به گزارش «فرهیختگان»، محمدرضا هاشمیان، فوق‌تخصص ICU و مدیر بخش ایزوله و قرنطینه بیمارستان مسیح‌دانشوری هم در رابطه با مساله قرنطینه تهران و خوب یا بد بودن این اقدام نظرات قابل‌تاملی داشت. او دراین‌باره به «فرهیختگان» گفت: «به‌عنوان کسی که در آی‌سی‌یو کار می‌کنم ناراحت هستم از اینکه کسی آمار مرگ‌ومیر کشور را برعهده نمی‌گیرد. ابتدا باید کسی بگوید از امروز این آمار را برعهده می‌گیرم. ما هنوز کسی را نداریم که مسئول مرگ‌ومیر کشور باشد، من مسئول بیمار خود هستم. می‌دانم در بیمارستان چند نفر بابت کرونا فوت می‌کنند. پزشکان بیمارستان‌های دیگر هم متعهد هستند و می‌دانند چند نفر در آن بیمارستان فوت می‌کنند. اکثر مرگ‌ومیرها در آی‌سی‌یو رخ می‌دهد. بخشی دیگر از فوتی‌ها در بخش‌ها و منازل اتفاق می‌افتد. اینها یعنی تمام آمار مربوط به ابتلا و مرگ‌ومیر در بیمارستان‌ها مشخص است. یا کسی جمع زدن را بلد نیست یا نمی‌خواهند جمع دقیقی بزنند.
برنامه‌ریزی دقیق برمبنای آمار دقیق صورت می‌گیرد!
وی ادامه داد: وقتی آمار دقیقی ارائه نمی‌دهید برنامه‌ریزی هم براساس آمار غیردقیق اتفاق می‌افتد. یعنی نمی‌دانیم در روزهای اول که مرگ‌ومیر وحشتناک بود، در قم، رشت و تهران زمانی بود که فقط جنازه جمع می‌کردیم. آن روز آمار را 150 تا 200 نفر اعلام می‌کردند. نمی‌دانیم آن آمار چه بود و باید کسی درباره آن توضیح دهد. باید آمار دقیق با این آماری که روزانه ارائه می‌شود مبنای برنامه‌ریزی‌ها شود. باید مشخص شود دوهفته‌ای که قرار است قرنطینه شود این آمار چقدر کاهش می‌یابد؟ پس برنامه‌ریزی دقیق براساس آمار دقیق خواهد بود. در همه‌جای دنیا اعلام شده که شرایط بدتر می‌شود. وقتی در اروپا شرایط بدتر می‌شود قاعدتا ما نیز باید مراقبت کنیم. ما اینجا متوجه نمی‌شویم که وقتی یک روز مرگ‌ومیری نیست چطور 100 نفر به آمارها اضافه می‌شوند. اصلا نمی‌دانیم بر چه اساس قرار است تعطیلی اتفاق بیفتد؟ علاوه‌بر این اصلا اگر قرار است بعد از تعطیلی همه به مسافرت بروند که دوباره به تهران برگردند این تعطیلی بی‌فایده است.»
کسانی در وزارت بهداشت مسئولیت دارند که مخالف قرنطینه بودند و هستند
هاشمیان ادامه داد: «اینکه بدانیم در هر شهری چه تعداد مرگ‌ومیر داریم مهم است. یک زمانی در اهواز و سنندج مرگ‌ومیر بسیار زیاد بود، باید جغرافیای مرگ‌ومیر خود را بدانیم. تعداد مرگ‌ومیر را لحظه‌ای باید رصد کنیم. این‌طور می‌توانیم برنامه‌ریزی کنیم. برنامه‌ریزی درخصوص کرونا سخت نیست. تصمیم برای تعطیلی دوهفته‌ای گفته می‌شود ولی هنوز عملی نشده است. باید یک نفر اعلام کند و مسئولیت را برعهده بگیرد و بعد تعطیلی را اعلام کنند. کسی در وزارت بهداشت مسئولیت قرنطینه را برعهده نمی‌گیرد. یعنی نمی‌گوید باید قرنطینه از امروز جاری شود. وقتی کسی نمی‌تواند این‌طوری صحبت کند تیم‌های دولتی هم نمی‌توانند اعلام کنند. همه منتظر اعلام آن یک نفر هستند. هیچ‌کس در وزارت بهداشت این امر را اعلام نکرده است. من فکر می‌کنم مشکل اصلی در این است افرادی که از ابتدا در وزارت بهداشت بودند با قرنطینه و ماسک زدن مخالفت می‌کردند، امروز هم در وزارت بهداشت حضور دارند و ذاتا علاقه‌ای به ماسک زدن و قرنطینه ندارند. این امر مشخصی است. نمی‌توان گفت هم قرنطینه بد است و هم ماسک زدن بد است و هم داروی آنتی‌وایرال تاثیری ندارد و بعد همه اینها موثر است. این افراد روش خود را به‌راحتی نمی‌توانند عوض کنند. مشکل ما در زمینه کرونا در کشور سیستماتیک است. این مشکل سیستماتیک در روز قرنطینه هم مشکل‌ساز خواهد بود. وقتی آمار دقیقی اعلام نمی‌شود پس قرنطینه هم اشتباه خواهد بود.»
مرگ‌ومیر ما از روزهای نخست کمتر است؛ مسئولان شناختی از کرونا ندارند
فوق‌تخصص ICU بیمارستان مسیح‌دانشوری ادامه داد: «قطعا مرگ‌ومیر ما نسبت به روزهای اول کمتر شده و تعداد آن نسبت به ماه‌های اول کاهش یافته است. قطعا دارو تاثیر دارد. وقتی داروی موثرتری داریم و این وجود دارد مرگ‌ومیر کمتر است. الان مشکل همه‌گیری داریم و این‌دست پزشکان و کادر درمان نیست. بیماری که می‌خواهد تست کرونا بدهد به آزمایشگاه و بیمارستان مراجعه می‌کند، قاعدتا باید همان روز جواب داده شود ولی در برخی جاها یک یا دو روز بعد جواب را اعلام می‌کنند. این فرد به جامعه برمی‌گردد و بعد جواب مثبت است و علائم زیادی نداشته ولی افراد زیادی را آلوده کرده است. برخی در بیمارستان رضایت شخصی می‌دهند و به خانه می‌روند. پروتکل‌ها را نیز رعایت نمی‌کنند و این باعث انتقال ویروس می‌شود. الان خانواده‌ها خیلی درگیر شده‌اند. علت درگیری همه اعضای خانواده‌ها این است که قرنطینه داخل خانه برای مردم جا نیفتاده است. اینکه می‌گویند در خانه مراقبت کنید چقدر از مردم می‌دانند منظور چیست؟ این مشکلات وجود دارد. این در سطح عمومی شهر هم اتفاق میفتد. در این صورت درصدی که می‌خواهیم کاهش نداریم. قطعا قرنطینه در هر زمانی کاهش مرگ‌ومیر را خواهد داشت ولی باید به‌دلیل اصناف و شغل‌ها حداقل ضررها را درنظر بگیریم. در این مدت که قرنطینه رعایت نکردیم به اصناف ضربه نخورده است؟ خود بیماری کرونا اصناف و شغل‌ها را از بین می‌برد و فکری برای این نکرده‌ایم. نه قرنطینه کرده‌ایم، نه مرگ‌ومیر را کاهش داده‌ایم و نه جرات داشتیم تاریخ قرنطینه صحیح را ارائه کنیم. این امر به این دلیل است افرادی که درحال تصمیم‌گیری هستند اصلا اطلاعی از بیماری کرونا ندارند و تجربه و خطا و آزمون کار می‌کنند.»
دنیا ایمنی توده‌ای را محکوم و ایران ایمنی توده‌ای را انتخاب کرد!
این پزشک متخصص با انتقاد از سیاستگذاری‌ها در رابطه با کرونا افزود: «حرف‌ها مشخص است. تمام مصاحبه‌ها مشخص است. تمام افرادی که در وزارت بهداشت مسئولیت دارند حرف‌شان این بوده که قرنطینه بحث قرون وسطی است، همه‌گیری درخصوص شرایط ایمنی گله‌ای است. تمام داستان ایمنی گله‌ای این بود که همه‌گیری اتفاق افتاد. وقتی بحث ایمنی گله‌ای را درسر داشتند بحث قرنطینه را نداشتند. نقطه مقابل ایمنی گله‌ای، قرنطینه است. دنیا اعلام کرده است کشورهایی که ایده ایمنی گله‌ای را داشتند کار غلطی کردند، منظور ایران است چون ایران تنها کشوری است که ایمنی گله‌ای را مطرح کرده است. علت افزایش مرگ‌ومیر این بود که ایمنی گله‌ای فرضیه غلطی بود و این فرضیه سبب شد افزایش مرگ‌ومیر را شاهد بودیم. نکته دیگر روش‌های درمان ناصحیح در پروتکل‌های کشور مطرح بود. اساس ضدویروس‌ها را غلط می‌دانستند. امروز همه پزشکان درحال دادن ضدویروس هستند. تا چندماه پیش هیچ ضدویروسی را اعمال نمی‌کردند و می‌گفتند این امر در طب منسوخ است. بنابراین در چند مشکل قرار گرفتیم، یکی درمان‌های ناصحیح بود و دیگری بخش‌های آی‌سی‌یوی ناکارآمد و مشکل اکسیژن‌رسانی به بیماران. این امر در بحث صنعت دارو نیست. خیلی از اکسیژن‌سازها در کشور به‌خاطر کار بیش از حد خراب می‌شدند و الان اینها را درست می‌کنند. اما با این اوصاف خیلی از اینها استانداردهای کرونایی را ندارد.»
مساله مردم نیستند مسئولان با قرنطینه مشکل دارند!
هاشمیان در پایان با انتقاد از رویه وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: «تفکیک بیماران در بخش‌ها صحیح انجام نمی‌شود. در بخش آی‌سی‌یو بیماری که شدت بیماری کمتری دارد می‌تواند بیماری شدیدتر را از بیمار با شدت بیماری بالاتر بگیرد. در بخش‌های آی‌سی‌یو ایزولاسیون درستی وجود ندارد و این خطری است که از ابتدا تذکر دادیم. ردیابی بیماران از زمانی که وارد بیمارستان می‌شوند تا زمانی که به جامعه وارد می‌شوند مشکل دارد. بحث قرنطینه بحثی است که ذاتا وزارت بهداشت با آن مشکل داشت و برنامه‌ریزی درستی درباره آن انجام نمی‌شود. این به‌دلیل آمار غیردقیق است! یک نفر باید مسئولیت آمار را در وزارت بهداشت قبول کند. آن آقایی که آمار را اعلام می‌کرد متوجه بود که هر روز چه مسائلی را به مردم می‌گوید. چرا ایشان آمار فوتی‌ها را 2 برابر تا 2.5 برابر نگفت؟ یک معاون وزیر این را اعلام کرد. یک آقای دیگری سه‌برابر گفت. چرا کسی سوال نمی‌کند که آمار غیردقیق اعلام می‌شود؟ این فاجعه بزرگی است. اگر آمار را دقیق اعلام کنند می‌گویند رتبه ایران در دنیا بالا می‌رود. ما با مردم دنیا چه کار داریم؟ باید مردم خود را ببینیم. درجهت منافع ملی باید حرکت کنیم. اگر آمار بالا است به‌خاطر ویروسی است که در جامعه گشته و نباید بگوییم قرنطینه بی‌فایده است. تمام صحبت‌هایی که در ابتدا می‌شد به‌دلیل ناشناختگی ویروس بود. فکر می‌کردند اگر آمار را دقیق اعلام کنند مردم می‌ترسند درصورتی که اگر آن زمان اعلام می‌کردند با ویروس خطرناکی مواجه هستیم مردم در خانه می‌ماندند و عزیزان خود را از دست نمی‌دادند. اگر امروز هم آمار دقیق باشد مردم از قرنطینه استفاده می‌کنند و به شمال نمی‌روند. فرمول شمال رفتن هم مشخص است، وقتی جلوی رفت‌وآمد گرفته شود مشکلی ایجاد نمی‌شود و مردم از این امر سرکشی نمی‌کنند. مشکل این است که مسئولان با اصل قرنطینه مشکل دارند.»
* نویسنده: ابوالقاسم رحمانی، دبیرگروه جامعه
اخبار مرتبط:
از کادر درمان اصرار، از مسئولان اقتصادی انکار