علی کامگار، دانشجوی ورودی سال 97 رشته پزشکی واحد بین‌الملل قشم و دارنده طلای گروهی و نقره انفرادی المپیاد ملی علوم پزشکی: در ادوار گذشته المپیاد دانشجویان علوم پزشکی شرکت کردم و حدود سه سال است که در این رقابت‌ها حضور دارم. سال گذشته موفق به کسب مدال نقره در بخش کارآفرینی شدم و امسال نیز مدال طلای گروهی و نقره انفرادی را به دست آوردم. امسال بنا بر تصمیمات و سیاست‌های وزارت بهداشت، تعداد مدال‌ها به نصف دوره‌های پیشین کاهش یافت. باتوجه‌به روند فزاینده دشواری رقابت‌ها، این کاهش تعداد مدال‌ها شرایط را تا حدی سخت‌تر کرد، همچنین گسترش دامنه رقابت‌ها به دانشگاه‌های علوم پزشکی خارج از تهران موجب ارتقای سطح مسابقات و افزایش کیفیت علمی شرکت‌کنندگان شد.
وزارت بهداشت در راستای سیاست‌گذاری‌های خود، موضوع امسال المپیاد را افزایش جمعیت تعیین کردند که در تمامی حیطه‌ها موردتوجه قرار گرفت. در این دوره، حیطه اخلاق پزشکی را انتخاب کردم، زیرا اخلاق پزشکی، حوزه‌ای میان‌رشته‌ای بین پزشکی و علوم‌انسانی است که موضوعات را از زوایای مختلف، از دیدگاه‌های کلان تا خرد و نگاه بالینی نسبت به بیمار، موردبررسی قرار می‌دهد و در سیاست‌گذاری‌های مرتبط با نحوه برخورد با بیماران و همچنین در فرایند قانون‌گذاری‌ها کاربرد دارد. از طرفی در ایران، بررسی موضوعات از منظر اخلاق پزشکی مستلزم توجه هم‌زمان به سه دیدگاه اخلاقی، فقهی و حقوقی است که در کنار یکدیگر امکان تحلیل بومی و دقیق‌تر مسائل را فراهم می‌سازند. درواقع این رقابت‌ها نگاهی بین‌رشته‌ای دارند که به نظر من رشته پزشکی باید از چنین نگاهی بهره‌مند باشد؛ چراکه یک پزشک علاوه بر مهارت‌های بالینی، باید توانایی مدیریت، سیاست‌گذاری در حوزه تخصصی خود و نیز قابلیت کارآفرینی را داشته باشد. امروزه، در شرایطی که روزبه‌روز بر تعداد پزشکان افزوده می‌شود، صرفاً برخورداری از مهارت‌های بالینی و طبابت خوب کفایت نمی‌کند، بلکه لازم است پزشکان دانش میان‌رشته‌ای خود را هم توسعه دهند. به‌عنوان نمونه در آموزش پزشکی، حوزه‌ای که من آن را انتخاب کردم، برخورد با بیمار را فراتر از دستورالعمل‌های صرفاً پزشکی موردتوجه قرار می‌دهد.
در چهار سال اخیر، المپیاد علوم پزشکی در دانشگاه آزاد به‌شکل جدی‌تری مطرح شده و روند کسب مدال‌ها نیز روبه‌افزایش بوده است. به‌عنوان نمونه چهار سال پیش دانشگاه آزاد موفق به کسب شش مدال برنز شد، درحالی‌که امسال، همان‌طور که در اخبار و رسانه‌ها نیز منعکس شد، تنها مدال‌های طلای دانشگاه آزاد به 6 عدد رسید. این امر نشان‌دهنده ظرفیت بالای دانشگاه آزاد است که به‌عنوان رقیبی جدی در این رقابت‌ها حضور دارد. مقایسه عملکرد دانشگاه آزاد با دانشگاه‌های بزرگ و برجسته کشور نظیر دانشگاه تهران و شهید بهشتی، گویای آن است که دانشگاه آزاد در سطحی هم‌تراز در حال رقابت است. دانشجویان این دانشگاه در چهار سال اخیر، به‌صورت مستمر موفق به کسب نتایج بهتر و مدال‌های رنگین‌تر شدند که نویدبخش آینده‌ای روشن برای دانشگاه آزاد و گسترش المپیاد در این مجموعه است. این نگاه نوآورانه در دانشگاه آزاد، نویدبخش رشد جهشی در رشته‌های علوم پزشکی است. همچنین باشگاه پژوهشگران جوان در سه سال اخیر که افتخار آشنایی و همکاری با آن را دارم، حمایت گسترده‌ای از دانشجویان تمامی واحد‌های دانشگاه آزاد به عمل‌آورده است. دانشگاه آزاد تنها محدود به واحد‌های بزرگ و مجهز علوم پزشکی مانند واحد تهران نیست، بلکه تمامی واحد‌ها را دربر می‌گیرد. به عبارتی باشگاه پژوهشگران توانسته فرایندی را تسهیل کند که دانشجویان واحد‌های مختلف علوم پزشکی بتوانند از امکانات آموزشی و کاربردی بهره‌مند شوند. در سال اخیر باشگاه پژوهشگران جوان در هر هفت حیطه المپیاد، دبیرانی را معرفی کرد که با برگزاری کلاس‌های آنلاین برای تمامی دانشجویان واحد‌های مختلف، موفق شدند بستری را فراهم آورند تا دانشجویان دانشگاه آزاد در سراسر کشور بتوانند از این فرصت بهره‌مند شوند و افراد مستعد به مدارج بالاتر و کسب مدال‌های المپیاد دست یابند. مسیر فعلی که در آن قرار داریم، مسیری نوپا و تازه‌تأسیس است که بی‌تردید نیازمند بهبود و توسعه روزافزون است و نمی‌توان آن را مسیر تکمیل‌شده‌ای دانست، اما تاکنون شاهد جهشی قابل‌توجه بوده‌ایم و این روند می‌تواند استمرار یابد. باتوجه‌به ظرفیت‌های موجود در دانشگاه آزاد، استعداد‌های دانشجویی، توسعه‌های صورت‌گرفته در باشگاه پژوهشگران جوان، و همچنین نقش‌آفرینی مدال‌آوران دوره‌های گذشته، امید می‌رود که در سال‌های آتی، این مسیر با کیفیتی بالاتر ادامه یابد. مدال‌آوران پیشین نیز در آینده نقش منتورینگ و دبیری دانشجویان جدید را بر عهده می‌گیرند و با تدریس‌های جامع‌تر، زمینه‌ساز ارتقا سطح علمی و آمادگی دانشجویان خواهند شد.
به‌وضوح روشن است که با جدی‌تر شدن موضوع المپیاد در باشگاه پژوهشگران جوان و افتخارآفرینی‌های مکرر دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی، این جریان علمی در میان دانشجویان گسترش‌یافته است. برخلاف گذشته که دانشجویان دانشگاه آزاد از وجود المپیاد دانشجویی اطلاع چندانی نداشتند، از آبان و آذرماه هر سال، فرایند آمادگی برای المپیاد آغاز می‌شود و دانشجویان طی 9 تا 10 ماه، زمان، انرژی و تلاش خود را صرف این مسیر می‌کنند. البته باید تمرکز بر واحد‌های دانشگاهی مستقر در قطب‌های علمی باید به سمت واحد‌های دانشگاهی حاشیه‌ای سوق یابد؛ واحد‌هایی که از نظر تعداد دانشجو کمترند و هنوز موفق به تنظیم ساختار‌های آموزشی خود به‌صورت کارآمد در هماهنگی با ساختار المپیاد نشدند. از این منظر، جای رشد و توسعه همچنان وجود دارد. باتوجه‌به اینکه در سال پایانی دوره دانشجویی خود قرار دارم، در حال اقدام برای بهره‌مندی از فرصت سربازی نخبگان هستم تا بتوانم در این عرصه نیز با انجام فعالیت‌های پژوهشی، به یاری دانشگاه آزاد نقش‌آفرینی کنم، همچنین پیرو دستور ریاست دانشگاه آزاد اسلامی، دکتر رنجبر مبنی بر عضویت تمامی مدال‌آوران در پژوهشگاه دانشگاه، یکی از اهداف و برنامه‌ریزی‌های من، مشارکت فعال در فعالیت‌های این پژوهش‌سراست که به امید خدا، این امر در آینده‌ای نزدیک محقق خواهد شد.