به گزارش «فرهیختگان»، این دوصفحه را با اشک نخوانید، مرثیه نیست. آنچه می‌خوانید حاصل بی‌تدبیری مدیرانی است که بخش عمده‌ای از اهالی فرهنگ و هنر را به حال خود رها کرده‌اند. نتیجه تمرکز دولتمردان بر قله‌های شهرت و چهره‌های مشهور هنری چیزی نبود جز اینکه تدبیر درخصوص معاش بخش مهمی از فعالان حوزه فرهنگ و هنر این سرزمین نادیده گرفته شود. امروز مدیران، پشت دیوار کرونا پنهان می‌شوند اما آنچه شاهدش هستیم حاصل عدم طراحی دقیق برای تامین زیرساخت‌های حمایت از هنرمندان است. آنکه در سینما مشغول است دلخوش به خانه‌ای بود که دغدغه‌های صنفی‌اش در هیاهوی سیاسی گم می‌شد و آنچنان چتر گسترده‌ای نبود که همه فعالان فعلی سینما را دربر بگیرد. پای دردودل سینمادار، تهیه‌کننده یا عوامل تولید سینما بنشیند از سختی‌ها امروزشان نمی‌گویند بلکه از روزهایی هشدار می‌دهند که هنوز نیامده و هر آنچه کاشتند، به دست دیگری درو شود.

در گزارش‌های پیش رو از زبان یکی از تهیه‌کنندگان سینما خواهید خواند: «اگر وضعیت تا پایان سال به همین منوال پیش برود، خسارت سینمادارها به رقم 400 میلیارد تومان می­‌رسد و این یعنی آنکه سینمادارها دچار خسارت مطلق شده­‌اند. این موضوع تنها مربوط به شخص سینمادار هم نیست. شامل صدها نفری می­شود که در این ایام از سینماها اخراج شده‌­اند و چون هیچ کار دیگری ندارند، سخت‌­ترین روزهای زندگی­‌شان را سپری می­‌کنند.» اینها بخشی از آن چیزی است که در پشت پرده‌های خاموش امروز سینما پنهان شده است.

به قول اهالی تئاتر گلی به جمال سینما که باز هم گریه‌کنی دارند وگرنه اوضاع هنرمندان عرصه نمایش بغرنج‌تر است. مدیران و فعالان حوزه تئاتر نمی‌توانند برآورد دقیقی از میزان خسارت ارائه دهند، چون در تئاتر عموما قراردادی میان تولید‌کننده و عوامل بسته نمی‌شود. فقدان قرارداد به‌عنوان سندی برای محاسبه هزینه تولید در بخش انسانی ازجمله عواملی است که نمی‌توان ثابت کرد یک هنرمند در طول یک ‌سال به چه میزان درآمد کسب کرده یا الان چه میزان خسارت دیده است. زلف صنعت نشر و کتاب هم به برگزاری نمایشگاه کتاب گره خورده است و امسال که ناشران به نسبت سال‌های قبل، فرصت فروش در نمایشگاه کتاب را از دست دادند، به‌عنوان یکی از اجزای زنجیره چرخه نشر گرفتار مصائب کرونا شدند، اما با همه این اوصاف توانستند با فروش آنلاین و چاپ تعداد کمتر کتاب، خودشان را در برابر خسارت‌های زیان‌بار کرونا محفوظ نگه دارند. در حوزه نشر این کتابفروشان و چاپخانه‌داران بودند که دخل‌وخرج‌شان به هم نمی‌خورد و تعداد زیادی از کارکنان خود را اخراج کرده‌اند.

در توصیف وضعیت موسیقی کشور، قضیه کمی متفاوت است. در این چند سال شمایل حضور هنرمندان موسیقی و سرمایه‌گذاران این حوزه تغییر کرده و بخش عمده‌ای از درآمدها راهی جیب جریانی می‌شد که متولیان برگزاری کنسرت در شهرهای کشور بودند. به‌طور طبیعی آنهایی که در دوران غیرکرونایی سودهای هنگفتی از کنار موسیقی می‌برده‌اند در ایام کرونا هم ضررهای بیشتری کرده‌اند. کنسرت‌گذاران و آموزشگاه‌های موسیقی ضرر بیشتری کرده‌اند و احتمالا در دوران پساکرونایی و با افزایش قیمت بلیت و شهریه، کمبودهای سال 99 را جبران کنند. در این حوزه هم آنهایی که دیده نمی‌شوند از سوی دولت کمتر حمایت خواهند شد.

«فرهیختگان» در گفت‌وگو با گروهی از عوامل فرودست سینما

به داد ما برسید ...

رکود ناشی‌از کرونا در تمامی ابعاد فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اجتناب‌ناپذیر است. اثرات این ویروس منحوس بر رکود مردافکن سینما، کمی بیشتر به‌چشم می‌آید، تا جایی‌که به‌گفته یکی از تهیه‌کنندگان سرشناس، سالن‌های سینما درکنار سالن‌های پذیرایی و هتل‌ها، بیشترین خسارت جبران‌ناپذیر را از بابت کرونا در کشور متحمل شده‌اند. می‌خواهیم به این مورد برسیم که در روزگار خسارات جبران‌ناپذیر کرونا بر تمامی بخش‌های سینمایی، کدام بخش بیشتر از بقیه متضرر شده و آسیب دیده‌ است.  (لینک)

وضعیت مبهم خسارت کرونا بر تئاتر

چاهی که خودمان کندیم

 مقاومت شدید در برابر ایجاد تشکیلات صنفی و عدم ‌شفافیت در مسائل مالی، موجب شده است کرونا بارقه‌های امید حمایت دولت از کسب‌وکارها در حوزه تئاتر را نیست و نابود کند. شاید کرونا یک فرصت برای اصلاح مسائل مختلف در حوزه تئاتر باشد. وضعیت شغلی هنرمندان تئاتر با توجه به تفاهمنامه میان دو وزارت کار و ارشاد تسریع یابد و سامانه‌هایی برای ارزیابی درآمد و گردش مالی تئاتر در تمام ارکانش، از تئاتر هنری تا تئاتر آزاد، ایجاد شود. اگر پس از کرونا وضعیت بر همین منوال باشد، نتیجه کار چیزی جز آشوب‌های امروز نخواهد بود. (لینک)

کرونا به جان کدام بخش بازار کتاب افتاد

چرخ چاپخانه از کار افتاد و چراغ کتابفروشی ها خاموش شد

کرونا از زمانی که سیطره‌اش را بر زندگی‌مان انداخته است، همه چیز را به‌هم ریخته و دیگر نمی‌توانیم زندگی‌مان را به راحتی قبل بگذرانیم و سبک زندگی را تغییر داده است. یکی از بدی‌های کرونا متضرر کردن خیلی‌ها در معیشت و اقتصاد بود. در بخش فرهنگ هم این ضررها وجود داشت و در همه بخش‌ها زیان هنگفتی بلای جان اهالی فرهنگ شد. در این بخش به حوزه کتاب و زیان‌های اقتصادی این حوزه می‌پردازیم. بخشی که تقریبا با از دست دادن نمایشگاه کتاب دچار مشکلات زیادی شد. در مطلب امروز به بخش‌های مختلف این حوزه پرداختیم تا ببینیم کدام بخش حوزه نشر بیشتر دچار ضرر و زیان شده است. شاید بهتر باشد برای دیدن ضرر و زیان‌های حوزه نشر و کتاب به‌صورت مرحله‌مرحله از تالیف تا انتشار و توزیع کتاب را مرور کنیم چاپ یک کتاب نویسنده، ویراستار، ناشر، پخش‌کننده، چاپخانه‌دار و... همه و همه با هم دست‌به‌دست می‌دهند تا یک کتاب به‌دست مخاطب برسد. (لینک)

کرونا روی کدام بخش‌های موسیقی تاثیر بیشتری گذاشته است؟

حال خوش تدریس آنلاین، احتضار کنسرت و آموزشگاه

سال گذشته و در این روزها بازار کنسرت‌ها داغ بود و هنرمندان و گروه‌های موسیقی کم‌کم خودشان را آماده می‌کردند برای برگزاری جشنواره موسیقی فجر. امسال اما خبری از آن شور و حال سابق نیست و تنها منبع درآمد در موسیقی که کنسرت‌ها باشند، پس از برپایی کوتاه‌مدت در کیش مجددا تعطیل شدند. موسیقی درکنار تئاتر و سینما بیشترین لطمه را بین هنرها در ایران دید و البته شدت این ضربه برای همه اهالی موسیقی یکسان نبود. براساس آمار دفتر موسیقی ارشاد در 6 ماهه نخست امسال یک‌هزار و 695 تک‌آهنگ، 135 اثر تصویری یا نماهنگ و 159 آلبوم مجوز انتشار گرفتند و باتوجه به عدم برگزاری اجراهای صحنه‌ای در 6 ماه اول امسال به‌دلیل شیوع کرونا، در این مدت مجوز 16 عنوان برنامه اجرای صحنه‌ای با 30 اجرا ازسوی دفتر موسیقی صادر شده که این اجراها به‌صورت آنلاین برای علاقه‌مندان  پخش شده است.  شاید بیراهه نگفته باشیم اگر بگوییم آنها که در دوران غیرکرونایی سودهای هنگفتی از کنار موسیقی می‌برده‌اند، در کرونا هم ضررهای بیشتری کرده‌اند. کنسرت‌گذاران و آموزشگاه‌های موسیقی ضرر بیشتری کرده‌اند و احتمالا در دوران پساکرونا و با افزایش بلیت و شهریه، کمبودهای سال 99 را جبران کنند. (لینک)