تاریخ : Mon 14 Dec 2020 - 00:28
کد خبر : 49089
سرویس خبری : ورزش

صدرنشینی نفت و جشن آبادانی‌ها مسئولیت ما را بیشتر کرد

پورموسوی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: لابی ندارم که به تیم پرامکانات بروم

صدرنشینی نفت و جشن آبادانی‌ها مسئولیت ما را بیشتر کرد

از نظر کاری فشاری از روی تیم ما برداشته نشده است و با وجود صدرنشینی توقعات بیشتر است و راه دشوارتر می‌شود. در نتیجه باید تلاش‌مان را بیشتر کنیم.

دوستان قبل از بازی با پیکان به بازیکنانم زنگ می‌زدند

به گزارش «فرهیختگان»، کسی فکرش را نمی‌کرد تیم صنعت نفت در فصلی که حاشیه‌های زیادی گریبانش را گرفته است صدرنشین لیگ برتر شود. آن هم در شرایطی که این تیم در تاریخ تاکنون هرگز صدرنشینی را به خود ندیده بود. این فصل اما سیروس پورموسوی و شاگردانش کاری محال کرده و برای اولین بار تیم صنعت را صدرنشین لیگ برتر کردند. بدون شک باید پورموسوی را اصلی‌ترین عامل این موقفیت دانست. مرد سیبیلوی سیاه‌پوش با وجود همه ناملایمتی‌هایی که از زمان پیوستنش به تیم صنعت نفت دید پا پس نکشید و حتی تیمی ساخت که بر خلاف جریان آب حرکت کرد و طعم شیرین صدرنشینی در لیگ برتر را چشید. صدرنشینی این تیم با وجود همه مشکلات وقتی زیبا‌تر و دلنشین‌تر می‌شود که بفهمیم هواداران این تیم آبادانی تا صبح در کوچه و خیابان‌های آبادان جشن گرفتند. مردمی که تنها دلخوشی‌شان همین تیم فوتبال است. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با پورموسوی را در ادامه می‌خوانید.

چطور صنعت نفت در لیگ برتر صدرنشین شد؟

 لطف خدا، توانایی همکارانم در کادر فنی و پشتیبانی مدیریت باشگاه در کنار پشتکار بازیکنان باعث شد از روز اول خیلی خوب بازیکنان با ما همراه شوند. بازیکنان واقعا تلاش خوبی داشتند چراکه در شروع تمرینات که کار بدنی و تاکتیکی را با هم انجام دادیم کم نیاوردند. این نوع تمرین کردن خیلی سخت است ولی بازیکنان فشار تمرینات را تحمل کردند و باعث شدند حالا به چنین شرایطی برسیم. البته خیلی زود است بخواهیم در مورد صدرنشینی حرف بزنیم ولی اتحاد، همدلی، همبستگی و تلاش هفتگی بازیکنان قابل ستایش است. این نتیجه تلاش بازیکنان است با وجود بسته بودن پنجره، نبود پول و طلبی که داشتند.

 گویا قبل از شروع فصل قرار بود برخی‌ها از تیم‌تان جدا شوند؟

بازیکنان من واقعا جای تقدیر دارند. قبل از بازی با تیم پیکان که گفتند پنجره نقل‌وانتقالات تیم ما بسته است همکاران ما از تیم‌های دیگر به بازیکنان تیم من زنگ زدند و می‌خواستند آنها را به تیم خودشان ببرند ولی بازیکنانم صبوری کردند و پاداش زحمات و صبوری خود را گرفتند. آنها از خود معرفت نشان دادند و پای تیم صنعت نفت ایستادند و حالا موفقیت‌مان را از آنها می‌بینم.

چطور موفق شدید این اتحاد و آرامش را به تیم‌تان منتقل کنید؟

همه به بالای سری خود نگاه می‌کنند. وقتی ما در کادر فنی آرامش داریم ناخودآگاه این آرامش را به تیم منتقل می‌کنیم. من در هر تیمی بودم یک اصل را رعایت کردم و آن وفاداری و اعتماد به هم بود. امسال آرامش را هم به این اصول اضافه کردم و یک مثلث اعتماد، وفاداری و آرامش ساختم که باعث شد بازیکنان بتوانند کار خودشان را به‌درستی انجام دهند.

 به خاطر جذب برخی بازیکنان به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفتید ولی راه خود را رفته و به نتیجه رسدید. چه پاسخی برای منتقدان دارید؟

ما نفراتی را به خدمت گرفتیم که هم بومی هستند و هم قبلا با آنها کار کرده بودم. به لحاظ تاکتیکی و روحی و روانی نسبت به هم شناخت داشتیم در این فرصت کمی که داشتم مجبور بودم از بازیکنانی استفاده کنم که ازقبل از آنها شناخت داشتم. اگر قرار بود بازیکنی به خدمت بگیرم که از او شناخت کمتری داشتم مجبور بودم وقتم را برای شناخت توانایی‌ها و خلق‌وخویش بگذارم. در نتیجه زمان از دست می‌رفت. من در لیست اولم فکر نمی‌کردم بتوانم این بازیکنان را در تیمم جمع کنم. وقتی دیدم چنین نفراتی جمع شدند خودبه‌خود تیم خوبی شدیم. چراکه اینها بارها در تیم‌های مختلف با هم کار کرده بودند. آنها از هم شناخت داشتند. وقتی من محمد طیبی، زبیدی و بیت سعید را به صنعت نفت آوردم به واسطه اینها عبدالله ناصری و حسین ساکی هم به تیم برگشتند. این دو قراردادشان تمام شده بود و از تیم ما رفته بودند. واقعا از ته دل می‌گویم که خدا کمک کرد و در مقابل مشکلات دوام آوردیم. در این مدت خیلی در صفحات مجازی به من حمله کردند از خودم، تیم و نفراتم ایراد گرفتند. بسیار انتقاد کردند ولی ما یک هدفگذاری کردیم و بدون اینکه به چپ و راست‌مان نگاه کنیم، برای رسیدن به این هدف تلاش کردیم. در نتیجه فرصتی برای نگاه به حاشیه‌ها نداشتیم و راه خودمان را رفتیم و به نتیجه رسیدیم.

 فکر می‌کردید در تیم پرطرفداری مثل صنعت نفت اینقدر آرامش داشته باشید؟

من در تیم‌های پرطرفدار زیادی کار کردم. استقلال خوزستان، فولاد و حالا صنعت نفت، پس از تجربیاتم در این تیم‌های پرطرفدار در شکل یارگیری، هدفگذاری و حرکت روبه جلو استفاده کردم. همه هوش، حواس و انرژی خود را برای پیشرفت و حرکت روبه جلو گذاشتم. البته نباید حمایتی که در این مسیر از سوی مدیران شد را فراموش کنیم. واقعا اعتماد و همکاری کردند. هر چه خواستیم فراهم کردند برنامه‌های ما را دنبال کردند و اجازه دادند راه‌مان را برویم.

 این صدرنشینی اتفاقی است یا برنامه‌ای برای آن داشتید؟

ما پنج بازی اول را هدفگذاری کرده و موفق شدیم. پس از آن وارد هدفگذاری برای پنج بازی دوم شدیم. خدا را شکر در اولین بازی پنج بازی دوم بردیم تا در چهار بازی آینده به لحاظ روانی با خیال راحت‌تر به کارمان ادامه دهیم. هر چند از نظر کاری فشاری از روی تیم ما برداشته نشده است و با وجود صدرنشینی توقعات بیشتر است و راه دشوارتر می‌شود. در نتیجه باید تلاش‌مان را بیشتر کنیم.

 آیا به یک هفته صدرنشینی دل بستید یا می‌خواهید آن بالا بمانید؟

اصلا شکی در این نیست ما استارت کار را زدیم. نمی‌خواهم جو دهیم تا خدای ناکرده همکاران در تیم‌های دیگر گارد بگیرند ولی ما تیمی با توجه به بضاعت‌مان جمع کردیم و قدم‌های خوبی برداشتیم. این که مردم شهر به‌خاطر صدرنشینی خوشحالند مسئولیت ما را سخت‌تر می‌کند. باید تلاش کنیم، وقت بگذاریم و مسئولیت‌پذیری‌مان را بیشتر کنیم تا از این راه منحرف نشویم. خدا می‌داند که هدف اول و آخر ما این است که مرد این شهر خوشحال شوند. من در این شهر زندگی می‌کنم و می‌دانم مردم با وجود همه سختی‌ها و مشکلاتی مثل کرونا، بیکاری و اقتصاد وقتی تیم صنعت نفت می‌برد از خوشحالی به خیابان‌ها ریخته و تا صبح جشن می‌گیرند. این مسئولیت ما را بیشتر می‌کند. باید تلاش‌مان مضاعف شود. حتی اگر اتفاقی به این جایگاه رسیدیم باید تلاش کنیم هفته‌به‌هفته کارمان بهتر شود.

 حالا که می‌گویید با برنامه و هدف به این جایگاه رسیدید امیدی به قهرمانی یا کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا دارید؟

من این امیدواری را می‌دهم که همه توان‌مان را برای خوشحالی مردم می‌گذاریم. هفته‌به‌هفته تلاش‌مان را بیشتر می‌کنیم. سخت است که بخواهم در مورد جایگاه‌مان در انتهای فصل صحبت کنم ولی قول می‌دهم یک گام به عقب نگذاریم. تمام هدف ما این است که بازی‌به‌بازی پیشرفت کنیم.

 ریسک استفاده از جوان‌ها را هم به جان خریدید. از این کار پشیمان نیستید؟

جوان‌هایی کنار تیم هستند که در ابتدای فصل به خاطرشان مورد انتقاد قرار گرفتم. در ابتدا به من می‌گفتند نمی‌شود در آبادان به جوان‌ها میدان داد. این تیم پرطرفدار است و مردم برای استفاده از جوان‌ها صبوری نمی‌کنند. خدا می‌داند که برعکس همه اینها شد. از همان هفته اول مردم از من می‌خواستند به جوان‌ها میدان دهم. ضمن اینکه بزرگ‌تر‌های تیم را نباید فراموش کنیم آنها بیشتر از من به این جوان‌ها انرژی می‌دهند و حمایت‌شان می‌کنند. در زمین بازی آنها را ساپورت می‌کنند و مورد حمایت بزرگ‌تر‌ها هستند. وقتی مردم می‌خواهند به جوان‌ها میدان دهم و بازیکنان باتجربه تیم حمایت‌شان می‌کنند به تیم خوبی تبدیل می‌شوند. ما میکس خوبی از جوان‌ها و باتجربه‌ها هستیم. آن اوایل می‌گفتند جوان به آبادان نبر اجازه نمی‌دهند به آنها بازی دهی ولی خوبی آبادان این است که مردمش فوتبال متوجه می‌شوند. آنها می‌گویند تیم ما فوتبال بازی کند هر اتفاقی می‌خواهد رخ دهد، هر چند اگر با برد باشد عالی می‌شود. اینها فوتبال با برنامه و زیبا می‌خواهند. ولی برخی مرا می‌ترساندند و می‌گفتند اذیتت می‌کنند. مردم فوتبالی آبادان از بازی تیم ما در هر شرایطی رضایت دارند.

 قبول دارید پذیرفتن سرمربیگری صنعت نفت باهمه مشکلاتی که داشت ریسک بزرگی بود؟

باید ریسک را بپذیرم. ما واقعا باید نشان دهیم کجای کار هستیم. به همکارانم بر نخورد ولی ما آنقدر لابی و ساپورت نداریم که بخواهیم به جایی برویم که بهترین امکانات و شرایط را دارد. البته نمی‌خواهم به کسی بی‌احترامی کنم چون برخی مربیان هم به خاطر توانایی‌های خودشان مربی تیم‌های خوب می‌شوند ولی ما چون شهرستانی حساب می‌شویم برخی می‌خواهند در شهر و استان خودمان مربیگری کنیم. هیچ ایرادی هم ندارد ما در شهر و استان خودمان با کمترین امکانات کار می‌کنیم. هر چند تجربه خوبی در تیم فولاد داشتم ولی تیم‌های دیگر خوزستانی شرایط سختی دارند و ما هم مجبوریم در چنین شرایطی کار کنیم. ایرادی ندارد وقتی نتیجه می‌گیریم خوشحال می‌شویم و خستگی‌مان در می‌رود. چراکه نتیجه انتخاب و سختی‌ای که کشیدیم را می‌بینیم. شیرینی موفقیت در چنین تیم‌هایی 100 برابر دیگر تیم‌ها خواهد بود.

* نویسنده: نیلوفر مژدهی، روزنامه‌نگار