نگین علی‌دوست‌ذوقی، دانشجوی دکتری عمومی داروسازی علوم پزشکی آزاد تهران و دارنده مدال طلای انفرادی المپیاد علوم پزشکی: من از زمان دانش‌آموزی به حیطه‌های علمی وارد شده و موفق به کسب مدال در جشنواره‌های خوارزمی، طبیبان و کنفرانسی تحت عنوان دانشمندان جوان شدم. در حال حاضر نیز علاقه‌ام به پژوهش را ادامه دادم و اکنون چند مقاله پژوهشی در دست چاپ دارم که از جمله آن‌ها تأثیر هوش مصنوعی بر آینده کاری پزشکان است. همچنین در کنار این فعالیت‌ها در یک خیریه فعال هستم و اقدامات درمانی و دارورسانی به مناطق جنوبی کشور را انجام می‌دهم.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسئولیت‌های متنوعی از جمله آموزش دانشجویان علوم پزشکی، بهداشت عمومی و اقدامات درمانی را بر عهده دارد. المپیاد دانشجویان علوم پزشکی فرصتی مناسب برای بررسی مشکلات این حوزه و مسائل کلی کشور است. در این رویداد، دانشجویان با دیدگاه‌ها و پس‌زمینه‌های مختلف به تحلیل موضوعات می‌پردازند و راهکار‌هایی ارائه می‌دهند. موضوع امسال، صیانت از جمعیت و باروری یکی از چالش‌های اساسی کشور بود. این المپیاد به تقویت روحیه کار تیمی و همدلی کمک کرده و به‌صورت بین‌رشته‌ای به بررسی مسائل می‌پردازد.
من در دوره‌های چهاردهم تا هفدهم شرکت کردم. در دوره شانزدهم، در حیطه کارآفرینی حضور داشتم و پروژه‌ام موفق به کسب مدال نشد، البته همچنان در حال پیگیری است و روی آن کار می‌کنیم. در دوره پانزدهم موفق به کسب مدال برنز انفرادی در این حیطه شدم و در دوره هفدهم نیز مدال طلا را به دست آوردم.
به‌طورکلی، حیطه‌های المپیاد شامل چندین بخش می‌شود که یکی از آن‌ها حیطه آموزش پزشکی است. این حیطه به مسائل آموزشی و یاددهی یادگیری دانشجویان می‌پردازد و به دنبال راه‌هایی است که چگونه می‌توان مطالب را بهتر به دانشجویان آموزش داد و به آن‌ها کمک کرد تا مطالب را به بهترین شکل ممکن یاد بگیرند. همچنین، در دنیای امروز که با فناوری‌های نوین آموزشی مانند هوش مصنوعی و واقعیت مجازی مواجهیم، این حیطه به دنبال یافتن راه‌هایی برای ادغام این فناوری‌ها در فرایند آموزش است. هر سال، بر اساس موضوع مشخصی، منابعی برای آموزش پزشکی اعلام می‌شود. امسال، موضوع اصلی کاربرد اصول آموزش پزشکی در بحث صیانت از جمعیت بود. ما مقالات و کتب مرتبط با سالمندی جمعیت و باروری را مطالعه کردیم که در کنار آن منابعی نیز در مورد کلیات آموزش پزشکی وجود داشت.
در بخش انفرادی این حیطه، ما باید منابع را مطالعه کرده و در آزمون‌ها شرکت می‌کردیم. این آزمون‌ها با سؤالات چهارگزینه‌ای عادی تفاوت زیادی داشتند و شامل سؤالات وصل‌کردنی، جورکردنی و حتی پازل بودند. در مرحله دوم، برخی سؤالات به‌صورت کتبی بودند، مثلاً ما باید یک فیلم را تماشا کرده و نظرمان را درباره آن بنویسیم یا در مورد یک گفتمان خاص نظر خود را بیان کنیم. به‌طورکلی، سؤالات خلاقانه و المپیادی طراحی شده بودند و به‌تمامی مباحث منابع پرداخته می‌شد. در بخش گروهی، ما باید یک پروژه در راستای صیانت از جمعیت ارائه می‌دادیم.
به‌طورکلی، کیفیت برگزاری المپیاد امسال خوب بود. سؤالات طراحی شده و همچنین سطح برگزاری مرحله دوم گروهی واقعاً بسیار بالا بود. می‌توان گفت که جنبه تحلیلی سؤالات نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته و جنبه‌های حفظی کمتر شده است. بسیاری از سؤالات نیاز به تفکر خلاق و تفکر انتقادی داشتند و به‌طورکلی، مهارت‌های بیشتری از دانشجویان را نسبت به سال‌های پیش ارزیابی می‌کردند. باتوجه‌به سه دوره‌ای که در این آزمون شرکت کرده‌ام، می‌توانم بگویم که سطح آزمون امسال نسبت به سال‌های قبل بسیار بالاتر بود. البته امسال، تعداد مدال‌ها در المپیاد‌های علوم پزشکی کاهش پیدا کرد و تقریباً نصف شد. قبلاً هجده نفر مدال دریافت می‌کردند، اما امسال فقط نه نفر موفق به کسب مدال شدند. بااین‌حال، دانشجویان دانشگاه آزاد در این رقابت‌ها خوش درخشیدند و در پنج حیطه مدال‌های خوبی کسب کردند.
مهم‌ترین رقبای ما در این المپیاد، دانشجویان دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی و ایران هستند. در بخش انفرادی، دانشگاه تهران کیفیت بالاتری نسبت به همه داشت. بااین‌حال، این المپیاد به مطالعات افراد بستگی دارد و همین موضوع باعث می‌شود که شانس بچه‌های شهرستان‌ها نیز کم نباشد. من همیشه شرکت در المپیاد را به دانشجویان خود توصیه می‌کنم، نه به‌خاطر کسب مدال، بلکه برای اینکه در این فرایند، علاوه بر مطالب، نکات ارزشمندی از منابع یاد می‌گیرند و در این مسیر با افرادی آشنا می‌شوند که دغدغه‌مندند و به دنبال چیزی فراتر از درس‌های دانشگاهی هستند.
به نظر من، دانشجویان دانشگاه آزاد که تصمیم به شرکت در المپیاد می‌گیرند، دغدغه‌مندتر از دانشجویان دانشگاه‌های سراسری‌اند. وقتی با نسل قبل از خودمان، کسانی که در دوره‌های دهم، یازدهم و دوازدهم المپیاد شرکت کرده‌اند و اکنون فارغ‌التحصیل شده‌اند، صحبت می‌کنم، می‌بینم که با تلاش‌های چندین ساله به کجا‌ها رسیدند و هنوز راه زیادی در پیش دارند. به عبارتی دانشجویان المپیادی دانشگاه آزاد توانمندی‌های بالایی دارند. این دانشجویان ممکن است هیچ ابزاری در اختیار نداشته باشند و به‌ندرت منتور یا کمیته علمی برای راهنمایی آن‌ها وجود داشته باشد. هرچند در سال‌های اخیر وضعیت کمی بهتر شده است، اما هنوز بودجه‌ای برای انجام پروژه‌های گروهی، به‌خصوص در زمینه کارآفرینی، در اختیار ندارند. بااین‌حال، با دغدغه‌مندی و هزینه‌های شخصی خود، این دانشجویان موفق به کسب مدال و دستیابی به موفقیت‌های چشمگیر می‌شوند. این تلاش‌ها شایسته تقدیر است، زیرا حمایت و جاافتادگی که المپیاد در دانشگاه‌های دولتی دارد، هنوز در دانشگاه آزاد وجود ندارد. البته امسال جوایز بیشتری و ارزنده‌تری برای مدال‌آوران المپیاد توسط ریاست دانشگاه آزاد و معاونت علوم پزشکی در نظر گرفته شد. این اقدام می‌تواند یک محرک قوی برای دانشجویان باشد تا در سال‌های آینده بیشتر در المپیاد‌ها شرکت کنند. اما به‌عنوان کسی که چندین سال در المپیاد شرکت کرده و امسال مدال طلا را کسب کرده‌ام، باید بگویم که این جوایز نمی‌توانند به‌تنهایی خستگی و زحمات چندین‌ماهه را جبران کنند. از طرفی دانشجویان ممکن است موفق به کسب مدال نشوند، این نباید دلیلی برای انتقاد باشد زیرا همین که دانشجویان تا مرحله نهایی پیش رفته‌اند، خود موفقیتی بزرگ است. امیدوارم دانشگاه بتواند بودجه بیشتری برای پروژه‌های دانشجویان اختصاص دهد و در زمینه‌های مختلف مانند شیفت‌ها و غیبت‌ها همکاری بیشتری داشته باشد. همچنین از تجربه‌ها و پیشنهادهای دانشجویان مدال‌آور استفاده شود.
در مورد ادامه مسیر خودم باید بگویم که در انتهای دوران تحصیل عمومی هستم و هدف من این است که در آزمون تخصص شرکت کنم. می‌خواهم به علاقه خودم در تدریس بپردازم و به بهبود نظام آموزش علوم پزشکی کشور کمک کنم.