به گزارش «فرهیختگان»، علیرضا رضایی کشتی‌گیر پرافتخار سال‌های نه‌چندان دور کشورمان آنقدر پرچم ایران را در آوردگاه‌های مختلف بالا برده است که نیاز به معرفی نداشته باشد. او که همیشه استاد ثبت خاطران خوش در ذهن دوستداران کشتی بوده است، این روزها دور از حواشی کشتی سرمربیگری تیم دانشگاه آزاد اسلامی را در لیگ کشور برعهده دارد تا از جوانان آینده‌دار ایران قهرمان‌هایی روی تشک کشتی بسازد که البته برای این مسیر به حمایت مسئولان هم نیاز دارد. او که این روزها در قامت سرمربی در لیگ کشتی کشور حضور دارد، از لیگی می‌گوید که با وجود شرایط سخت کرونا برگزار می‌شود و همین برگزاری‌اش هم برای کشتی‌گیران امید است و بازگشت دوباره‌شان به دنیای قهرمانی. سرمربی تیم دانشگاه آزاد اسلامی بعد از رقابت‌های انتخابی کشتی آزاد تیم ملی درحالی‌که هنوز صدای فریاد امین طاهری برای قدردانی از رضایی در سالن کشتی در گوش او و ما می‌پیچید، پاسخگوی سوال‌های خبرنگار «فرهیختگان» شد تا هم از لیگ و آخرین وضعیت کشتی‌گیران دانشگاه آزاد اسلامی بگوید، هم از امین طاهری که توانسته بود بعد از چند سال به حقش برسد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با طلایی المپیک ایران را می‌خوانید.
ظاهرا نمی‌خواستید سرمربیگری تیم دانشگاه را قبول کنید. چطور شد در ادامه قبول کردید؟
چون سال گذشته به‌عنوان مدیرفنی تیم بودم و خیلی دستم بازتر بود و می‌توانستم نظارت بهتری داشته باشم تا به کادر فنی کمک کنم ولی به خاطر مسائلی که پیش آمد و نظر دوستان پیشنهاد سرمربیگری به من داده شد و با وجود اینکه شاید خودم زیاد مایل نبودم ولی احساس کردم در این برهه باید خودم به‌عنوان سرمربی به تیم کمک کنم. از طرفی هم دانشگاه نظرش این بود که از نیروهای جوان یا تا حد امکان دانشجو در تیم استفاده کنیم تا یک تیم فرهنگی خوب و مدعی داشته باشیم که با روحیات من هم سازگار است و به همین دلیل پذیرفتم و به‌عنوان سرمربی قبول مسئولیت کردم.
اصرار شما برای استفاده از جوان‌ترها در ترکیب تیم دانشگاه آزاد اسلامی برای چه بود؟ نگران نبودید مغلوب باتجربه‌تر‌ها شوند؟
خود من با توجه به تجربه خوبی که در رده سنی جوانان و امید دارم همیشه به این رده سنی علاقه داشتم، البته کار با تمام رده‌های سنی خوب است ولی در این چند سال به من ثابت شده کشتی‌گیران 18 تا 24 سال اوج تحول، شجاعت و میل به پیشرفت و دگرگونی را دارند و مسابقات هم کمک می‌کند تا این بچه‌ها توانی که دارند را از خود بروز دهند و به همین دلیل اصلا نگران نبودم چون به جوان‌ها اعتقاد داشتم و هنوز هم دارم. البته به خاطر شرایط کرونا واقعا فرصت کافی برای جمع کردن بچه‌ها را نداشتیم و بعضی از بچه‌ها به‌خصوص بچه‌های تهران اصلا تمرین یا تمرین لازم تشک کشتی را برای شرکت در لیگ نداشتند و افت محسوسی داشتند که البته خیلی از تیم‌ها هم همین‌گونه بودند.
کیفیت و کمیت لیگ امسال کشتی نسبت به سال گذشته چطور بود؟
شرایط عادی نیست و به‌طور طبیعی از نظر کیفیت به نسبت سال گذشته می‌گویم، به خاطر تمرین نداشتن خیلی از کشتی‌گیران، البته منظورم تمرینات اختصاصی روی تشک کشتی با توجه به محدودیت‌هاست چراکه تمرین بدنسازی، دویدن و افزایش قدرت را بچه‌ها به‌صورت انفرادی انجام می‌دادند، خب طبیعی است که یک مقدار افت کنند و شروع این لیگ بزرگ‌ترین حسنش این بود که بچه‌ها را به کشتی برگرداند.
پروتکل‌های بهداشتی برای تمرینات و البته بین بچه‌های تیم چقدر رعایت می‌شود؟
واقعا با این شرایط تمرین کردن سخت است چون باید مکان تمرین قرنطینه باشد و فردی غیر از بچه‌ها در آنجا تمرین نکنند و بچه‌ها بعد از اعلام تست منفی‌شان به صورت قرنطینه می‌مانند و فقط همان بچه‌ها وارد سالن تمرین می‌شوند و از این نظر سختی‌های خودش را دارد ولی خوشبختانه از این نظر دانشگاه آزاد اسلامی امکانات خیلی خوب ورزشی در سطح کشور و پایتخت دارد که ما مشکلی نداشتیم و از آقایان لشگری، زند و کادر واحد تربیت‌بدنی برای این حمایت‌شان ممنونم.
تمهیدات و تسهیلات دانشگاه آزاد اسلامی را برای حمایت از تیم کشتی چطور ارزیابی می‌کنید؟
دانشگاه آزاد اسلامی از لحاظ امکانات سخت‌افزاری شرایط خوبی دارد که این به تیم کمک می‌کند.
قراردادهای بسته‌شده در تیم شما و به‌طور کلی کشتی چطور است؟
به نظرم قراردادهای کشتی نسبت به رشته‌های دیگر خیلی پایین‌تر است که البته امیدوارم لیگ به صورت مداوم با توجه به دید خوبی که فدراسیون نسبت به آن دارد ادامه پیدا کند. درمورد تیم دانشگاه آزاد اسلامی هم انصافا بودجه محدودی داریم و با توجه به بودجه محدود ما از کشتی‌گیران خیلی گران و ملی‌پوشان نمی‌توانیم استفاده کنیم. البته این مقایسه را از نظر قیمت متداول می‌گویم وگرنه ارزش کشتی‌گیران تیم بسیار بالاست و به همین خاطر روی جوان‌های شایسته باید سرمایه‌گذاری کنیم تا با موفقیت بتوانند در آینده به ورزش کشور خدمت کنند و سال‌های آینده با تیم‌های دیگر قرارداد بهتر ببندند، همان‌طور که بچه‌های تیم طی سال‌های گذشته با قراردادهای بهتر به تیم‌های دیگر رفتند. یک تعداد از بچه‌ها هم محبت کردند و به حرمت ما یک‌سری قراردادها را از سایر تیم‌ها نادیده گرفتند و در تیم دانشگاه آزاد اسلامی ماندند که امیدوارم سال آینده در بحث بودجه یک مقدار در اداره کل تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد اسلامی تجدیدنظر شود. همین قراردادها هم به قشر جوانی که به هرحال درآمد دیگری غیر از کشتی ندارند یا بیشتر دانشجو و دانش‌آموز هستند و کار حرفه‌ای‌شان برایشان درآمدزا نیست کمک می‌کند و باری از دوش آنها بر می‌دارد.
به نظر شما برگزار نشدن رقابت‌های انتخابی برای تیم ملی انگیزه کشتی‌گیرها را برای لیگ پایین نمی‌آورد؟ اصلا موافق انتصاب ملی‌پوشان به جای برگزاری انتخابی هستید؟
به‌خاطر شرایط کرونا دوستان نتوانستند انتخابی را به‌صورت کلی برگزار کنند اما خوشبختانه بالاخره هم در آزاد و هم فرنگی مسابقاتی برگزار شد که این از عزم جدی فدراسیون برای برگزاری مسابقات انتخابی برای امسال و سال‌های آینده حکایت دارد. با توجه به شرایط خاص امسال با این حال مسابقات برگزار شد که جای تشکر از فدراسیون کشتی و شخص رئیس فدراسیون و کادرهای فنی دارد که برای برگزاری حمایت کردند. خوشبختانه نفرات خوبی هم در هر دو بخش کشتی شرکت کردند و از کشتی‌گیران دانشگاه آزاد اسلامی هم در این انتخابی در وزن‌های 57، 74، 79، 92 و 125 کیلو در کشتی آزاد نماینده داشتیم که با یک اولی، یک دومی و سه مقام سومی عنوان‌های خوبی هم بچه‌ها به دست آوردند که درمجموع عملکرد خوبی داشتند.
دور رفت لیگ دوم شدید، برای دور برگشت با توجه به اینکه به بعد از مسابقات جهانی موکول شده برنامه‌ای برای کسب اولی دارید؟
تاکید می‌کنم متاسفانه بزرگ‌ترین معضل‌مان مساله تمرین کشتی بچه‌ها بود که به خاطر کرونا تمرین آنچنانی نداشتند و امیدوارم برای دور برگشت که بعد از مسابقات جهانی صربستان برگزار می‌شود، با برگزاری دو یا سه اردو بچه‌ها را به شرایط ایده‌آل برگردانیم.
برای بازگشت کشتی به روزهای طلایی خودش چه راهکاری وجود دارد؟
الان هم کشتی روزهای بدی ندارد و بازهم گل سرسبد در مسابقات جهانی و المپیک هست اما یک واقعیتی است که به کشتی باید با دید بهتری نگاه شود، کشتی نیاز به برنامه‌ریزی‌ها و حمایت‌های مختلفی دارد، به ورزشکاران این رشته باید به صورت حرفه‌ای نگاه کرد، یعنی فردی که برای تمرین کشتی به‌منظور قهرمانی می‌آید باید بدون دغدغه صبح و بعدازظهر تمرین کند وگرنه دیگر توان کار کردن ندارند. باید از این رشته حمایت ویژه‌ای شود، این حمایت وقتی از فدراسیون باشد به تبع آن فدراسیون هم از ورزشکارش حمایت می‌کند و برای لیگ هم به نظرم باید مقداری در بودجه اختصاص داده شده به کشتی تجدیدنظر شود تا شرایط جذب بهتر انجام شود تا وقتی یک کشتی‌گیر از دانشگاه آزاد اسلامی که کشتی‌های خوبی می‌گیرد سال آینده با دو برابر رقمی که به او از تیم دیگری پیشنهاد می‌شود از تیم ما نرود، طبیعی است که این کشتی‌گیر باید به جایی برود که از توجه بیشتری به لحاظ مالی برخوردار است، به‌خصوص در شرایطی که الان جوان هستند و کار مشخصی به این خاطر که حرفه‌ای ورزش می‌کنند نمی‌توانند داشته باشند و به همین دلیل همه‌چیز به مساله بودجه برمی‌گردد.
برای سال بعد دانشگاه آزاد اسلامی هم برنامه‌ای دارید؟
ان‌شاءالله سعی می‌کنیم شرایط جذب بهتری برای بچه‌ها فراهم شود و این را با دوستان صحبت می‌کنیم تا افزایش بودجه بهتری باشد تا بتوانیم کشتی‌گیران و کادر فنی خودمان را حفظ کنیم و نفرات بیشتری را در کنارش جذب کنیم تا سال دیگر هم مثل امسال و سال گذشته جزء تیم‌های مدعی باشیم. این برنامه ما برای سال آینده است که باید ببینیم نظر دوستان چه خواهد بود.
امین طاهری در مسابقه‌های آخر انتخابی ارادت زیادی به شما نشان داد، دلیلش چه بود؟
طاهری از دوران کودکی شاگرد من بوده و سوای اینکه مربی و شاگرد هستیم نسبت خویشاوندی هم با هم داریم و طبیعی است که در فینال کنارش و نگرانش بودم، همیشه دوست داشتم امین از توانایی‌هایی که دارد بتواند استفاده کند و مشکل خاصی در آن مسابقه هم نبود. یکی، دو سال به امین کم‌توجهی شد و او هم جوان است و احساساتش را نسبت به دورانی که به او کم‌توجهی می‌شد بروز داد. بعضی از دوستان سعی می‌کردند از لحاظ روحی کمکش کنند و من هم سعی می‌کردم با روش‌هایی که بلدم بیشتر تشویقش کنم تا از کشتی خارج نشود تا همیشه جذب کشتی بماند.
این یک نوع اعتراض به کنار بودن شما از فدراسیون نبود؟
علت واکنشش خوشحالی و هیجانات جوانی بود به این دلیل که توانست خودش را ثابت کند و خب نسبت به من هم محبت دارد و آرزو دارم امین به‌عنوان یک جوان خوب و لایق ایرانی بتواند از شایستگی‌های کشتی کشورمان در میادین جهانی دفاع کند. نه‌تنها امین بلکه برای همه کشتی‌گیران کشور همین آرزو را دارم. امیدوارم تیم کشتی کشورمان در مسابقات جهانی و المپیک بدرخشد و برای فدراسیون، کادر فنی و تمام عزیزانی که تلاش می‌کنند آرزوی موفقیت می‌کنم.
* نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار