسارت بیشتری را داشت"؛ آیا طبق گفته هاشمی، عدم جسارت شما باعث عدم وصول مطالبات شهرداری از دولت شده است؟ اگر این‌طور نیست چه عاملی باعث شده است این همسو بودن دولت و مدیریت شهری ثمره قابل توجهی به‌خصوص در حوزه حمل‌ونقل عمومی و پرداخت بدهی‌های دولت به شهرداری نداشته باشد؟

من همان زمان این مسئله را جواب دادم که اگر جسارت به‌معنای عدول از قانون باشد من هم آدم جسوری نیستم اما این به این معنا نیست که پیگیری نکرده‌ایم!

ما فرصت‌ها را از دست داده‌ایم و در دورانی که دولت بالای 100 میلیارد دلار درآمد داشت باید تکلیف مترو را مشخص می‌کرد نه در شرایط تحریم! در دوران تحریم ارزاق عمومی نیز تحت تأثیر تحریم قرار دارد البته به‌معنای این نیست ما منابع نداریم چرا که نمی‌توانیم از آن استفاده کنیم.

در همین شرایط هم ما با کمک دولت خط اعتباری 6 را برای خرید واگن‌ها را پیگیری کردیم اما به‌هرحال شرایط خیلی تفاوت دارد در شرایطی که شما هیچ محدودیتی برای واردات ندارید و تحریمی وجود ندارد و منابع مالی هم دارید و به‌راحتی می‌توانید ثبت سفارش بدهید و در کوتاه‌مدت سفارش بدهید و واگن‌ها وارد بشود کما اینکه این کار انجام شد و ما 77 واگن وارد کردیم و باز هم اگر منابعی تأمین بشود که ما در داخل واگن‌های مورد نیاز را تأمین کنیم، قطعاً این کار را انجام خواهیم داد.

اما در شرایطی نیستیم که دولت بخواهد کمک بکند! همچنین در مورد رقم‌هایی که ذکر کردید تا الآن کسی ننشسته است که دقیق محاسبه کند و ارقام اعلام‌شده تخمینی است اما به‌هرصورت مجموعه بدهی دولت در این فضا آن چیزی است که ما ادعا می‌کنیم اما در دولت هیچ‌گاه به محل پذیرش نرسیده است و وزارت اقتصاد و سازمان برنامه که متولیان اصلی پذیرش میزان بدهی‌ها هستند هیچ‌گاه به‌طور کامل آن را احصا نکرده‌اند و خرده خرده آن را محاسبه کرده‌ایم و حدود دو هزار تا سه هزار میلیارد تومان است اما به‌شکل گسترده این کار نشده است.

از آن طرف ما خیلی از ادعاها داریم به‌عنوان مثال بیمارستان میلاد رأی ماده 100 دارد و ماده صد سنگینی هم دارد این به حساب مطالبات ماست، آیا این مطالبات همیشه به پول تبدیل می‌شود؟ معمولاً بین طرفین دستگاه‌ها مراوده می‌شود و سعی شده است که حل بشود به‌هرصورت این موضوعی است که به‌طور دائمی در حال تعقیب هستیم و دولت هم در مواقعی قدم برداشته است اما قدم برداشتنش مطابق آن چیزی که باید برمی‌داشته، نبوده است.

در رابطه با یارانه بلیت که اشاره کردید معمولاً آخر سال رقم‌هایی را از 80 تا 120 میلیارد از دولت به‌عنوان یارانه دریافت می‌کنیم؛ سال گذشته 120 میلیارد تومان بابت یارانه سوخت و قبل از آن 80 میلیارد تومان بابت یارانه بلیت دریافت کردیم،
به‌هرصورت این امر در حال تعقیب است و پیگیری می‌کنیم و این را هم دولت در شرایط اقتصادی انجام می‌داده است و دولت در شرایطی که تحریم وجود نداشت تعهد بخش ارزی حمل‌ونقل را به‌عهده می‌گرفت و قطعات وارد و واگن‌های قطار وارد سیستم حمل‌ونقل می‌شد و در زمان حاضر بالغ بر یک‌هزار و 500 واگن در تهران داریم که اکثریت آنها توسط دولت تأمین شده است و شهرداری پولی را بابت آن نداده است؛ این همان سهم دولت بوده منتها هیچ‌وقت ننشسته‌ایم که حساب و کتاب کنیم دولت چقدر داده است! آرای ماده 100 برای دستگاه‌های دولتی، نیروهای مسلح، سازمان تأمین اجتماعی و خیلی از دستگاه‌های دیگر جزء مطالبات شهرداری و سهم زمین‌های دولتی 10 درصد برای ارائه خدمات جزء مطالبات شهرداری است.

 الآن شما به‌صورت غیرمستقیم اشاره کردید که زمانی که آقای قالیباف مدیریت شهر تهران را به‌عهده داشتند فرصت‌های زیادی داشتند و می‌توانستند مترو را بیشتر از این توسعه بدهند؟

من اسم بردم؛ من گفتم از ابتدای شروع مترو!

 آقای حناچی، شما در رابطه با موضوع اشاره‌شده در یکی از برنامه‌ها به سالش اشاره کردید که از سال فلان تا سال 92؟

معمولاً این ادبیات من این نیست! حرف بنده این بود که از آن موقعی که مترو شروع شده است و ما شرایط تحریم را نداشتیم و شرایط خوب بوده است به‌راحتی می‌توانستیم اقلام دیگری را بیاوریم و واگن‌های داخلی را تولید کنیم و این اواخر هم انجام دادیم و این 77 واگن هم دیگر مصداق این مسئله است که پیگیری کردیم که وارد شود و در نهایت از گمرک هم آزاد شد و در ادامه داخل واگن‌سازی تهران تبدیل به قطار شد؛ ان‌شاءالله اگر این کمک صورت بگیرد ان‌شاءالله بتوانیم قطار داخلی بسازیم؛ هم‌اکنون در تهران شاهد 50 درصد پیشرفت فیزیکی مترو هستیم و نزدیک به 2500 واگن دیگر نیاز داریم و سرمایه‌گذاری در این بخش توجیه دارد.

 آن زمانی که به‌قول شما این شرایط فراهم بوده است متهم اصلی به‌نوعی همسو نبودن دولت و مدیریت شهری بوده است، همه می‌گفتند علت اصلی قضیه این بوده است، حالا این‌که علت اصلی، برطرف شده است و همسویی دولت و شهرداری وجود دارد، متهم جدید می‌شود تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی(!) یعنی دوباره قرار است این رویه ادامه داشته باشد؟

اینها بخشی از واقعیت‌ها است! واقعیت این است اگر بخواهیم زمان بدهیم از 84 به بعد این اتفاق افتاد؛ در آن زمان یادم است شهردار وقت تهران از 82 شروع به مکاتباتی با همین ادبیات کرد که "دولت باید سهمش را بدهد، سهم پایتخت بودنش را بدهد" و شهردار بعدی همان نامه‌ها را به رئیس جمهور وقت می‌داد فقط امضایش را تغییر داده بود(!) یعنی عین همان نامه‌ها، اغراق نمی‌کنم بروید نامه‌ها را ببینید و خواهید دید که امضای شهردار تغییر کرده بود.

از آن موقع این قضیه دچار اخلال شد و ما فرصت‌هایی را از دست دادیم، فرصت‌هایی که می‌توانستیم مشکلاتمان را راحت‌تر حل بکنیم و فرصت‌هایی را از دست دادیم؛ حالا شماتت هم نمی‌کنم بالاخره هر دوره‌ای اعتلای حمل‌‌و‌نقل عمومی برای هر شهرداری پرچم افتخار است یعنی هر کسی که شهردار است دوست دارد این اتفاق بیفتد چرا که مردم روزانه با آن درگیر هستند.

من بعضی از روزها که خودم با مترو تردد می‌کنم و شرایط در ساعات پیک در مترو خوشایند نیست ــ البته مختص ما هم نیست یعنی خیلی از کشورها این را دارند اما به‌هرصورت وقتی مردم با موضوعی این‌جوری با آن درگیر هستند ــ مورد افتخار هر شهرداری است که بتواند در آن موفق باشد و مهم این است که در این فرآیند همه دست به دست هم بدهند که این اتفاق بیفتد.

من فقط بگویم ما برای اینکه این واگن‌های مترو را از گمرک خارج کنیم چقدر به گمرک تعهد دادیم که این قطعات را وارد کنیم؛ مالیات بر ارزش افزوده هر واگن مترو نزدیک به یک میلیون یورو ارزش آن است و جمع آن رقم بسیاری سنگینی است و ما برای این کار وثیقه گذاشتیم تا توانستیم آنها را از گمرک خارج کنیم و همکاری دولت اگر نبود این اتفاق نمی‌افتاد و وقتی می‌گوییم دولت همکاری نکرده معمولاً به پول محاسبه می‌شود و همکاری‌های دولت در سایر حوزه‌ها اتفاق افتاده است که این وظیفه دولت و شهرداری است است و بر کسی هم منتی نیست اما وقتی همه این اجزا با همدیگر همراه می‌شود نتیجه کاملا متفاوت است.

چون خودتان به موضوع اوراق مشارکت اشاره کردید، آیا مشکل اوراق و وثیقه آن با بانک رفاه حل شده است؟

قسط اولش آمد، 175 میلیارد تومان؛ از بانک رفاه تشکر میکنیم چرا که انصافاً در این شرایط آمدند خیلی راحت وارد قضیه شدند و خیلی زود این اوراق به فروش رفت، تبدیل به پول شد؛ فکر می‌کنم ظرف دو سه روز اوراق جذب و تبدیل به پول شد و آمد به حساب بانک رفاه.

طبیعتاً بانک باید وثیقه بگیرد و ما وثیقه زیاد دادیم اما بانک نپذیرفت؛ معمولاً اینها کارشناسی می‌شوند کارشناسی رسمی دادگستری قیمت می‌گذارد و آن قیمت کارشناسی را حدود 50 تا 70 درصدش را قبول کرد؛ مگر ما چقدر ملک بزرگ داریم که بتوانیم 1500 را تبدیل بکند به 3 هزار میلیارد؟ تازه 50 درصد این هم که از سوی دولت بود و احتمالاً بانک مرکزی بخشنامه داده بود که ضمانت دولت را هم نپذیرید و این کار را برای ما خیلی مشکل ایجاد کرد اما با این حال همکاران من خرده خرده این وثایق را آماده کرده بودند و چیزی حدود 250 هزار میلیارد از آن را بانک پذیرفت که بخشی از این وثایق مسکونی بود که کار خیلی راحت انجام شد اما آنهایی که تجاری یا اداری بودند باید استعلام از تأمین اجتماعی می‌شد و این سازمان وارد موضوع شد.

یعنی ما یک دعوایی با تأمین اجتماعی داشتیم که توافق کرده بودیم که ماهی 70 میلیارد تومان به آنها بدهیم و سه چهار تا قسط داده بودیم و در شرایط کرونایی دیگر متوقف شده بود و ادامه دادن آن سخت بود و به سازمان تأمین اجتماعی اعلام کردیم که رقم اقساط را کاهش دهند تا بتوانیم انجام دهیم؛ همکاران ما در تأمین اجتماعی قوانین سفت و محکمی دارند و جالب است بدانید ما در شهرداری تهران همکارانمان زیرمجموعه تأمین اجتماعی نیستند ما زیرمجموعه بازنشستگی شهرداری تهران هستیم که به هر صورت پاسخ استعلام را نمی‌دادند و این املاک هم مانده بود.

ما گله‌مان این بود که اگر بخواهیم اینطور برخورد کنیم هیچ کدام‌مان نمی‌توانیم ماموریتمان را انجام بدهیم! مگر می‌شود شهرداری تهران آرای ماده 100 تأمین اجتماعی که بالای 100 رای دارد که یکی از این موارد بیمارستان میلاد است و ما هم برویم به اجرا بگذاریم که این مسئله منطقی نیست؛ به هر صورت با پا در میانی دولت و اتفاقاً وزیر رفاه و معاون اول رئیس جمهور، این قضیه تا حدودی حل شده است و انشاءالله حل هم می‌شود.

آن 750 میلیارد سهم دولت به کجا رسیده است؟

خرده خرده آزاد می‌شود.

 مدیر عامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه معتقد است چنانچه پول دیر به این مجموعه برسد وعده 12 ایستگاهی که داده شده است عملاٌ محقق نخواهد شد؛ در این رابطه هم توضیح می‌دهید؟

بله این نگرانی هست؛ یعنی قولی که ما دادیم مبنی بر اینکه تا پایان سال جاری 12 ایستگاه به‌ بهره‌برداری خواهد رسید با فرض بر این بود که 900 میلیارد بانک آینده را دریافت کنیم و این رقم 1500 میلیارد را هم بگیریم و این در حالیست که 900 میلیارد را دریافت کردیم و هزینه هم شده است و ایستگاه‌هایی که در حاضر مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد برای همان بخش اول( 900 میلیارد تومان) است و ایستگاه‌های مترو برج میلاد و امیر کبیر که افتتاح خواهد شد یا فرض کنید پایانه خط 4 که افتتاح می‌شود برای همان بخش است و ان‌شاءالله این بخش هم مشکلاتش را حل می‌کنیم.

 آیا برنامه‌ای برای رفتن از "بهشت" به پاستور دارید؟

خیلی مراقب هستم که از بهشت به جهنم نروم! نه! من فعلا برنامه‌ای ندارم و می‌خواهم یک دوره‌ای در شهرداری پایه‌گذاری کنیم که بدون چشم‌داشتی به پاستور هم به می‌شود به مردم تهران خدمت کرد!

درست است که در خیلی از کشورها، شهرداران کاندید می‌شوند اما این عمومی نیست؛ شاید شهرداران به این دلیل که بیشترین ارتباطات را با مردم دارند، نامزد ریاست‌جمهوری می‌شوند.

درباره برخی اختلافات با شورای شهر تهران هم باید بگویم بالاخره دو نفر هم مثل هم فکر نمی‌کنند و این رویه از اول بوده است؛ ما 21 عضو شورا داریم و 21 نظر مستقل اما همه این قاعده را می‌پذیرند که کسی که مسئولیت بر گردنش است اوست که جوابگو است و علیرغم اینکه این اختلاف سلیقه‌ها وجود دارد، بنده آن جایی که لازم بوده تغییراتی انجام بدهم که شهرداری بهتر اداره شود، این کار را کردم و نهایتاً هم دوستان همراهی کردند و کار ادامه پیدا کرده است همچنین در رابطه با انتصابات معاونین و شهرداران مناطق و نواحی نیز انتقاد کردند اما هیچ کدام جلوی ما را نگرفتند!

با توجه به اینکه 3، 4 ماه تا پایان سال داریم چند درصد از بودجه 99 محقق شده است؟

سال گذشته بودجه شهرداری تهران نسبت به سال قبلش از 26 هزار میلیارد به 30 هزار میلیارد تومان افزایش یافت و آن زمان شرایط کرونایی نبود و شرایط عادی بود و البته این تورم را هم نداشتیم؛ در حال حاضر در بخش نقدی مطابق برنامه حرکت می‌کنیم و بیش از 75 درصد بودجه نقدمان تحقق پیدا کرده است.

بخش غیرنقد شامل بخش‌های مختلف شرکت‌ها، سازمان‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها و املاک می‌شود که در بخش املاک وضعیتمان نسبتاً قابل قبول است و نسبت به سال گذشته رشد بیش از دو برابری داشته است اما در بخش سرمایه‌گذاری‌ها نه اینکه کاری صورت نگرفته است اما عمدتاً به بدهی‌های گذشته اختصاص پیدا کرده است یعنی تحقق پیدا کرده ولی تاثیرش را روی بودجه نگذاشته است و در این شرایط اقتصادی کرونایی قابل پیش بینی بود که بودجه 30 هزار میلیارد تومانی کاملاً تحقق پیدا نکند؛ بخش عمده‌ای که تحقق پیدا نکرده است به درآمدهایی مربوط است که روی سازمان‌ها و شرکت‌ها حساب کرده بودیم و سرمایه‌گذاری‌ها این بخش‌ها آن طوری که مطابق برنامه بوده محقق نشده است. 

 تهران آسیب‌های اجتماعی خاص خود را دارد و توقعی که از شهرداری می‌رود این است که معاونت‌های فرهنگی و اجتماعی در این حوزه خیلی جدی‌تر ورود داشته باشند از زمانی که شما در شهرداری تشریف آوردید نگاهتان به نوع ورود شهرداری تهران به موضوعات آسیب‌های اجتماعی و خاصاً تقویت و اثربخش‌تر کردن معاونت‌ فرهنگی ــ اجتماعی به چه صورت بوده چرا که بر اساس رصدی که ما انجام داده‌ایم در این مدت خیلی از معاونت‌ها در مناطق عملاً به نوعی تعطیل هستند یا کار ویژه خودشان را در چیزهای دیگری تعریف کردند و آن ورودی که باید در حوزه آسیب‌های اجتماعی داشته باشند از آنها دیده نمی‌شود.

معمولاً این حوزه‌ها از آن حوزه‌هایی هستند که وقتی نوسانات بودجه‌ای اتفاق می‌افتد نخستین جاهایی هستند که تحت تأثیر قرار می‌گیرند و وقتی کسری بودجه داریم معمولاً از این بخش آغاز می‌شود اما من این فرمایش شما را قبول ندارم چرا که بزرگترین طرح‌هایی با همکاری دولت، بسیج، ستاد کرونا و معاونت فرهنگی شهرداری تهران توسط شهرداری اجرا می‌شود همچنین در موج دوم مقابله با کرونا، تست‌های روزانه تا 100 هزار تست توسط سراهای محلات انجام می‌شود که زیر مجموعه معاونت اجتماعی شهرداری تهران قرار دارند.

همچنین در رابطه با جمع‌آوری معتادان متجاهر اقدام موثری انجام شده و اخیراً یک مرکزی را برای بانوان با ظرفیت 2 هزار نفری ایجاد کردیم؛ در این شرایط اقتصادی اقدامات تاثیر‌گذاری در سطح شهر انجام می‌شود که بعضی از اینها جنبه بین المللی پیدا می‌کند به عنوان مثال ویدئو مپینگی که تحت عنوان "جان پدر کجاستی" روی برج آزادی از فعالیت هایی بود که در حوزه فرهنگی شهرداری برنامه‌ریزی شد که خیلی هم تاثیر‌گذار بود که شهرداری تهران مورد تقدیر قرار گرفت و تاثیری که روی ارتباط اجتماعی بین ایران و افغانستان گذاشت چرا که خیلی‌ها در این شرایط دوست ندارند این اتفاق شکل پیدا بکند و اتفاقاً به این موضوعات دامن می‌زنند که به اختلافات بیانجامد.

در ایام شهادت سردار سلیمانی نیز شهرداری تهران کارهای را به خاطر تالمات مردم ایران انجام داد که بی‌نظیر و تاثیرگذار بود علاوه بر اینکه در آغاز کرونا و قبل از اینکه کرونا در ایران شیوع پیدا کند، یک ویدئومپینگ از سوی معاونت فرهنگی انجام شد برای مردم ووهان که نتیجه آن بخش عمده‌ای از کمک‌هایی بود که از چین به ایران سرازیر شد؛ این اتفاق از سوی شهردار تهران زمانی اجرا شد که تمام دنیا، چینی‌ها را متهم به انتقال این ویروس می‌کردند!

به هر صورت اقداماتی که شهرداری تهران انجام داده در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی نمی‌خواهم بگویم ایده آل است اما با بدعتی که در حال حاضر در شهرداری تهران وجود دارد، تلاش شده است با توجه به شرایط اقتصادی که امکان کار گسترده نداریم با استفاده از خلاقیتی که دوستان دارند و بزنگاه‌هایی که انجام می‌دهند، کاری کنند که طنین آن نه تنها در داخل کشور بلکه جهانی شود./ تسنیم

نویسنده: کاظم رمضانی، خبرنگار