به گزارش خبرنگار «فرهیختگان»، بررسی‌ها نشان می‌دهد تا قبل از تجربه التهابات ارزی سال‌های اخیر و تا قبل از تجربه تورم‌های بالا که قدرت خرید خانوارها در دهک‌های مختلف درآمدی را شدیدا تحت‌تاثیر قرار داده، بیش از ۱۰ میلیون حاشیه‌نشین با شرایط دشوار در حاشیه شهرهای بزرگ و کوچک کشور زندگی می‌کردند که طی دو سال اخیر نیز به‌نظر می‌رسد با پیامدهای ناشی از مشکلات اقتصادی ازجمله افزایش بی‌رویه قیمت مسکن، بازهم به تعداد جمعیت حاشیه‌نشین افزوده است.
براساس این آمار، خوزستان با یک‌میلیون و 557 هزار حاشیه‌نشین، بیشترین جمعیت حاشیه‌نشین را بین استان‌های کشور دارد و این میزان حدود 33 درصد از کل جمعیت استان را تشکیل می‌دهد. پس از این استان، خراسان‌رضوی با یک‌میلیون و 386 هزار نفر در رتبه دوم قرار داشته و استان البرز با بیش از یک‌میلیون حاشیه‌نشین در رتبه سوم قرار دارد. در رتبه‌های چهارم، پنجم و ششم نیز استان‌های تهران، فارس و آذربایجان‌شرقی قرار دارند که به‌ترتیب دارای 861 هزار نفر، 613 هزار نفر و 559 هزار نفر جمعیت حاشیه‌نشین هستند. استان اصفهان و سیستان‌وبلوچستان نیز به‌ترتیب در رتبه‌های هفتم و هشتم قرار داشته و هرکدام دارای بیش از 450 هزار نفر جمعیت حاشیه‌نشین هستند. در انتهای جدول نیز سه استان چهارمحال‌وبختیاری، خراسان‌جنوبی و بوشهر قرار دارند که دارای کمترین جمعیت حاشیه‌نشین هستند.
گزارش فوق که پس از مرگ یکی از حاشیه‌نشینان شهر کرمانشاه یعنی خانم آسیه پناهی به نگارش درآمد (شماره شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹ را ببینید) و به بهانه تکرار این اتفاق اینبار در بندرعباس باز نشر شده است، به ضرورت‌های نگاه تحول‌آفرین در حوزه حاشیه‌نشینی پرداخته و از همین‌رو، فرآیندهای خلق‌کننده حاشیه‌نشینی در کشور، بنیان‌های نظری مواجهه با حاشیه‌نشینان در جهان، تجربیات جهانی نوع و نحوه مواجه با حاشیه‌نشینان و همچنین عملکرد دولت‌های قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در رابطه با ساماندهی حاشیه‌نشینان را مورد بحث و بررسی قرار داده است.
