فاطمه ولی‌زاده حیدرلو، دانشجوی ترم آخر پزشکی واحد علوم پزشکی دانشگاه آزاد تبریز و دارنده مدال برنز گروهی المپیاد ملی علوم پزشکی: آخرین تجربه المپیادی‌ام به دوران دبیرستان و شرکت در المپیاد شیمی بازمی‌گشت. در طول سال‌های تحصیل، به‌دلیل حجم بالای دروس و فشردگی برنامه‌ها، فرصت چندانی برای شرکت در رقابت‌های علمی، جشنواره‌ها و مسابقات المپیاد برایم فراهم نشد. با این حال، امسال توفیق حضور در المپیاد علوم پزشکی را یافتم و در این دوره از رقابت‌ها حیطه آموزش پزشکی را انتخاب کردم. این حوزه تمرکز ویژه‌ای بر طراحی آموزشی و Co-Column Design دارد و با توجه به اینکه موضوع کلی المپیاد امسال صیانت از جمعیت بود، ما نیز پروژه خود را به‌صورت بین‌حرفه‌ای در راستای همین موضوع ارائه دادیم. 
سطح رقابت‌ها در این دوره بسیار بالا بود و با رقبای سرسختی مواجه شدیم. در بخش تیمی گروه‌هایی از کرمانشاه و تهران، رقبای جدی ما محسوب می‌شدند. کیفیت برگزاری المپیاد نسبت به سال گذشته تا حدی متفاوت بود؛ به گونه‌ای که در مرحله دوم، دو روز برای انجام پروژه و یک روز برای ارائه آن در نظر گرفته شده بود. درمجموع، سه روز سخت را برای انجام و ارائه پروژه سپری کردیم. واقعاً تصور نمی‌کردم که المپیاد بتواند تجربه‌هایی تا این اندازه متفاوت مانند کار تیمی، تعامل با اعضای گروه، مدیریت استرس در زمان محدود، و تلاش برای هم‌راستا کردن دیدگاه‌ها با وجود تفاوت‌ها برای من به ارمغان بیاورد. حتی پس از پایان المپیاد نیز، فارغ از علمی که به افراد افزوده می‌شود؛ تجربه تازه‌ای را برای همه ایجاد می‌کند. برای مثال من تا پیش از این، آشنایی چندانی با نحوه نوشتن یک طرح آموزشی نداشتم؛ اما با ورود به این حوزه به دنیای گسترده آن پی بردم. نه‌تنها حوزه انتخابی من بلکه هر یک از حیطه‌های المپیاد، دنیایی متفاوتی دارند و دانشجویان می‌توانند با توجه به ویژگی‌های شخصی خود، حیطه مناسب را انتخاب کرده و تجربه‌های مثبت و مفیدی از آن کسب نمایند؛ به همین دلیل به همه دانشجویان توصیه می‌کنم حداقل یک‌بار هم که شده شرکت در المپیاد را در برنامه خود قرار دهند. 
به نظر من میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی با دانشجویان سایر دانشگاه‌ها تفاوتی وجود ندارد؛ بلکه حتی در برخی موارد، نسبت به رقیبان خود در دانشگاه‌های دیگر نقاط قوتی نیز داشتند. حتی با وجود اینکه سایر دانشگاه‌ها هر ساله کلاس‌هایی تحت نظر اساتید برای آمادگی در المپیاد برگزار می‌کنند، اما دانشگاه آزاد امسال ابتکاری ارزشمند به خرج داد؛ به این صورت که خود دانشجویان مدال‌آور در قالب دبیر حیطه حاضر شدند و برای دانشجویان مجموعه‌ای از محتوا‌های آموزشی تهیه کردند. محتوا‌های ارزشمندی که کمک شایانی به آمادگی در این مسیر کرد. 
از سوی دیگر، حمایت‌های دانشگاه آزاد به‌ویژه باشگاه پژوهشگران جوان، امسال نسبت به سال‌های گذشته به‌مراتب بیشتر و مؤثرتر بود. حتی پیش از ورود به مرحله دوم گروهی، ما را دعوت کردند، دغدغه‌هایمان را شنیدند و گفت‌وگویی صمیمانه با مسئولان داشتیم که بسیار دلگرم‌کننده بود. به عبارتی همه حمایت‌های معنوی و مادی مانند جوایز در نظر گرفته‌شده، نسبت به سال‌های گذشته بهتر بودند که نتیجه این حمایت‌ها نیز کسب 12 مدال و دیپلم توسط دانشجویان دانشگاه آزاد بود. 
به نظر من برای ترغیب بیشتر دانشجویان دانشگاه آزاد به شرکت در رقابت‌های علمی، همین حمایت‌ها نقش بسیار مؤثری ایفا می‌کند، خصوصاً برای دانشجویانی که سال گذشته هم شرکت کرده بودند و با توجه به تجربه خوبی که داشتند، مجدداً انگیزه می‌یابند تا در سال‌های بعد نیز حضور یابند و امیدوارم که در سال‌های آینده نیز شاهد کسب مدال‌های بیشتری باشیم. همچنین این منتورینگی که در دانشگاه آزاد برگزار می‌شود، نسبت به سال گذشته بهبود قابل‌توجهی داشت؛ هرچند که هنوز جای ارتقا دارد. از طرفی اگر اطلاع‌رسانی‌ها در تمامی واحد‌های دانشگاه آزاد، چه در شهر‌های کوچک و چه در شهر‌های بزرگ، گسترده‌تر شود، دانشجویان بیشتری می‌توانند از کلاس‌های مجازی بهره‌مند شوند و با حیطه‌های مختلف المپیاد آشنا گردند و مسیر خود را برای ادامه این راه علمی پیدا کنند. 
با توجه به تجربه‌ای که در این دوره از المپیاد کسب کردم، تصمیم دارم ان‌شاءالله در سال آینده مجدداً در المپیاد شرکت کنم؛ چراکه تجربه‌ای که در این مسیر به‌دست می‌آید، بسیار ارزشمندتر از مدال و جوایز آن است. البته انسان طبیعتاً علاقه‌مند به کسب مدال است، اما مدال همه‌چیز نیست. آنچه در مسیر المپیاد به انسان افزوده می‌شود، بسیار ارزشمندتر از مدال است و این دستاورد‌ها همواره در وجود آدمی باقی می‌ماند. شاید من بتوانم سال‌های سال از این تجربیات و دستاورد‌هایی که در این مسیر کسب کردم، در مسیر کار خود بهره ببرم. امیدوارم که هر یک از دانشجویان دانشگاه آزاد که در این حیطه‌ها قدم می‌گذارند، بتوانند پیشرفت‌های بیشتری داشته باشند؛ چراکه هر حیطه، مجموعه‌ای از دانش‌ها را به انسان می‌آموزد که به‌هیچ‌وجه در فضای دانشگاهی وجود ندارد و تنها در مسیر المپیاد می‌توان آن‌ها را به‌دست آورد. در پایان اینکه، به دانشجویان توصیه می‌کنم در این مسیر قدم بگذارند؛ چراکه همه‌چیز مدال نیست و تجربه‌ای که در این راه حاصل می‌شود، خود به‌تنهایی بسیار ارزشمند است.