گروه ادب و هنر| بهار 88 بود که محمد رحمانیان در سرش سودای روی صحنه بردن نمایشی درباره طرفداران فیلم «هامون» داریوش مهرجویی را میپروراند.
او همان روزها تمرین و نگارش متن نمایشنامه «هامون بازها» را شروع کرد تا در تیر 88 آن را در نخستین سالگرد درگذشت خسرو شکیبایی روی صحنه ببرد، اما اتفاقات سیاسی آن روزها مانع روی صحنه رفتن این نمایش شد. حالا قرار است این نمایش در تالار وحدت روی صحنه برود و محمد رحمانیان از همین بابت، دیروز با اهالی رسانه نشستی را برگزار کرد تا از چند و چون برآورده شدن آرزویش برای اجراییشدن نمایش «هامونبازها» با اهالی رسانه حرف بزند.
محمد رحمانیان میگوید: «قرار شد در سال ۸۹ این نمایش با یک گروه از بازیگران دیگر که رضا عطاران و شقایق فراهانی نیز جزءشان بودند در جشنواره تئاتر فجر اجرا شود و اسفند همان سال نیز در سالن اصلی تئاتر شهر به صحنه برود، اما چند روز مانده به اجرا لیست بلندبالایی از حذفیات را در اختیار ما گذاشتند و حتی یکی از شخصیتهای نمایش نیز حذف شده بود. به همین دلیل چون کار به این شکل نابود میشد، تصمیم گرفتیم آن را تعطیل کنیم.» رحمانیان حالا از تلاش دوبارهاش برای اجرای این نمایش میگوید: «امسال برای سومینبار است که مجددا کار را شروع کردیم و نمیدانید چقدر سخت است که نمایشی را که بارها تعطیل شده، بدون اعتمادبهنفس و از روی توکل و توسل به صحنه ببریم. ما در حال حاضر در یک حالت خوف و رجا هستیم و هنوز هم مجوز اجرای نمایش و زمان بازبینی برای ما مشخص نشده است.» او در ادامه بخشهایی از ممیزیهای اعمالشده در سال 89 بر این نمایش را میخواند و درباره علاقهاش به فیلم «هامون» داریوش مهرجویی میگوید: «من خودم یکی از علاقهمندان فیلم «هامون» بودم و همیشه برایم جالب بود بدانم چطور یک فیلم کالت میتواند اینقدر مورد توجه هنرمندان، دانشجویان و روشنفکران قرار بگیرد. فیلم «هامونبازها» به کارگردانی مانی حقیقی، پاسخ بسیاری از سوالهای من را داد و فتحبابی برای تولید این نمایش شد.» محمد رحمانیان درباره نمایش «هامونبازها» میگوید: «این نمایش درباره هفت نفر از علاقهمندان فیلم «هامون» است که نهتنها دیالوگهای فیلم را حفظ هستند، بلکه خودشان را هم جزء کاراکترهای اثر میدانند. داستان این اثر نمایشی بین پاییز ۸۵ تا ۳۰ تیر ۸۷ رخ میدهد و نمایش با تشییعجنازه خسرو شکیبایی جلوی تالار وحدت به پایان میرسد.»
رحمانیان درباره تغییراتی که نمایش نسبت به متن چند سال قبل دارد، گفت: «از سال ۸۹ که نمایش اجازه اجرا نگرفت، من مدام بیکار بودم و در ونکوور کانادا نمایشنامههای قدیمیام ازجمله این کار و «روز حسین» را مدام بازنویسی میکردم. باید عنوان کنم نمایش نسبت به قبل تغییراتی کرده اما مانند گذشته مولتیمدیا، بخشهای مهمی از فیلم را شامل میشود و در اصل کار از لحاظ ساختاری تغییر پیدا نکرده اما ایدهها گستردهتر شدهاند. همچنین تغییر شرایط، عوض شدن دوران و تغییر سالن نمایش باعث تغییراتی در کار شده است.
دسترسی سریع
اخبار این صفحه
نمایشی از محمد رحمانیان با 6 سال تاخیر آماده شد
«هامونبازها» روی صحنه
ارسال نظر