به گزارش «فرهیختگان»، علیرضا ناجی، رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره خودکفایی در تولید کیت تشخیصی، وضعیت تشخیص کرونا و مواجهه با این همه‌گیری در کشور و سیاست‌های اتخاذشده در این حوزه به «فرهیختگان» گفت: درخصوص خودکفایی موضوع این است که درحال حاضر و با شرایط موجود اگر بخواهیم بگوییم خودکفا در تولید کیت هستیم، این کلمه، کلمه سنگین و بزرگی است. کیت‌هایی که الان مورد استفاده قرار می‌گیرد، با توجه به اینکه کیت‌های سرولوژی اصلا در نظر گرفته نمی‌شود و روشی برای تشخیص بیماری کووید نیست، اجزایشان که در داخل تولید می‌شوند وابستگی به خارج دارند مثلا حتی در حد لوله‌های مورد استفاده از خارج می‌آید. در این زمینه خودکفایی معنایی ندارد. ممکن است در داخل بتوانیم تولید کنیم ولی باید بگویم این‌طور نیست خودکفا شده‌ایم و می‌توانیم تمام اجزای آن کیت را در داخل تولید کنیم، یعنی درواقع در مقاطع مختلف شاهد بودیم که به کمبود خورده‌ایم، به‌خاطر اینکه جزئی از کیت باید از خارج وارد می‌شد و به مشکل برخورد کرد. برای جهش بیشتر از این چیزی هم که هستیم و داریم باید تعداد تولیدکنندگان زیاد شود و هم به‌طور کلی باید آن بستر و تکنولوژی بومی را در داخل به وجود بیاوریم. همان کاری که خیلی از کشورهای دیگر کردند.
وی ادامه داد: به کشورهای اروپایی و آمریکایی نمی‌خواهم اشاره کنم، آنها خیلی وقت است این کار را انجام می‌دهند ولی درخصوص کشورهای آسیایی همانند هندوستان، کره جنوبی، چین و... این کشورها از چندین سال قبل جهش‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها را در بسترهای تکنولوژی و بیوتکنولوژی و... گذاشتند تا توانستند به اینجا برسند. کشور کره‌جنوبی از سال 2003 که سارس ایجاد شد متوجه شد دنیا چه دنیایی است و از همان زمان شرکت‌های زیادی را به ثبت رساند و با نیروی انسانی‌ای که داشتند، سرمایه‌گذاری کردند. الان اگر شاهد هستیم کره‌جنوبی این کار را انجام می‌دهد روی ید خود این کار را می‌کند، یعنی براساس تکنولوژی‌ای که خود ایجاد کرده است. با این اوصاف در زمینه خودکفایی خیلی نمی‌توانیم ادعا کنیم. اجزای پایه‌ای این کیت‌هایی که در داخل تولید می‌کنیم بیشتر از خارج وارد می‌شود. در این زمینه باید کار کنیم که بتوانیم به این مرحله برسیم. موضوع دیگر در بالا بردن ظرفیت تست این است که باید سیستم‌های خودکار به صورت انبوه اضافه شود تا بتوانیم تعداد زیادی تست را انجام دهیم. بازهم در این موضوع این تکنولوژی را ما نداریم و باید از خارج وارد کنیم.
سیاست‌های غلط، موانع بیمه‌ای و ضعف در تکنولوژی مانع از انجام تست‌های زیاد
ناجی ادامه داد: واقعیت این است که در حال حاضر ما با توجه به اینکه درمان مناسبی هم نداریم و واکسن هم نیست، چیزی که می‌ماند تا به‌طور کلی کنترل اپیدمی را داشته باشیم این است که تعداد تست را بالا ببریم. باید تمام موارد بیماری را شناسایی کنیم و در همان حین وقتی موارد شناسایی شد، افرادی که در برخورد با اینها بودند را شناسایی کنند و آنها را قرنطینه و درمان کنند. اگر این کار را نتوانیم انجام دهیم در کنترل بیماری خیلی توفیقی نداریم. البته کشورهایی همانند آمریکا باوجود اینکه تست زیاد می‌گیرند، به دلیل مشکلات دیگر که ما هم درگیر آنها هستیم نتوانسته‌اند این بیماری را کنترل کنند، با این حال ظرفیت بیماریابی را دارند. ما هم نتوانسته‌ایم سیاست‌هایی که باید برای کنترل عفونت و اپیدمی وجود داشته باشد را اجرا کنیم. این کاملا بدیهی است و ادعای واهی نیست. آمار و ارقام ما نشان می‌دهد این امر بدیهی است.
رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح‌دانشوری تاکید کرد: باید هم از نظر بستر تکنولوژی و هم تعداد آزمایشگاه‌ها را افزایش دهیم و تکنولوژی بالای اتوماسیونی به وجود بیاوریم تا بتوانیم تعداد تست‌ها را افزایش دهیم. اگر این کار را انجام ندهیم در همین حد باقی می‌مانیم. به غیر از این یک‌سری قوانین گذاشته شده که قدری تست‌های ما را محدود می‌کند؛ مثلا قوانین بیمه‌ای. قوانین محدودکننده‌ای از نظر سنی و بیماری‌های زمینه‌ای و... گذاشته‌اند که غربالگری به صورت دستی را محدود می‌کند. این هم نقصانی است که به‌خاطر مسائل مالی وجود دارد. مشکلات اقتصادی داریم و بیمه‌های ما نیز این مشکلات را دارند و خود را محدود می‌کنند. مردم اگر آن شرایط را نداشته باشند تمایل به این ندارند که به صورت آزاد تست انجام دهند؛ چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی.
وی در پایان گفت: باید این موضوع را اضافه کرد که کلا نسبت به قبل در ظرفیت تست افرایش نداشتیم و تا حدودی کاهش هم داشتیم. در رابطه با کمبود کیت و... هم باید بگویم گاهی با آن مواجهیم. در بخش‌های دولتی این‌طور است. بخش خصوصی با تعرفه‌هایی که دارد می‌خواهد هرچه بیشتر تست را بگیرد اما در بخش‌های دولتی محدودیت‌هایی را از نظر سنی گذاشته‌اند، یا اینکه افراد بیماری زمینه‌ای داشته باشند تا بتوانند از بیمه استفاده کنند، درنهایت تعداد افرادی که می‌توانند از بیمه استفاده کنند و تست بدهند محدود شده است. نکته دیگر هم مربوط به اطلاعات بخش خصوصی است. در این مدت واقعیت این است که از 260-240 آزمایشگاهی که کووید را تست می‌گیرند نتوانسته‌ایم به‌خاطر محدودیت‌های IT از اطلاعات مربوط به بخش خصوصی هم استفاده کنیم. می‌دانم خیلی از موارد در بخش خصوصی مثبت هستند ولی نمی‌توانیم این اطلاعات را به دست بیاوریم. تا زمانی که نتوانیم این اطلاعات را گردآوری کنیم و مشکلات IT خود را حل کنیم، حداقل از دیتایی که الان داریم نمی‌توانیم بهره‌وری مناسب داشته باشیم و به نحو احسن جلو برویم.
خبر مرتبط: